Een nieuw jaar:
Bruisend en sprankelend,
Stralend en schitterend,
Gezond en gelukkig,
Zorgeloos en prachtig.
Een nieuw jaar:
Bruisend en sprankelend,
Stralend en schitterend,
Gezond en gelukkig,
Zorgeloos en prachtig.
In de herfstvakantie gingen wij vier dagen naar Reims en omgeving. De laatste dag bezochten wij de basiliek Saint-Remi en champagnehuis Taittinger.
Veel mooier dan de kathedraal, vond ik de Basilique Saint-Remi. Dit is de oudste kerk van Reims en tevens de grootste Romaanse kerk van Noord-Frankrijk. De bouw van de kerk dateert van 852, maar nadien zijn er heel wat verbouwingen gebeurd. De basiliek is genoemd naar de Heilige Remi, de bisschop die Clovis doopte. De graftombe van Remi – achter het altaar – is een knap stukje beeldhouwwerk. De luchter met 96 lichtjes was eveneens heel indrukwekkend. In de abdij ernaast is een museum gevestigd, maar dat hebben wij niet bezocht. Als je naar Reims gaat, moet je deze basiliek beslist bezoeken! Ze staat trouwens ook vermeld op de lijst van het Werelderfgoed van de UNESCO.
Reims heeft acht champagnehuizen en dus moesten we er uiteraard ook één bezoeken. Onze keuze viel op het Taittinger. In Epernay hebben we er ook twee bezocht (Mercier en Moët&Chandon) maar dit bezoek was zonder twijfel het meest interessante.
Het verhaal van Taittinger start in 1932 toen Pierre Taittinger het champagnehuis Forest-Fourneaux – opgericht in 1734 – overkocht. Het is even in handen geweest van een Amerikaanse investeringsgroep, maar na 1 jaar kocht Pierre-Emmanuel Taittinger – kleinzoon van de oprichter – het terug en runt het vandaag samen met zijn zoon Clovis en dochter Vitalie (die ook als model voor de publiciteit fungeert).
Na een korte introductiefilm werden we rondgeleid in de prachtige kelders van dit gerenommeerde champagnehuis. Het is gevestigd op de grondvesten van de abdij Saint-Nicaise. Tijdens de rondleiding kregen we een zeer duidelijke uitleg. We kwamen ook te weten dat in de kelders gebruik gemaakt wordt van sodium licht, wat geen warmte afgeeft. Het was veel authentieker en kwam minder commercieel over dan de rondleidingen in Epernay.
Na de rondgang die ongeveer een uurtje duurde, mochten we uiteraard ook proeven. Ik ben absoluut geen kenner, maar proefde wel dat deze champagne de lekkerste was.
We betaalden voor de rondleiding en 1 glas champagne 17 euro. Een absolute aanrader!
Na David Bowie, Prince en Leonard Cohen overleed op kerstmis Georges Michael totaal onverwacht. Alweer een muziekicoon dat ons dit jaar verlaten heeft…
2016 was een verschrikkelijk jaar voor de muziek!
Georges Michael werd maar 53. In 1984 scoorde hij samen met Andrew Ridgeley – als Wham – de hit “Wake me up before you go go”. Kort daarna brachten ze het legendarische “Last Christmas” uit, waarvan een deel van de opbrengst aan Ethiopië werd geschonken. Solo scoorde hij met het prachtige “Careless Whisper”, een nummer dat hij geschreven had toen hij amper 16 jaar oud was! Hij nam ook duetten op met onder meer Aretha Franklin (I knew you were waiting) en Elton John (Don’t let the sun go down on me). Naast het feit dat hij een geweldig artiest was, kwam hij ook geregeld in de pers met zijn turbulente privéleven.
In eigen land moesten we dit jaar afscheid nemen van Eddy Wally en Toots Thielemans.
Hopelijk wordt 2017 een beter jaar voor de muziek.
Je smartphone heb je altijd bij je, je digitale kleurencoach binnenkort misschien ook!
My Color Passport werd gelanceerd door Color Passport Institute en Sanoma. De eerste beschikt over een uniek wetenschappelijk onderbouwd kleursysteem. Sanoma bereikt ontzettend veel vrouwen met hun magazines. Daardoor zie je My Color Passport regelmatig opduiken in Libelle, Flair en Feeling.
Het is een persoonlijke en budgetvriendelijke kleurenanalyse gebaseerd op je genetische kenmerken – de ondertoon van je huid, de kleur van je ogen en je haarkleur – en je persoonlijkheid. Het is een nieuwe manier van kleurbepaling die niet werkt met de seizoenstypes (lente, zomer, herfst, winter) of dominanties (koel, warm, licht, donker, helder, gedempt). Er wordt gewerkt met 16 verschillende kleurprofielen.
Na de analyse krijg je een fysiek kleurenpaspoort met jouw persoonlijke kleuren en combinaties. Niet echt vernieuwend of indrukwekkend vond ik eerst, tot ik de digitale tool zag. De mogelijkheden die deze biedt, zijn echt wel super! Naast de gebruikelijke persoonlijke kleuren, vind je ook jouw trendkleuren voor het seizoen, kan je kleurpaletten maken en kan je ontdekken of een kleur uit een magazine voor jou geschikt is! Elk seizoen krijg je bovendien ook nog het digitale trendmagazine #TrendMag met het laatste kleurennieuws. Uit ervaring weet ik dat heel veel vrouwen het moeilijk hebben met het maken van kleurcombinaties en daarvoor is My Color Passport ook een handig hulpmiddel.
Met trots kan ik jullie vertellen dat ik één van de eerste My Color Passport PRO’s ben in Vlaanderen. Uiteraard heb ik enkele leuke lanceringsacties bedacht.
Met My Color Passport heb je een zelfverzekerd gevoel bij al je kleurenkeuzes!
Meer kleur. Meer complimenten. Elke dag.
Mijn dochter eet heel graag pasta, maar ik wil niet iedere keer pasta met tomatensaus.
Daarom ben ik op zoek gegaan naar een aantal gerechtjes zonder (of met weinig) tomaten. Deze pasta is gebaseerd op een recept van Antonio Carluccio, volgens mij nog steeds één van de beste Italiaanse chefs.
Hieronder vind je de vegetarische versie, maar soms werk ik het af met gebakken sampi’s en dat is ook heel lekker!
Benodigdheden voor 2 personen:
1 broccoli
olijfolie
1 teentje knoflook
½ rood pepertje
citroen
300 g penne
peper en zout
parmezaan
Bereidingswijze:
– Kuis de broccoli en snijd hem in kleine stukjes (je kan de steel ook gebruiken)
– Kook heel gaar en giet af
– Breng water met zout aan de kook en kook de pasta
– Snipper de look, snijd het chilipepertje in heel kleine stukjes en rasp wat citroenschil (enkel het geel!)
– Verhit een bodem olijfolie (wees niet te zuinig!) en stoof de look en het chilipepertje aan gedurende 4 minuten, maar laat zeker niet kleuren
– Doe de citroen erbij en enkele lepels van het kookwater
– Voeg de broccoli toe en stamp met een stamper in fijne stukjes
– Kruid met peper en zout
– Meng de pasta onder de saus
– Bestrooi met geraspte parmezaan
Lusten jullie graag pasta?
Van maandag t.e.m. donderdag kijken wij steevast naar “De Slimste Mens”. Eigenlijk hou ik helemaal niet zo van quizprogramma’s, maar dit vind ik echt super!
We zitten ondertussen al aan het 14e seizoen. De eerste editie werd in 2003 gepresenteerd door Bruno Wyndaele op Eén. Het jaar daarop nam Erik Van Looy de fakkel over. Volgens mij is het succes van het programma voor een groot deel aan hem te danken!
De televisiequiz met bekende Vlamingen verhuisde vanaf de 10e editie naar (de zender) Vier. En wat zou de quiz zijn zonder de tussenkomst van de jury? Normaal dient een jury voor het beoordelen van de antwoorden. Bij De Slimste Mens bestaat hun taak echter uit het leveren van humoristische commentaren. Uiteraard ben je voor het ene jurylid al wat meer dan voor het andere. Marc-Marie Huijbregts, Philippe Geubels en Maaike Cafmeyer zijn mijn favorieten!
In 2014 werd Gert Verhulst de eerste speler die 11 opeenvolgende afleveringen overleefde. Dit jaar werd hij bijna bijgebeend door Olga Leyers. Ze behoort nu tot het clubje dat de 11e aflevering niet overleefde. Maar wat is haar prestatie knap voor iemand van haar leeftijd!
Dit seizoen werd er wel een record gevestigd door Gilles Van Bouwel. Hij behaalde de hoogste score ooit: 559 seconden.
Ondertussen zit de eerste van de twee finaleweken er op. Donderdag volgt de grote finale! Volgende week komen Ihsane Chioua Lekhli, Eva De Roo, Gilles Van Bouwel en als laatste Olga Leyers nog aan de beurt. Ik denk dat de ultieme finale zal gespeeld worden met Eva en Gilles. Het zou fijn zijn mocht dit jaar eens een vrouw de slimste mens worden…
Wie denken jullie dat er gaat winnen?
Lawrence Herbert maakte rond 1950 de kleurenkaarten bij het toen kleine bedrijfje Pantone.
Hij kwam tot de conclusie dat eigenlijk niemand dezelfde taal sprak op gebied van kleur.
In 1962 kocht hij het bedrijf voor 50.000 dollar en in 1963 ontwikkelde hij het Pantone Matching System. Duizenden bedrijven in de ganse wereld gebruiken momenteel die kleurenstandaard.
Dochter Lisa richtte in 2000 het Pantone Color Institute op. Ze voorspellen de kleurentrends en zijn het meest invloedrijke bedrijf ter wereld op dat gebied.
Zoals ieder jaar in december, werd ook vorige week de kleur van het jaar bekendgemaakt door Pantone.
Greenery 15-0343 is een frisse en pittige geelgroene tint die doet denken aan de lente, wanneer de natuur zich herstelt en herleeft. Greenery staat symbolisch voor een nieuw begin.
Na een turbulent jaar hangt er een zeer gespannen sfeer in de wereld. “Het is de kleur van de hoop en verbondenheid met de natuur” zegt Leatrice Eiseman, directrice van het Pantone Color Institute. Ons leven is zeer stressvol en de scheidingslijn tussen werk en privé wordt steeds dunner, waardoor we steeds meer behoefte hebben aan ontspanning in de natuur, in het groen.
Greenery wordt geassocieerd met outdoor en hangt ook nauw samen met duurzaamheid en klimaatverandering.
Tijdens de modeweken zagen we de frisgroene kleur al massaal op de catwalks bij o.a. Balenciaga, Oscar de la Renta, Michael Kors en Kenzo.
We zien de tint eveneens in architectuur, interieur en lifestyle (denk aan de trendy matcha tea).
Ik hou niet van Greenery. Voor mij is de kleur wat te helder, te fel. Het is echter wel een mooie tint voor lentetypes en heldere types.
Hou jij van Greenery?
Op de Libelle Winterfair maakte ik kennis met Sandra Bekkari en haar 7 stappenplan voor een gezond, slank en energiek leven. Net als bij Pascale Naessens ligt ook bij haar de focus op een gezonde levensstijl. De Sana-methode, die zij ontwikkelde in 2008, helpt je bij het aanleren van nieuwe en goede voedingsgewoonten. Haar methode is geen dieet en hanteert de 80/20 regel. Als je 80% van de tijd gezond eet, mag je de andere 20% voor ongezondere dingen kiezen. En wanneer je een taartje eet, kies dan niet voor het meest gezonde, maar wel voor wat jij het lekkerste vindt. Een gezonde levensstijl staat culinair genot absoluut niet in de weg! Het is belangrijk om de juiste balans te vinden en dat gaat vaak met vallen en opstaan.
Ik wil voor jullie de 7 punten van de Sana-methode even op een rijtje zetten.
Eigenlijk ben ik best wel goed bezig ben! Tegen punt 1 durf ik wel eens te zondigen en punt 7 is voor mij, zoals jullie waarschijnlijk al wel weten, heel moeilijk.
Sandra stond ook nog stil bij volgende items:
Bekkari heeft al heel wat boeken geschreven: “Gezond & Slank, “Topchefs koken gezond”
en “Nooit meer diëten”, waarvan het derde deel vanaf half december in de winkel ligt. Ondertussen bracht ik van de bibliotheek het boek “Nooit meer diëten – deel 2” mee. Haar nieuwe boek ga ik binnenkort zeker kopen.
Dinsdag gingen we kijken naar “De Premier”. Regisseur Erik Van Looy startte samen met Carl Joos zes jaar geleden aan het scenario van deze film. Yves Leterme heeft als adviseur geholpen.
De twee uur durende film speelt sinds 26 oktober in de zalen. Op 1 december werd bekend gemaakt dat reeds 300.000 mensen gingen kijken naar De Premier.
Het verhaal ken je intussen waarschijnlijk wel. De film start met de ontvoering van de Belgische Premier Michel Devreese (Koen De Bouw). Zijn ontvoerders eisen van hem dat hij de Amerikaanse presidente die op staatsbezoek naar België komt, vermoordt. De vrouw en kinderen van Devreese worden gegijzeld zodat hij zijn opdracht zeker zou uitvoeren. Waarom hij het moet doen? Om dat te weten moet u zelf naar de film gaan kijken!
Koen De Bouw is in Vlaanderen één van de meest gewaardeerde acteurs, maar het is Stijn Van Opstal (die de chauffeur speelt) die voor de revelatie is van deze film. Ik heb genoten van de droge humor van zijn personage!
Op internet had ik al heel wat recensies over de film gelezen en die waren niet altijd even lovend. Ik las in de kritieken dat Van Looy, die zelf een grote fan is van Hitchcock, nog veel van hem kan leren. Deze film vergelijken met het werk van Hitchcock vind ik echter een brug te ver. De master of suspense is een ware autoriteit op gebied van dit soort films, waar sowieso zo goed als niemand in de buurt van komt.
De film start met een flitsende openingsscène. Verder komen er ook een aantal verrassende plotwendingen en koelbloedige moorden in voor. De films van Van Looy doen voor mij altijd wat Amerikaans aan en daar hou ik wel van. Net als destijds van “Loft”, heb ik ook nu weer genoten van “De Premier”.