Een dagje Eindhoven en een mannenportemonnee voor mij!

Ik had met mijn vriendin Diana afgesproken in Eindhoven. Het is een stad waar we niet zo vaak naartoe trekken, maar die me telkens weer ontzettend bevalt!
Nadat we de auto (gratis) geparkeerd hadden aan het begin van de Strijpsestraat, gingen we koffie drinken bij Denf Coffee. Ik vond het een typische zaak voor Eindhoven: ruim en een tikkeltje industrieel, design, creatief…
Daarna slenterden we door de stad, bezochten enkele winkels en belandden tegen de middag bij De Bijenkorf  waar ik altijd de mooie etalages moet bewonderen. Wat me ook steeds opvalt, is het superklantvriendelijke personeel.

We lunchen er graag omdat het er gezellig zitten is en je bovendien een erg uitgebreide keuze hebt. Of je nu gaat voor een broodje, een soepje, een salade, een pizza, iets oosters, … je vindt het aan één van de verschillende stands. Wij gingen deze keer voor een Vietnamese springroll met een glaasje Merlot. Lekker en gezond!

Na de lunch gingen we uiteraard verder shoppen. Ik zocht een kleine portemonnee voor identiteitskaart, rijbewijs en enkele bankkaarten. Op de mannenafdeling vond ik wat ik zocht! Er was een ruime keuze van het merk Secred en ik koos voor een blauwe (surprise 😊) Buiten de kaarten kan ik er zelfs ook nog wat briefjes, kaartjes en bonnetjes in kwijt. Bovendien kreeg ik er twee jaar waarborg op.

Nadat we De Bijenkorf verlieten, gingen we natuurlijk nog langs bij Vanilia. Het is één van mijn favoriete winkels, die je nog steeds niet bij ons in België vindt! Tenslotte dronken we nog een cappuccino met iets lekkers bij The Happiness Kitchen, een leuke terrasje dat Diana ontdekt had!

 

 

Advertentie

Herfstkleuren 2017

Ieder jaar volgen de mensen van Pantone – de wereldwijde autoriteit op het gebied van kleur – de Fashionweeks in New York. Aan de hand hiervan bepalen ze het “Pantone Fashion Color Report” met de Top 10 kleuren voor het volgende seizoen. Deze tinten zijn niet enkel voor mode, maar ook voor accessoires, make-up en interieur. Voor de eerste keer dit jaar hebben ze ook gekeken naar Londen en bijgevolg ook een tweede reeks kleuren bepaald. Ik belicht hier de kleuren die afgeleid zijn van wat er te zien was op de runways van New York (wat toch de klassieker is).

Bron: https://www.pantone.com/fashion-color-report-fall-2017

 

Top 10 kleuren:

1. Grenadine

Dit rood is de felste kleur uit het pallet, de uitschieter van het seizoen. Het is een pittige en vrolijke kleur die dynamiek en zelfzekerheid uitstraalt.

2. Tawny port

Deze kleur van oude porto is een winters dieprood. Het is een gesofistikeerde en erg krachtige tint.

3. Ballet slipper

Roze zit al verschillende seizoenen in het palet. Dit is eigenlijk geen winterse kleur. Het is een zachte en subtiele tint.

4. Butterum

Het zit tussen bruin en beige, een zachte camel. Het is een chique kleur die heel makkelijk combineert. Knus en warm zijn woorden die je met deze tint associeert.

5. Navy peony

Deze kleur doet denken aan blauwe pioenrozen. Een donkere stijlvolle kleur die stabiliteit uitstraalt, makkelijk combineert en een perfecte vervanger is voor zwart!

6. Neutral grey

Een heel neutrale tint met een rustige en stabiele uitstraling. Dit grijs kan bijna het ganse jaar door gedragen worden. Je kan het zowel gebruiken voor een accent als voor je ganse outfit.

7. Shaded spruce

Blauwgroene kleur die wat weg heeft van sommige naaldbomen. Het is een tint die positiviteit en rust uitstraalt.

8. Golden lime

Dit is een goudgroene kleur waarvan je gelukkig wordt. Het is een verfrissende aanvulling van het herfstpalet.

9. Marina

Deze frisse lichtblauwe kleur doet denken aan water. Het geeft een optimistische en relaxte indruk.

10. Autumn maple

Deze typische herfstkleur verwijst naar een esdoornblad in het najaar. Het is een oranjebruine heldere tint, die vrolijkheid uitstraalt.

 

Volgens mij zitten er ook dit seizoen weer voor iedereen enkele mooie kleuren tussen.
Mijn favorieten zijn “ballet slipper” en “marina”.
Wat is jouw lievelingskleur voor volgend seizoen?

 

 

“Haute dogs” bij Würst in Antwerpen!

Na gourmet-burgers bij o.a. Ellis Burger en De Burgerij kunnen we nu ook gourmet-hotdogs eten. Jeroen Meus kreeg hiervoor het idee na een aflevering van Plat Préféré die gewijd was aan de hotdog. Na Leuven (2015) en Gent (2016) opende hij deze zomer ook in Antwerpen een vestiging. Sinds 19 juli vind je Würst in de Maalderijstraat, een voetgangersstraatje tussen de kathedraal en de Grote Markt. Het is een authentiek pand dat dateert uit de 19^e eeuw. Bij Würst serveren ze “haute dogs”, veel meer dus dan gewone broodjes met een worstje en wat mosterd. Ik was benieuwd…

Het pand is niet erg groot, maar gelukkig was er nog een tafeltje vrij tegen de muur. Door de schikking van de tafeltjes en de inrichting hangt er een gezellige en huiselijke sfeer, absoluut geen fastfood gevoel! Bovendien kan je bij mooi weer ook op één van de twee terrassen zitten; zowel vooraan als op de kleine binnenkoer staan enkele tafeltjes.

Er werd duidelijk aan details gedacht: op de ramen en de wijnglazen prijkt de “W” van Würst. Ook de bierviltjes werden speciaal voor de zaak ontworpen.
Alles wat verkrijgbaar is, staat genoteerd op bordjes aan de muur achter de toonbank. Spijtig dat er geen kaart beschikbaar is zodat je rustig kan kiezen! Je moet aan de toonbank bestellen en dan krijg je de drankjes en een biepertje mee (dat afgaat als je bestelling klaar is). Dit is toch hoe het doorgaans gaat, maar onze hotdogs werden echter aan tafel gebracht 🙂

Ik opteerde voor een “bacon bearnaise”: een broodje met tomaat, worst, bearnaise, bacon, knapperige uitjes en waterkers. Superlekker! De dochter ging de Italiaanse toer op en koos een “bellucci”: een broodje met aubergine, rucola, worst, pesto, parmezaan, tomaat en prosciutto. Je kon ook sidedishes bestellen, maar we hielden het voor de eerste keer bij een haute dog. Ze serveren ook glutenvrije en veggie versies, net als XL versies voor de grote honger!

Het was heel lekker, zelfs het broodje was heerlijk! Jeroen Meus heeft de reputatie om nogal rijkelijk te koken, maar dat was eigenlijk helemaal niet te merken aan de haute dogs. Er zat niet overdreven veel saus op het broodje en ik durf nu al zeggen dat ik beslist terugkeer om een andere haute dog en een huisgemaakte frambozenlimonade te proeven 🙂

 

Champagnekelders Pommery, De Castellane en Taittinger

POMMERY
Pommery werd gesticht in 1836 door Narcisse Greno en na een tijdje overgenomen door Louis Pommery. Kort na zijn huwelijk overleed hij en het was zijn weduwe, madame Pommery, die er een bloeiend bedrijf van maakte. In die tijd dronk men vooral zoete champagne en zij besloot in 1874 om als eerste een “brut” te maken.

Madame Pommery hield erg veel van kunst en ook nu nog speelt kunst een belangrijke rol in dit sprookjesachtige domein. In de voortuin staat al een gigantische fruitboom en ook in de ontvangstruimte is er heel wat kunst te zien en ja, zelfs in de kelders tref je kunstwerken aan.
Dit is het dertiende jaar dat er een twintigtal hedendaagse Franse en internationale kunstenaars hun werken in dit uitzonderlijk kader kunnen tentoonstellen. Zoals je ziet is het thema dit jaar “Gigantesque”: niet enkel een gigantische fruitboom, maar ook een gigantische tafel en stoelen en een gigantisch werk: zand keren in de woestijn!

60% van de productie wordt geëxporteerd naar 130 landen. De grootste afzetmarkten zijn het Verenigd Koninkrijk, daarna de Verenigde Staten, België, Italië, Rusland en China.
Alle vijf seconden wordt er ergens ter wereld een fles Pommery verkocht.

DE CASTELLANE
In alle gidsen en op alle sites lees je over drie interessante champagnehuizen in Epernay; Moët&Chandon, Mercier en De Castellane. De twee eerste hebben we vorig jaar reeds bezocht.

De Castellane was nu aan de beurt, maar wat viel dat tegen! Er was een museum dat je vooraf kon bezoeken (wel interessant ). We volgenden de tour in het Engels maar de gids beheerste die taal niet erg goed waardoor we haar niet altijd verstonden. Het meisje was ook absoluut niet gepassioneerd door champagne, ze deed gewoon haar werk. Tijdens de rondleiding mochten ook geen foto’s gemaakt worden.

Vooraleer we de kelder bezochten, konden we het hedendaagse productieproces bekijken. Een pluspunt? Ik weet het niet… Rond champagne hangt bij mij een luxueus en weelderig gevoel, maar dat verdwijnt onmiddellijk bij die rondgang (ik waande me in een zwembad of een immense badkamer met al die witte blinkende tegeltjes). Ook de champagne vonden we niet lekker. Als afsluiter mochten we de toren beklimmen, van waarop je een fantastisch uitzicht hebt. Je kon echter niet tot helemaal bovenaan, alweer een afknapper… De prijs van de tour was slechts 14 euro, maar zelfs dat was het voor mij niet waard.

TAITTINGER
Het derde champagnehuis dat we ook vorig jaar al eens bezochten, was Taittinger. De rondleiding begon met onderstaande korte film. Daarna mochten we de prachtige kelder bezoeken. Taittinger is gevestigd op de overblijfselen van de Sint-Nicaise abdij. In de 13^e eeuw maakten de monniken hier reeds wijn. Deze benedictijnenabdij werd verwoest tijdens de Franse Revolutie, maar de kelders bleven gelukkig onaangetast. We hadden een geweldige gids die afkomstig was van Groot Brittannië. Haar uitleg was zeer duidelijk en ondanks dat het een vrij grote groep was, maakte ze met iedereen een praatje en stond erg open voor vragen. Ik had ook de indruk dat ze niet iedere keer hetzelfde verhaal van a tot z vertelde. Regelmatig kregen we leuke anekdotes te horen. Zo zou champagne uit een magnum fles het best van smaak zijn. Dit heeft te maken met de invloed van de hoeveelheid zuurstof die in de fles kan en de oxidatie die daarmee gepaard gaat.
Ook bij Taittinger hebben ze een voorliefde voor kunst. In uitzonderlijk goede champagnejaren brengen ze een gelimiteerd aantal flessen uit die door bekende kunstenaars zijn beschilderd (Vaserely, Corneille,…)
Achteraf degusteerden we natuurlijk nog een heerlijk glaasje champagne.

Taittinger is een heel mooie tour met lekkere champagne. Pommery biedt een heel leuke en aparte tour aan waar veel aandacht naar kunst gaat, maar als het je eerste bezoek is aan een champagnekelder, zou ik eerder opteren voor Taittinger in Reims of Moët & Chandon in Epernay.
De Castellane vonden wij een echte tegenvaller.

 

“Margiela, de Hermès jaren” in het MOMU

Eerder woonde ik al de lezing bij, waar Kaat Debo deze tentoonstelling kaderde, en donderdag volgde ik dan de rondleiding met gids. Op speciaal verzoek van Hermès en Margiela was het niet toegestaan om foto’s te maken.

We zien het werk van Martin Margiela die ook van 1997 tot 2003 als artistiek directeur voor Hermès werkte. Hij ontwierp dus voor twee totaal verschillende labels: zijn eigen experimentele Maison Margiela en het luxe Hermès.
De man is uitgegroeid tot de meest mysterieuze designer! Hij schuwt alle media en er circuleren bijna geen foto’s van hem. De weinige interviews die hij gaf gebeurden per fax en de antwoorden kwamen steevast in de “wij-vorm”.

Bij het binnenkomen van de tentoonstelling werd ons door een mannenstem een hele reeks complimentjes toegefluisterd. Dit is een verwijzing naar Margiela die zijn modellen voor ze de catwalk opgingen steeds een complimentje gaf.
Tijdens de ganse tentoonstelling wordt er een duidelijk onderscheid gemaakt tussen de collecties van Maison Margiela die getoond worden op een spierwitte achtergrond en de collecties van Hermès op een knaloranje achtergrond. Niet enkel de muren, maar ook de grond en het plafond werden mee geschilderd. Fantastisch! Wit is immers de huiskleur van Margiela. Zo zijn de muren van zijn winkels wit en ook zijn personeel draagt witte jassen. Knaloranje is dan weer de huiskleur van Hermès. Bovendien staat er ook een hele stapel knaloranje dozen waarin de aankopen worden verpakt.

De gelijkenissen tussen de twee collecties zijn echt wel opvallend ondanks dat het twee totaal uiteenlopende labels zijn. Margiela maakte kledij die multifunctioneel en eenvoudig, maar tegelijkertijd innovatief en gedurfd was. Hij was een echte pionier en ook nu nog, vele jaren later, zijn zijn creaties erg hedendaags. Door voor Hermès te ontwerpen kon hij ook gebruik maken van hun know how en zo zijn ontwerpen en stoffen perfectioneren.

Wat heb ik genoten van deze prachtige tentoonstelling die nog loopt tot 27 augustus! Bovendien kijk ik al uit naar de Nederlandse documentaire “We Margiela”  die in première gaat op 23 oktober in Cinema Zuid in Antwerpen.

Hebben jullie het MOMU al eens bezocht?

Laat kleding voor je werken!

Al een aantal keren kreeg ik de vraag wat meer te bloggen over styling en ik heb besloten om dat vanaf nu te doen.

Deze eerste keer moet mij echt iets van het hart.
Waarom zien wij vrouwen toch zo moeilijk wat mooi is aan onszelf? OK, er zullen vast wel enkele dingen zijn die je liever net iets anders had gezien, maar koester toch je pluspunten!

Bij een individueel stijladvies vraag ik klanten steeds drie positieve en drie negatieve punten van hun lichaam op te schrijven. Minpunten zijn bij de meeste dames geen enkel probleem, maar pluspunten…. Daar moeten vrouwen vaak lang over nadenken in tegenstelling tot de meeste mannen. Ook al hebben die soms een enorme bierbuik, negatieve punten… totaal niet! Sorry mannen als jullie een uitzondering zijn 😊
En ja hoor, iedereen heeft wel iets mooi! Bovendien kan je dat met de juiste kledij extra in de verf zetten. Ik zeg altijd: “laat kleding voor jou werken…”
Zoals reeds eerder gezegd zijn dames vaak erg gefocust op hun minpuntjes. Vaak zien zij dingen die niemand anders ziet (en er soms zelfs helemaal niet zijn). Door iets heel erg te camoufleren kan het juist gaan opvallen. Het is veel verstandiger om je pluspunten in de kijker te zetten en zo de aandacht af te leiden van wat je wil verdoezelen.

Om een mooi plaatje neer te zetten is het heel belangrijk dat je je bewust bent van je lichaam.
Ga daarom eens in je ondergoed voor de spiegel staan, bekijk jezelf heel goed en wees eerlijk.
Wat wil je accentueren en wat wil je camoufleren? Als je dit duidelijk weet, zal het je in de toekomst helpen om de juiste keuzes te maken.

Halloumi ontdekken bij Basil&Time!

Zoals jullie al wel gemerkt hebben, bezoeken we, zeker tijdens de vakantiemaanden, graag nieuwe lunchplekjes.
Dit weekend ontdekten we Basil & Time, een retrozaakje aan de Marnixplaats op het Antwerpse Zuid. Ik bestelde er voor het eerst halloumi.

Basil & Time is nog relatief nieuw (open sinds februari 2017). We kozen een plaatsje op het terras aan de straatkant en er werden onmiddellijk kussentjes aangeboden zodat we comfortabel zaten. Binnen brengt het vintage-interieur je terug naar de jaren ’70: de houten tafels en stoelen (die we nog kennen van op school  😊), de zeteltjes, het typische okerkleurige behang, de plantjes,…  Het herinnert je aan de periode waarin je voor alles nog rustig de tijd nam!  Het motto van de zaak is “come in and take your time”. Er is een uitgebreid ontbijtaanbod dat je zelfs kan bestellen tot 14 uur. Alles is bijna homemade. De Morgen, Gazet van Antwerpen en enkele voor mij onbekende tijdschriften lagen er om te lezen.

Bij het drankje kregen we heerlijke pistachenootjes die we nog uit de dop moesten halen, in plaats van iets dat we snel in onze mond konden steken! Daarna bestelde ik parelcouscous met gegrilde mediterrane groenten en halloumi.
Halloumi is een van oorsprong Cypriotische stevige, witte kaas. Hij heeft een romige ietwat zoute smaak en wordt vaak omschreven als een kruising tussen feta en mozzarella. Halloumi wordt gemaakt van schapen- , geiten- en koeienmelk. Het typische aan deze kaas is dat hij door zijn specifieke eiwitstructuur kan gebakken worden en zo een krokant korstje krijgt zonder dat hij smelt. Halloumi wordt heel vaak gebruikt door vegetariërs: in maaltijdsalades en met geroosterde groenten. Momenteel heeft hij nog geen beschermde herkomstbenaming, maar de aanvraag is wel ingediend. De kaas is zeer populair in de Mediterrane keuken en in het Midden Oosten. Op instagram had ik onderstaande foto gepost en iemand maakte mij erop attent dat er ook een Belgische variant is: berloumi. Basil & Time reageerde daarop dat ik die bij hen gegeten heb.

De elastische structuur van de kaas voelt voor mij een beetje rubberachtig aan. Ik vind hem vrij neutraal van smaak en daardoor denk ik dat iedereen hem wel lust.. Maar om heel eerlijk te zijn: er zijn heel wat kazen die ik lekkerder vind (maar misschien moet ik nog aan de textuur wennen?)

Lusten jullie graag halloumi?