Specialiteit van Nice: Socca!

Socca maakt deel uit van “la cuisine niçoise”, net als pan bagnat, beignets van courgettebloemen, pissaladière en petits farcis. Het wordt gezien als een snelle en populaire hap.

Socca is een dunne hartige pannenkoek op basis van kikkererwtenmeel, water en olijfolie. Daardoor heeft het een geelachtige kleur. De textuur is fijn en de smaak subtiel nootachtig. Traditioneel wordt het gebakken in een houtoven in een grote koperen koekenpan of op een plaat met een diameter van 50 à 70 cm. De socca wordt vervolgens in zes of acht punten gesneden.

Vermits socca van kikkererwtenbloem gemaakt is, is het niet ongezond. Kikkererwten zijn immers rijk aan eiwitten en voedingsvezels en bovendien zijn ze glutenvrij.

Socca wordt warm gegeten met flink wat peper. De meest befaamde koop je op de bloemenmarkt bij de bekende Theresa. Je eet hem uit een puntzak terwijl je door de straten van Nice wandelt. Ook in verschillende zaken kan je socca proeven – geserveerd zonder bestek – bij voorkeur met een glaasje frisse rosé!

Oorspronkelijk komt socca uit Italie. Het werd er aan de arbeiders gegeven voor de start van hun werkdag. In Italië noemt men het farinata en worden er smaakmakers aan toegevoegd (vb. rozemarijn). Het wordt er eerder als lunch gegeten met een soepje.

Wij hebben socca gegeten bij Le Flore op de bloemenmarkt. De echtgenoot en de dochter lustten het niet graag. Ik wil het volgend jaar nog eens opnieuw proberen bij Theresa. Als je in Nice bent, moet je het eens geproefd hebben, maar ik kan niet zeggen dat het echt fantastisch is.

Advertentie

Liefde voor Muziek

Eén van de televisieprogramma’s die ik de laatste weken trouw gevolgd heb, is “Liefde voor Muziek”. Wekelijks kijken we met ongeveer 800.000 mensen naar het programma.

Ik vind het een fantastisch concept waarin vijf Vlaamse artiesten (Natalia, Koen en Kris Wauters, Bart Peeters, Lady Linn, Isabelle A) en twee Nederlanders (Josje Huismans en Gers Pardoel) in Mallorca elkaars liedjes zingen. De drie nummers die mij het meest aanspraken vind je hieronder.

Natalia en Clouseau zijn bij ons gevestigde waarden en waar Bart Peeters is, wordt plezier gemaakt! Lady Linn kende ik eigenlijk niet goed, maar wat heeft zij een stem! Isabelle A herinnerde ik me – net als velen onder jullie waarschijnlijk – van “Hé lekker beest”, wat ondertussen al meer dan 25 jaar geleden is! Voor mij is zij dé revelatie van het programma. Ze zingt fantastisch, kan veel verschillende genres aan en is bovendien een mooie verschijning. Josje heeft mij ook verrast! Zij kan heel wat meer dan wat we bij K3 zagen. Bij de liedjes van Gers koos zij voor Bagagedrager en wat deed ze dat goed! Wat je zag en wat je hoorde, klopte volledig en Gers zei verbaasd “jij ken rappen!” Tenslotte is er nog Gers Pardoel… Hij zegt vaak dat hij geen super zanger is, maar weet van ieder liedje een echte “Gers-song” te maken!.

Het lijkt me een leuke bende en volgens mij hebben ze allemaal van de trip genoten. Het verbaasde me dat ze – ondanks dat ze al jaren in het vak zitten – stress hadden om elkaars liedjes te brengen. Ze hebben mij in ieder geval een aantal fijne avonden gebracht en ik hoop dat het programma volgend jaar terugkomt met even fijne artiesten!

 

Nieuwe Première Dame: Brigitte Macron

In tegenstelling tot de First Lady van de Verenigde Staten, heeft de Première Dame in Frankrijk geen officiële rol. Hier wil kersvers president Emanuelle Macron werk van maken want hij wil zijn Brigitte aan zijn zijde. Ondanks het feit dat ze over een positief imago beschikt, wil 68% van de Fransen geen officiële “Première Dame” maar dat heeft niets met Brigitte te maken. Ze zou haar rol nochtans graag invullen naar het voorbeeld van Michelle Obama, met een duidelijke klemtoon op onderwijs, mensen met een beperking, cultuur en vrouwenwelzijn.

Brigitte Macron werd geboren als Brigitte Trogneux in Amiens. De lerares trouwde in 1974 met bankier Auzière en ze kregen samen drie kinderen. Dochter Laurence heeft nog met Macron in de klas gezeten en kwam thuis over hem vertellen: “die rare gast die alles weet over alles”. In 2006 scheidde ze van Auzière om in 2007 met Macron te trouwen. Het opmerkelijk liefdesverhaal van de nieuwe president en zijn 24 jaar oudere echtgenote is alom gekend.

Brigitte lijkt veel jonger dan ze in werkelijkheid is. Op haar 63^e is ze nog steeds een mooie verschijning met een blonde carré, een gebruinde huid, sprankelende blauwe ogen en een mooi figuur. Deze energieke en vaak glimlachende dame respecteert haar leeftijd maar ontzegt zich geen moderne kledij. Voor haar publieke optredens krijgt ze vaak kleren in bruikleen van Louis Vuitton. Delphine Arnault – dochter van de grote baas van LVMH – is haar vriendin en adviseert bij de kledingkeuze. Brigitte draagt vaak skinny broeken (in leer of jeans) en korte jurkjes. Ze heeft een dure smaak, maar houdt wel van een eenvoudige snit. De vraag is: blijft ze haar jonge en vrije kledingstijl aanhouden of gaat ze ook inbinden zoals we onder andere bij Kate Middleton hebben gezien?

Ik heb wat foto’s bekeken en dit is me opgevallen.
Blauw is haar kleur; ze draagt het vaak en het staat haar prachtig. Het is ook een kleur die voor alle gelegenheden gepast is.
Verder houdt ze overduidelijk van ritsen, skinny broeken en korte jurkjes met blote armen.

Wat gaat ze misschien wel aanpassen nu ze in het Elysée woont?
Brigitte houdt van een beetje rock ’n roll, maar dat kan ze best beperken tot een accessoire. Een perfecto kan eigenlijk niet meer bij publieke optredens.
Een trend die ze al langer volgt, is haar garderobe een tweede leven geven en dus meerdere malen dragen.
Panty’s zijn zeker een must onder haar kleedjes die beter ook niet meer zo kort zijn en een mouwtje hebben.

In ieder geval ben ik erg benieuwd hoe de kledingstijl van Brigitte Macron gaat evolueren.

Cimiez: de heuvel in Nice die je moet ontdekken!

Tijdens ons verblijf in Nice besloten we de kloostertuin in Cimiez te bezoeken. Bus 15 bracht er ons naartoe. Cimiez is één van de chiquere wijken in Nice en ligt op een heuvel een beetje meer landinwaarts. In de 19^e eeuw bouwden de rijke toeristen – ook koningen en keizers – er hun paleizen. Queen Victoria logeerde er vaak in haar winterverblijf Regina. Vele van deze huizen zijn ondertussen veranderd in luxueuze appartementen.

 

 

Het Benedictijnenklooster van Cimiez dateert van de 9^e eeuw, maar vanaf de 16^e eeuw werd het een Franciscanenklooster. Het museum was gesloten, maar we hebben wel een klein stukje van het klooster kunnen zien. Het was erg kleurrijk zoals vele plaatsen in Nice. Caroline bemerkte er een schattig beeldje van een engeltje. De prachtige tuin, waar we uiteindelijk voor gekomen waren, stond in volle bloei. Indien het zonniger en minder winderig zou geweest zijn, hadden we ons vast op een bankje gezet met een boek. Het leek me een ongelooflijk rustgevende plek en bovendien bood de tuin een schitterend uitzicht op Nice en omgeving!

 

Ernaast ligt Musée Matisse wat we in het verleden reeds bezochten. Het is gehuisvest in een 17^e eeuwse villa, gelegen in een prachtige tuin met olijfgaard die vrij toegankelijk is en waar het heel gezellig vertoeven is. Inmiddels was de zon erdoor gekomen, de wind gaan liggen en had ik zin in koffie! Op het terrasje keken we naar de duiven die gevoederd werden, naar de oude mannen die er jeu de boules speelden en naar de beelden. Heerlijk!

Naast Musée Matisse ligt een opgravingsterrein met ruïnes van een Romeinse nederzetting en een archeologisch museum. Je kan er de thermen zien uit de 3^e eeuw na Christus en een Romeins amfitheater. Dat is misschien iets voor een volgende keer…

Ik vond het leuk om nog eens naar het mooie Cimiez te gaan. Je komt er precies in een andere wereld terecht en beseft dat Nice een stad is, terwijl in Cimiez het leven langzaam verder kabbelt.

Portugal terechte winnaar van het Songfestival!

Het Songfestival is niet meer zoals vroeger toen we er echt naartoe leefden. Toch hebben ook wij zaterdag gekeken, benieuwd welk land zou winnen en hoe België het zou doen…

Portugal won voor het eerst in de geschiedenis het Songfestival! Salvador Sobral zong Amar pelos dois, een breekbare song gebracht door een fragiele zanger. Zowel de vakjury als de televoters bezorgden hem een afgetekende overwinning! Ook naar mijn mening was dit zonder twijfel het meest pakkende nummer van de hele reeks en zeker geen typisch songfestivalnummer. Na zijn overwinning zong hij het liedje opnieuw samen met zijn zus Luisa, die het geschreven heeft en het op de repetities zong. Portugal had hiervoor toestemming gevraagd en gekregen van de Songfestivalorganisatie, een voorzorgsmaatregel. Naar het schijnt moet Salvador binnenkort een zware hartoperatie ondergaan. 

Ondanks het feit dat ik “City Lights” een mooie song vind, kon Blanche me tijdens de halve finale niet echt overtuigen. Een meisje van 17 en miljoenen kijkers… niet te verwonderen dat ze erg onder de indruk was. De zenuwen namen duidelijk de overhand en dat kon ik – niet eens een echt muziekgenie 🙂 – zelfs duidelijk horen! In de grote finale deed ze het echter schitterend! Het verbaasde ons dat ze van de vakjury niet meer punten kreeg en zo strandde op een negende plaats. Dankzij het publiek stootte ze echter door naar een welverdiende vierde plaats op slechts 11 punten van nummer drie!

Van Italië had ik eigenlijk meer verwacht. Het was één van de topkandidaten,  maar misschien had dat wel meer te maken met wat er op het podium stond: een aap! Bulgarije, de benjamin van de avond, kon mij ook niet echt bekoren. Waarschijnlijk zullen jonge meisjes dit wel meer kunnen appreciëren. Moldavië bleek een onverwachte derde te zijn. Mijn dochter had hen nochtans bij de favorieten geschat. En dan was er nog de striker, die tijdens het optreden van Jamala opdook en snel van het podium werd verwijderd.

Vroeger keek bijna iedereen naar het Songfestival. Maar met de komst van de vele Oost-Europese landen verloor de liedjeswedstrijd veel van haar glans. Toch heb ik de indruk dat er een kentering op komst is. Of is dit misschien een gevolg van het feit dat België het de laatste jaren erg goed doet?

Chocoladeworkshop bij ChocAlicious

Vorige week werd ik door KBC uitgenodigd voor een chocoladeworkshop bij ChocAlicious. Na een glaasje en een hapje in de panoramazaal op de KBC-toren gingen we te voet naar de locatie in de Korte Vlierstraat in Antwerpen. Carolien Krijnen geeft er sinds enkele maanden  verschillende chocoladeworkshops. Misschien kennen jullie haar wel als stadsgids van Antwerpen!

Eerst kregen we een korte introductie over chocolade. De cacaoboom groeit in het evenaarsgebied en de bestuiving van de vruchten gebeurt handmatig! Na het oogsten wordt de bast van de cacaobonen eveneens handmatig verwijderd. Ze moeten dan een tijdje drogen in volle zon. Vervolgens worden ze geroosterd en gebroken en enkel de cacaonib of cacaokern blijft over. Daarna worden ze fijngemalen tot een dikke pasta: de cacaomassa. Daaruit wordt de cacaoboter geperst. De rest, een dikke harde klomp, wordt vermalen tot cacaopoeder. Voor de productie van chocolade gebruikt men cacao, cacaoboter en suiker. Voor melkchocolade voegt men melkpoeder toe. Witte chocolade is enkel cacaoboter en suiker.

Na de korte uitleg was het onze beurt! Op de marmeren tafels lag voor iedereen een schort en een haarkapje, een leuk begin! Carolien had reeds chocolade getempereerd of voorgekristalseerd. Dit doet men om glans, kraak (bij het breken/bijten) en krimpkracht (voor het ontvormen) te verkrijgen. Hier zie je een filmpje waarin wordt uitgelegd hoe je dat thuis kan doen.

Voor de chocoladelolly’s vulden we de vormpjes met een spuitzak. We gaven ook een dekkende laag aan oreo’s door de koekjes met een soort vork even onder te dompelen in een kom chocolade. Daarna haalden we ze eruit en lieten ze nog wat afdruppelen op het vorkje vooraleer ze op bakpapier te leggen. Beiden mochten we uiteraard ook met verschillende zaken versieren. Tenslotte maakten we nog pralines van chocopops. Carolien had de chocopops reeds vermengd met de chocolade zodat wij ze enkel nog vorm moesten geven. Telkens gingen onze creaties in de koelkast om uit te harden.

 

Tot slot pakten we alles mooi in en gingen met een zak vol heerlijke chocolade naar huis.
Ik wil KBC en Carolien nogmaals hartelijk bedanken voor deze leuke avond!

Thee & infusies: what’s the deal?

Op de Goed Gevoel beurs volgden we de lezing “Thee & infusies: what’s the deal?“ Stijn van Or Tea leerde ons heel wat meer over thee en infusies en natuurlijk mochten we uitgebreid proeven!

Koffie bevat cafeïne, thee bevat theïne en daarom zijn ze beiden opwekkend. De theïne zit in de blaadjes van de theeplant. Vermits infusies kruiden of bloemen bevatten, en geen blaadjes van de theeplant, zit er dus geen theïne in. Dit wil echter niet zeggen dat infusies niet opwekkend kunnen zijn. Ieder kruid op zich heeft immers een specifieke werking op het lichaam. Sommige kruiden zijn kalmerend (vb. kamille), anderen opwekkend (vb. gember) en anderen hebben nog een andere werking (vb. zoethout is naast veel andere positieve eigenschappen ook bloeddrukverhogend).

Stijn legde ons het verschil uit tussen harde en zachte thee.
Harde thee warmt het lichaam op en is dus beter om in de winter te drinken. Oolong, zwarte of pu’er thee zijn harde thee’s.
Zachte thee is witte of groene thee. Deze warme thee koelt het lichaam af en is dus ideaal voor in de zomer. We kregen nog een leuke tip: aardbeien in schijfjes snijden en laten infuseren in witte of groene thee.

Er is tegenwoordig heel wat te doen rond theebuiltjes. Verschillende commerciële merken maken hun builtjes met papier en touwtjes die gebleekt zijn voor een mooie witte kleur. Verder gebruikt men lijm om het touwtje aan het zakje vast te plakken. Als je een infusie maakt van het lege zakje en het touwtje zal je al een duidelijke smaak proeven, wat uiteraard de theesmaak zal beïnvloeden.
Or tea verkoopt ook thee in builtjes maar deze zijn gemaakt van maïszetmeel en het stiksel is gemaakt van ongebleekt katoen.

Het water dat je gebruikt is eveneens van groot belang. De droogrest mag maximaal 50 mg per liter zijn. Dit heeft te maken met de mineralen die in het water aanwezig zijn (magnesium, ijzer, calcium,…) en zich binden met de thee. Spa Reine is één van de beste waters om thee te zetten. De droogrest van 33 mg/liter is zeer laag en daarom zet je met dit water lekkere thee. Contrex bevat 2078 mg droogrest.
Als je dezelfde thee met water van dezelfde temperatuur op hetzelfde moment zet, zal je een groot verschil zien tussen de twee thee’s. Spa Reine zal een lekkere en heldere thee geven, die van Contrex zal troebel zijn en iets anders van smaak.

Or tea wil steeds een speciale toets aan hun theemelanges geven. Zo werd kamillethee verrijkt met vanille en honing omdat de smaak van kamille niet zo heel lekker is. Je zal bij hen echter nooit chemische toevoegingen vinden zoals geur-, kleur- of smaakstoffen.

Tenslotte werd ons nog een supermakkelijk receptje voor ice tea meegegeven. Uit een fles Spa Reine van 1.5 l giet je een klein beetje weg. Je steekt er 3 builtjes van je favoriete thee in en zet de fles 24 uur in de koelkast. Haal de zakjes eruit, vul een glas met ijsblokjes en fruit en giet de thee erop.

Ik drink regelmatig thee, maar ice tea die je in de winkel koopt, lust ik helemaal niet. Toch denk ik dat het voor in de zomer een heel goed alternatief is. Daarom ben ik van plan om het eens met de tips van Stijn te proberen. Op hun website staan nog een aantal andere recepten. Je kan zelfs cocktails maken met thee!

Unboxing Deauty & Goed Gevoel

Net terug thuis van vakantie en ik kon twee geschenkdozen gaan afhalen. Dat is pas fijn thuiskomen!

Mijn maandelijkse Deautybox
De box weegt niet echt zwaar en daarom hoop ik maar dat hij niet enkel make-upproducten bevat!
Ik gebruik uiteraard wel make-up, maar vermits je dat aanbrengt op je gelaat is de juiste kleur en textuur heel belangrijk. Voor jonge meisjes is dat minder doorslaggevend – zij staan immers bijna met alles – maar vermits ik op tram vijf zit, dien ik er echt wel op te letten. Doe ik dat niet, dan zie ik er slecht uit wat natuurlijk niet de bedoeling is! Deze maand zet Deautybox een voor mij volledig nieuw merk in de kijker: Golden Rose.

• Golden Care Nourishing Serum – 60 ml – aanbevolen verkoopprijs 28.95 €
• Terracotta Glitter Oogschaduw – full size – aanbevolen verkoopprijs 11.95 €
• Miracle Lashes Mascara – full size – aanbevolen verkoopprijs 11.95 €
• Ice Color Mini Nagellak – 6 ml – aanbevolen verkoopprijs 2.50 €

De totale waarde van deze box zit iets boven de 55 euro. Het serum en de nagellak ga ik zeker gebruiken. De oogschaduw is niets voor mij, maar mijn dochter wil die wel. Eens 45+ is glitter en glans op de oogleden not-done omdat het de rimpeltjes gaat accentueren.
Binnenkort kom ik zeker op dit merk terug!

De Goed Gevoelbox
Deze had ik een tijdje geleden telefonisch gereserveerd en mocht ik afhalen bij E5-mode. Daar diende ik ook te betalen: 5.5 euro. Bij het bestellen wist ik al welke producten de box zou bevatten. Hij werd samengesteld in samenwerking met Deauty.

• Essie nagellak – 13,5 ml – aanbevolen verkoopprijs 12.49 €
• L’Oréal Paris Elsève Extraordinary Oil-In-Cream – 150 ml – aanbevolen verkoopprijs 5.99 €
• Rainpharma Advanced Precleanser – 20 ml – aanbevolen verkoopprijs 6.39 €
• Garnier Hydra Bomb Sheet Mask – 1 masker – aanbevolen verkoopprijs 2.49 €
• Kueshi Nutrix Caviar Eye Contour – 30 ml – aanbevolen verkoopprijs 26.50 €
• Head & Shoulders Classic Clean – 90 ml – aanbevolen verkoopprijs 1.99 €
• Institut Karité Paris Shea Hand Cream Rose Mademoiselle – 30 ml – aanbevolen verkoopprijs 8 €

De waarde van deze box bedraagt 63.85 euro. Wat een koopje!

Ik vind het altijd heel leuk om nieuwe producten te ontdekken. Enkel Essie nagellak en Head & Shoulders gebruikte ik al, de rest is nieuw voor mij. Ik ben benieuwd!

Start van het toeristisch seizoen in Nice!

Gewoonlijk gaan we in september een weekje naar Nice. Dit jaar gingen we al eind april. En ook dit jaar verbleven we weer in een leuk appartementje op de Promenade des Anglais met zicht op de Middellandse Zee. Het weer was iets minder: we hadden ongeveer twee dagen regen, maar deze werden wel ruimschoots gecompenseerd door het schitterende zomerweer van de laatste twee dagen.

Aan het einde van onze vakantie leek het ook alsof het toeristische seizoen in Nice pas écht van start ging. Op Place Masséna heerste er – nog meer dan helemaal in het begin van onze vakantie – een gezellige drukte: een pianist begon in het midden van het plein te spelen, terwijl even verder – tot groot jolijt van de allerkleinsten – een man bellen stond te blazen. Skatende jongeren zakten af naar de Promenade des Anglais om daar hun kunstjes op te voeren en verspreid over de hele Promenade klonk er muziek van straatmuzikanten (gitaristen, saxofonisten…) die wat geld probeerden te verdienen. Op zee vaarden ook veel meer boten uit dan helemaal in het begin van onze vakantie.

Nice is met grote werken bezig. Op de Promenade des Anglais komt een tramlijn die de luchthaven met de haven verbindt. Na de aanslag van vorig jaar is veiligheid prioritair. Daarom zal men eveneens werken uitvoeren om inrijding op het voetpad te voorkomen. De beveiligingswerken zouden klaar zijn tegen juli 2017, de tramlijn tegen eind 2018.

Onze terugvlucht was om 21.50 uur, maar we moesten tegen de middag ons appartement verlaten omdat er nieuwe huurders kwamen. Onze koffers konden we ook niet in het immokantoor zetten omdat dat in het weekend gesloten was. Ze verwezen ons wel door naar de conciergerie Fivestar Service (34, rue de la Buffa) waar we onze koffers voor 5 euro per stuk in bewaring konden geven zodat we toch nog goed van onze laatste dag konden genieten.

Gewoonlijk maken we een aantal trips in de omgeving van Nice. Zo bezochten we in het verleden al Antibes, Cannes, Monaco, Saint-Paul-de-Vence, Cagnes, Cap Ferrat en Grasse. Dit jaar zijn we echter niet buiten Nice geweest. Wat we er deden, lezen jullie hier binnenkort!