Eclairs proeven van Chez Claire!

In Parijs zijn de luxe éclairs – die je kan kopen bij o.a. patisserie Fauchon – al een tijdje hip en trendy. Nu kan je ze ook bij ons vinden. Dries Henau en Yuri Vandenbogaerde – de oprichters van de Wasbar die hun keten in 2015 verkochten – openden de eerste Chez Claire op 3 maart in Antwerpen (Schrijnwerkersstraat 15) en meteen daarna (op 9 maart) hun vestiging in Gent (Kouter 185).

Ik wilde deze haute eclairs uiteraard ook eens proeven en ging naar de winkel in Antwerpen. Het is een erg leuke, hippe en flashy winkel. Het ganse gamma bestaat uit 13 verschillende smaken. We werden vriendelijk ontvangen en kochten twee éclairs. Ze werden verpakt in een heel chique doosje: roze aan de buitenkant en goud langs binnen! De prijs per éclair is 4.5 euro, dus 9 euro voor twee. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen.

“bitter dark chocolate”
Active charcoal éclair – Pure bitter Belgian chocolate – Dark chocolate ganache – caramelized cacao nibs
Misschien wel de meest hippe éclair, actieve kool is immer super trendy, een echte superfood, net als de cacao nibs.
Het soesje zelf is gemaakt met actieve kool en ziet dus zwart. De textuur vind ik een beetje te korrelig, de onderkant te wak. De vulling vind ik wel lekker (ik ben geen fan van mierzoet).

“raspberry”
Cream raspberry éclair – Belgian chocolat ganache – Fresh raspberry bits – 24K Gold flake
Dit soesje vond ik al veel beter. De vulling vond ik echter niet lekker, heel vlak van smaak, een beetje chemisch zelfs. De topping vond ik veel te plakkerig. Ook het framboosje dat erop lag was geen topper. Het goud erop oogt chique, maar biedt geen meerwaarde qua smaak.

Besluit:
Na de haute dogs en de haute fritterie past ook dit in het rijtje van nieuwe foodconcepten.
Wij proefden de éclairs thuis, maar je kan ze ook ter plaatse aan de hoge bartafeltjes degusteren met een glaasje champagne “Cuvée Claire” of een kopje koffie. Als ik echter die prijs betaal, zit ik liever gezellig.
Ik vind het een erg mooie winkel en ook de producten zijn hip en trendy. De mooie verpakking benadrukt het luxueuze aspect. Toch vind ik dat de verhouding prijs/kwaliteit hier niet klopt. De éclair van bij de bakker in mijn dorp is lekkerder en veel goedkoper dan deze van Chez Claire. De grote verscheidenheid zou fantastisch zijn als ook de kwaliteit naar een hoger niveau getild zou worden.

Advertentie

Champagneterrassen in Reims “Collard-Picard” en “L’été des Vignerons”

Ieder jaar zakken meer dan 450.000 bezoekers af naar Epernay. De Avenue de Champagne is zonder twijfel de meest prestigieuze straat van het stadje. Er zijn verschillende champagnehuizen gevestigd en wij bezochten reeds de kelders van Moët&Chandon, Mercier en De Castellane.
Onder deze prachtige laan liggen 110 kilometers aan kelders waarin meer dan 200 miljoen flessen champagne rijpen. In 1994 werd de Avenue de Champagne erkend als “site remarquable du goût” en sinds 2015 behoren de champagnehuizen en hun kelders tot het “Unesco Werelderfgoed”.
Zoals reeds eerder vermeld, hadden we twee zonnige en warme dagen, het ideale weer dus om de champagneterrassen te bezoeken!

Champagnehuis Collard-Picard: 15, Avenue de Champagne.

dav

hdr

Aan de poort hangt een blad met de verschillende mogelijkheden. Wij opteerden voor de “classic tasting”: 3 glaasjes champagne (selection, prestige en rosé) van 10 cl voor 16 euro. Het was een erg mooi en zonnig terras, dé ideale plaats om champagne te degusteren. Dit terras hadden we eigenlijk tijdens onze eerdere bezoeken aan Epernay al gespot en eindelijk leende het weer er zich toe!
We werden binnen vriendelijk ontvangen en kregen een erg goede uitleg. Daarna gingen we met onze eerste goed gevulde glazen buiten op het terras zitten. Was ons glaasje leeg, gingen we met ons ticketje terug naar binnen voor het volgende glas waarover we dan meer informatie kregen. De ideale manier dus om op je eigen tempo te proeven.

dav

Dit dronken we:
1. Selection (50% Pinot Noir, 50% Pinot Meunier), een lichte en fruitige champagne die geschikt is als aperitief of bij het dessert. Deze vonden wij de lekkerste.
2. Prestige (50% Chardonnay, 25% Pinot Noir, 25% Pinot Meunier)
3. Rosé (idem Selection, maar met toevoeging van 15% rode wijn voor de kleur)

Deze champagnedegustatie vonden wij erg geslaagd! Het was lekkere champagne, je zat op een erg aangenaam terras en je kon op je eigen tempo proeven (wij namen elk drie glaasjes en zaten hier ongeveer twee uur). De medewerkers waren zeer vriendelijk en gaven een goede uitleg. Bovendien werd er absoluut niet pusherig gedaan om te verkopen.

L’été des Vignerons: 19, Avenue de Champagne.

hdr

De dag erna gingen we naar dit pop-upterras dat van 27 april tot 2 september uitgebaat wordt op het domein van het Syndicat Général des Vignerons de la Champagne. Dit champagneterras stelt 24 champagnes voor van evenveel verschillende jonge champagneboeren. Iedere dag kan je kiezen uit 4 champagnes en staan ook medewerkers van die champagnehuizen achter de bar. Twee “selections” (wit en rosé) aan 6 euro per glas en twee “prestiges” (ook wit en rosé) aan 8 euro. Of je kan ze alle vier degusteren voor 20 euro.

Het terras was ongeveer even groot als het vorige, kleurrijk, maar veel minder gezellig. Je moest er zitten op gekleurde klapstoeltjes en je champagne halen aan de ‘champagne truck’. Wij besloten één glaasje te drinken. We kregen niet echt een duidelijke uitleg over wat we van de champagnes konden verwachten en kozen dan ook blind voor een glaasje van 6 euro. Onze glazen werden gevuld met de overschot van een openstaande fles. Hierdoor waren ze maar voor iets meer dan de helft gevuld. De aanwezige champagnemaakster wees de persoon die onze glazen ingeschonken had erop dat er niet voldoende in de glazen zat en er werd bijgevuld met een andere openstaande fles zodat we uiteindelijk bijna 10cl kregen.  Dat begon dus absoluut niet ideaal!

dav

Afhankelijk van het moment en de persoon die de informatie geeft, krijg je meer of minder uitleg en wij hadden ook hier echt wel pech mee. Niemand kreeg echter evenveel  informatie als bij Collard-Picard. De geur van de champagne was bovendien niet aangenaam en ook de  smaak beviel ons veel minder. Wat waren we blij dat we elk maar één glaasje hadden genomen.

Later die dag gingen we nog één glaasje drinken bij Collard-Picard. Ik vroeg me af of ze daar – ook als je maar één glas neemt – even vriendelijk zijn dan wanneer je er drie neemt…. We werden even vriendelijk ontvangen, kregen een even uitgebreide uitleg en een glas heerlijke champagne! Wat een verschil…

De bruidsjurk van Meghan Markle – Hertogin van Sussex

De Royal Wedding van het jaar vond zaterdag in Londen plaats. Het was uitkijken naar de trouwjurk van Meghan Markle, waarover al maandenlang fel gespeculeerd werd. Velen dachten dat de jurk zou komen van het Britse modehuis Ralph & Russo, omdat zij ook de ontwerpers waren van de verlovingsoutfit. Groot was de verbazing toen Kensington Palace om 12.59 uur – Belgische tijd – bekendmaakte dat de jurk een ontwerp was van het Franse Givenchy. Dit nieuws werd de wereld ingestuurd net op het moment dat Meghan bij de kapel uit de auto stapte.

De jurk is toch een beetje Brits want ze is ontworpen door Clare Waight Keller, creatief directeur bij Givenchy. Clare studeerde modeontwerp aan het Royal College of Art en ging daarna aan de slag bij Calvin Klein, Ralph Lauren en Gucci. Vervolgens werd ze creatief directeur bij Pringle of Scotland, Chloë en sinds 2017 bij Givenchy. Om voor een buitenlands modemerk met een Britse creatief directeur te kiezen, kan Meghan toch op sympathie rekenen.

De jurk moest uiteraard voldoen aan een aantal regels eigen aan een koninklijke bruiloft, maar moest eveneens de glamoureuze persoonlijkheid van de bruid benadrukken. Ze moest wit zijn – een teken van zuiverhuid – en mocht in geen geval die van haar schoonzus Kate overtreffen. Het werd bijgevolg een eenvoudig, tijdloos en elegant ontwerp waar Givenchy zo voor gekend is. De witte jurk met simpele belijning legt met de prachtige boothals de focus op Meghan’s schouders en slanke taille. De driekwart mouwen zorgen voor de moderne touch. De jurk zou 115.000 euro gekost hebben.

Haar schoenen zijn eveneens van Givenchy en gemaakt van zijden duchesse satijn. De tiara is afkomstig van Queen Mary en dateert van 1932. Meghan mocht hem gebruiken van Koningin Elisabeth. Velen hadden gedacht dat ze de tiara van Diana zou dragen. Met haar sluier wilde Meghan een statement maken. Tot het Gemenebest behoren 53 landen en op haar sluier is de bloem van elk van die landen geborduurd. Daarnaast zijn er ook tarwestengels in te zien die symbool staan voor de liefde. De trouwringen zijn geschonken door de koningin en gemaakt van Clogau, goud uit Wales. Verder droeg Meghan nog oorbellen en een armband van Cartier.

Voor de journalisten gold ook een dresscode. De vrouwen moesten allemaal een jurk dragen, kwestie van mooi in beeld te komen. Bij het huwelijk van William en Kate was dit niet het geval, bij dat van Albert en Charlene van Monaco gold voor hen eveneens een dresscode.

Ik vond de bruidsjurk prachtig: eenvoudig en heel stijlvol. Voor mij was ze mooier dan die van Kate. “Less is more” is hier zeker aan de orde.

“Salad in a Jar” bij Oil & Vinegar

Bij Oil & Vinegar in Turnhout werden workshops “salad in a jar” georganiseerd en dat leek me wel interessant! Ik schreef me in voor die van vrijdag om half twee. Na eerst wat winkelen en een koffietje op een zonnig terras op de markt, trok ik richting Oil & Vinegar. We waren met vijf deelnemers en werden ontvangen met een lekker glaasje cava.

Carolien vertelde ons eerst wat meer over olijfolie en balsamico azijn, waarna een tasting volgde.
Het hoofdproduct van Oil & Vinegar is olijfolie. Ze verkopen enkel olie van eerste persing: de beste kwaliteit die koud geperst wordt uit het vruchtvlees van verse olijven met enkel mechanische middelen (dus zonder toevoeging van andere stoffen). Hoe langer men de olijven laat rijpen, hoe meer olie ze bevatten. Hoe sneller men ze plukt, hoe gezonder de olijfolie is. De olijfboeren die voor Oil & Vinegar werken plukken hun olijven vrij snel en ze worden ook binnen de 3 dagen verwerkt om een optimale kwaliteit te bekomen en oxidatie en gisting te voorkomen. De smaak is afhankelijk van de regio waar de olie vandaan komt (je kan dit vergelijken met wijn). We proefden een Spaanse olijfolie (arbequina) die vrij neutraal van smaak was en een Griekse die een veel uitgesprokenere smaak had. Olijfolie wordt best op kamertemperatuur gebruikt. Als je ze wil gebruiken om te bakken, neem dan een olijfolie die geschikt is voor bakken en braden.

Daarna gingen we aan de slag en op het programma stond een salade Niçoise. Heerlijk, één van mijn favoriete salades! Voor iedereen stond een “jar” klaar, net als een snijplankje, een klein kloppertje en een mesje.
We begonnen met de vinaigrette: 2 eetlepels olijfolie, 1 eetlepel azijn en 1 eetlepel mosterd kloppen en op de bodem van de “jar” gieten. Daarna volgden paprika, tomaat, rode ui, sperzieboontjes, olijven, tonijn, ei, sla en bieslook. Deksel erop en klaar!

We kregen ook nog enkele andere receptjes mee naar huis. De prijs voor deze workshop bedroeg 5 euro, inclusief de “jar” en het slaatje. Uiteraard nam ik nog wat producten mee om ook thuis nog lekkere vinaigrettes te maken.
‘s Avonds moest ik niet meer koken want ik kon genieten van mijn heerlijk slaatje!

Reims in de lente!

We hadden zin om er nog eens enkele dagen op uit te trekken. We opteerden opnieuw voor Reims want Reims in de lente leek ons een goed idee! Om aan de drukte van het verlengde weekend te ontsnappen, kozen we ervoor om van dinsdag tot en met donderdag te gaan. Voor ons vertrek beseften we niet dat twee van de drie dagen (8 en 10 mei) Franse feestdagen waren, maar gelukkig werd dit vrij snel duidelijk na aankomst. Zo konden we ons shopdagje inplannen op woensdag en vermijden dat we met onze neus voor alle gesloten winkeldeuren kwamen te staan 😊.

Gezien het twee dagen stralend weer was, hebben we deze keer de champagnekelders aan ons voorbij laten gaan. We opteerden ervoor om de champagneterrassen op de Avenue de Champagne in Epernay onveilig te maken. Daarover later een apart blogje, want wie dit ook graag eens wil doen – wat zeker een aanrader is – kan maar beter op de hoogte zijn van het enorme kwaliteitsverschil!

Verder zijn we ook naar Brasserie Excelsior gaan eten – iets wat al lang op mijn verlanglijstje stond –  maar daarnaast ontdekten we ook een heel leuk Asian Fusion adresje: Red’s. Dit is een klein zaakje tegenover de Opera op de Rue de Vesle waar vooral veel afgehaald wordt. Binnen zijn er enkele zitplaatsen en ze hebben ook een terras. Er is een groot assortiment gaande van sushi over noedels tot enkele gefrituurde snacks. Wij aten er lekkere noedels tegen een zeer democratische prijs (€6,80 per portie).

 

 

 

dav

De laatste dag trokken we naar Châlons-en-Champagne. Ik had er graag een boottochtje gemaakt, maar dat ging jammer genoeg niet door. Op Facebook lazen we de avond voordien dat de boottochten geannuleerd waren tot 18 mei wegens werken aan de dam die beschadigd was door de overstromingen van de vorige weken. Het was wel een mooi dorpje maar op een feestdag vrij doods. We hebben wat rondgekuierd, op het plein aan het stadhuis iets gedronken en zijn in het park gaan wandelen.  Toch viel het een beetje tegen, wat misschien ook wel te wijten was aan het feit dat het een koude en bewolkte dag was.

 

hdr

hdr

dav

 Ondanks een iets mindere laatste namiddag
hebben we weer erg genoten van ons tripje naar Reims!

 

Love, Simon – avant-première in Kinepolis Antwerpen

Zaterdag gingen we naar de avant-première van de romantische komedie Love, Simon. Mijn jongste dochter had hier tickets voor weten te bemachtigen.

Bij onze aankomst in Metropolis kregen we een polsbandje om (waarmee we na de vertoning op de foto konden met Tinne Oltmans én waarmee we gratis naar het toilet konden 😊). Bij het betreden van de bioscoopzaal kregen we elk nog een pakje Oreo’s. Daarna kondigde Zoë Van Gastel Tinne Oltmans aan en na een woordje van deze laatste en een gezamenlijke foto met de ganse zaal ging de film van start!

Love, Simon gaat over Simon Spier, een jongen die worstelt met zijn coming-out. Na de online outing van een medestudent onder het pseudoniem ‘Blue’ gaat het verhaal echt van start. Simon out zich tegenover Blue, maar enkel online en anoniem. Hij wordt verliefd op Blue en gaat op zoek naar hem. Dit wordt echter danig bemoeilijkt wanneer hun emailverkeer door een andere student online gelekt wordt…

De film is gemaakt naar het boek “Simon vs. the Homo Sapiens Agenda” van Becky Albertalli uit 2015. In de Verenigde Staten kan je de film sinds maart bekijken, maar bij ons pas komt hij pas uit op 20 juni en de week ervoor in Nederland. Love, Simon kreeg 8.1 op IMDB en 92% op Rotten Tomatoes. Het beloofde dus een erg goede film te worden…

Dit is ook de eerste film die rond dit thema gemaakt werd door een grote Amerikaanse filmstudio (20th Century Fox). Blijkbaar hebben – zelfs in 2018 – nog heel wat jongeren het moeilijk met hun geaardheid. Deze film geeft hen duidelijk de boodschap dat ze na hun coming-out nog steeds dezelfde persoon zijn. Bovendien benadrukt de film hoe belangrijk het is dat ze zelf kunnen beslissen wanneer en hoe ze het aan de anderen vertellen. Hopelijk kan deze film hen een hart onder de riem steken.

Wij vonden het alvast een erg goede film. Na de film ging Tinne nog op de foto met diegenen die dat wensten, maar dat lieten wij aan ons voorbij gaan.

Bezoek aan “La Taqueria”

Bij Sum Sum – één van de favoriete restaurants van mijn dochter – lagen er kaartjes van La Taqueria en we besloten deze zaak eens uit te proberen. Mexicaans eten is niet echt ons ding (voor zover we weten), maar we wilden eens avontuurljk doen. Onze verwachtingen waren bijgevolg ook niet erg hoog gespannen. Op zaterdagavond trokken we dus opnieuw richting Marnixplaats. La Taqueria ligt op de hoek van het gezellige plein, in de Vrijheidsstraat.

 

dav

dav

Het weer was redelijk goed en dus besloten we om op het terras plaats te nemen. Een vriendelijke jongeman bracht ons de kaart. Hun taco’s zijn verse glutenvrije tortilla’s. We vonden het heel erg leuk dat ze geserveerd werden per twee, zo konden we gemakkelijk sharen. We bestelden de “amazonico”, de “crispy chicken” en ook een portie sweet tasty fries. Deze laatsten waren dezelfde als bij Sum Sum, maar met een andere saus. Iets wat we kenden (dachten we) dus, voor het geval de taco’s ons niet zouden bevallen… 😊

De “amazonico” was gevuld met groene asperges, rode ui, verse kaas en koriander. Het was een heel lichte vegetarische taco. De “crispy chicken” bevatte gepaneerde kip, een citrusslaatje, avocado, salsa verde en koriander. Deze was duidelijk onze favoriet! De saus op de zoete aardappelfrietjes was erg pikant, ik kreeg er het water van in mijn ogen 🙂

 

dav

Vooral de kiptaco vonden we beiden lekker. We waren wel verrast dat koriander zo naar voren zou komen in een Mexicaans geïnspireerd restaurant. Daarnaast vonden we dat de taco’s snel wak werden (maar veel taco’s hebben we nog niet gegeten in ons leven, dus dat is misschien normaal 🙂 ). Ondanks het feit dat Mexicaans eten niet echt ons ding is, was het wel een geslaagde ervaring. We zullen hier niet echt regelmatig komen, maar ik sluit niet uit dat als we een kleine en snelle hap willen, we nog eens bij La Taqueria belanden (hoewel de dochter dan waarschijnlijk gewoon zal schreeuwen om Sum Sum).

 

Mijn eerste 3 stylingtips voor dames van 50+

Vaak zie ik vrouwen die duidelijk een kleur- en stijladvies hebben gehad en de regeltjes heel goed toepassen. Waar echter vaak niet bij stilgestaan wordt, is dat op een bepaalde leeftijd een aantal zaken veranderd dienen te worden, wil je er niet te “madammerig” uitzien. Bij de ene dienen deze wijzigingen aangebracht te worden op de leeftijd van 40, bij de andere pas op 55…

Hieronder vind je mijn eerste drie tips:

1. Vermijd de donkerste kleuren uit je palet

Eens je seizoenstype is bepaald, blijft dat voor de rest van je leven. Toch gebruik je op een bepaalde leeftijd beter niet meer de donkerste kleuren uit je palet.
Een wintertype staat bijvoorbeeld mooi met zwart. Toch zal op een bepaalde leeftijd zwart te hard zijn en is het beter om over te stappen op kleuren als donkerblauw of donkergrijs.
Ikzelf als zomertype droeg vroeger vaak donkerblauw, wat me nu helemaal niet meer zo flatteert. Vandaar dat ik dezer dagen eerder opteer voor middenblauw.

2. Integreer een beetje beweging in je silhouet

Sommige vrouwen werd geadviseerd om vooral voor stijve, rechtvallende stoffen te gaan, handtassen te kiezen uit hardere materialen, etc.
Toch oogt wat beweging in het silhouet op een bepaalde leeftijd mooier. Ga eens voor een lange soepelvallende rok, een soepelvallende handtas, een kapsel waar wat beweging inzit, een sjaal die wappert in de wind, etc.
Je dient zeker niet “all  the way” te gaan, maar integreer eens een zwierig kledingstuk, kapsel, sjaal OF een soepelvallende handtas in je styling.

3. Een beetje glans kan wonderen doen

Make-up die een beetje glanst kan je er jonger doen uitzien.
Afpoederen kan je beter laten, hoogstens een beetje poeder op de zones waar je huid erg blinkt.
Lipgloss is beter dan matte lippenstift.
Wel oppassen met oogschaduw! Die mag zeker geen glans of glitters bevatten. Dat zou immers rimpeltjes accentueren.
Een kledingstuk met een klein beetje glans heeft eveneens een verjongend effect.

Dit zijn mijn eerste drie tips voor 50-plussers.
Probeer ze al eens toe te passen en merk het verschil!