Filmreview: Mama Mia! – here we go again

De eerste Mama Mia! was een daverend succes. Een vervolg kon niet uitblijven… Toch liet deze tweede film tien jaar op zich wachten. Uiteindelijk kwam ook Meryl Streep aan boord, zij het in een uiterst beperkte rol.

Mamma Mia! – Here We Go Again werd in tegenstelling tot de eerste Mamma Mia! – die opgenomen werd op het Griekse eiland Skopelos – gedraaid op het Kroatische eiland Vis en in de Shepperton Studios in Surrey (Engeland).
De eerste film ging over de zoektocht van Donna’s dochter Sophie naar haar vader. In de tweede prent staat het leven van Donna – die een jaar geleden overleed – centraal. De film start met de voorbereidingen van de heropening van het hotel van Donna. Sophie gaat het nu uitbaten onder de naam ‘Hotel Bella Donna’. We komen te weten hoe de jonge Donna op het eiland is terechtgekomen en hoe ze de drie vaders van Sophie ontmoette…  De originele castleden konden de vertolkingen van de jongere versies van hun personages uiteraard niet op zich nemen. De jonge Donna werd op een voortreffelijke wijze vertolkt door de bloedmooie Lily James. Ook de andere jonge acteurs werden zeer goed gecast. Op het einde verschijnt ook Donna’s moeder, gespeeld door Cher (die in werkelijkheid slechts 3 jaar ouder is dan Meryl Streep!) Cher brengt in haar eerste filmrol in acht jaar op geheel eigen wijze de monsterhit “Fernando”.

De film – die van 17 juli in de zalen speelt – duurt 120 minuten. Hij werd geregiseerd door Ol Parker die o.a. ook The Best Exotic Marigold Hotel maakte. Op Imdb kreeg de film 7.3 en op Rotten Tomatoes 80%.

Mama Mia! – here we go again is een leuk vervolg op de eerste film, die ik persoonlijk toch beter vond. Ook indien je Mama Mia! niet gezien hebt, zal je toch van deze nieuwe release kunnen genieten. Ondanks dat de jonge garde het heel goed doet, misten we toch Meryl Streep en de rest van de topcast uit de eerste prent (hoewel ze allemaal nog wel een kleine rol spelen). Uiteraard komen de bekende ABBA-klassiekers aan bod, maar ook een aantal van hun minder bekende nummers passeren de revue. Deze film is bij momenten echt wel “over de top” en “kitcherig”, maar het is een feelgoodfilm die je moet gezien hebben als je van ABBA houdt!

Advertentie

Ons weekendje Rijsel

Vorig weekend gingen we drie dagen naar Lille (of Rijsel, in het Nederlands 😊).
Ons hotel lag net buiten de stad en daarom parkeerden we de wagen in parking Nouveau Siècle, gelegen pal in het centrum en niet te duur (voor de ganse dag betaalden we ongeveer 10 euro).

In Lille was er niet veel te beleven, maar je vindt er wel heel wat mooie gebouwen, die we bijna allemaal (te voet 🙂 ) bezocht hebben.
Een overzichtje:

Op Place Générale de Gaulle – ook wel Grand Place genoemd – staat het prachtige beursgebouw. Het tweede belangrijkste plein van de stad is Place du Theatre met de Opera en de Kamer van Koophandel.

We brachten ook een bezoek aan de kathedraal van Rijsel: de Notre-Dame de la Treille.
In 1854 werd de eerste steen gelegd, maar de voorgevel dateert van 1999. Deze is erg modern en opvallend (wat je zeker niet van een kathedraal zou verwachten!)

Een beetje buiten het centrum staat de Porte de Paris, zonder twijfel de mooiste stadspoort van Rijsel. Het stadhuis is op datzelfde plein gelegen.

Aan de andere kant van de stad ligt het geboortehuis van Générale de Gaulle dat bezichtigd kan worden, maar wij aan ons voorbij hebben laten gaan.

Nadat we heel de stad doorkruist hadden, brachten we ook nog een bezoek aan de zoo. Deze ligt in een groene zone aan de rand van de stad. De inkom bedraagt maar 4 euro (wat een verschil met de dierentuinen bij ons!). Van alle dieren hadden de stokstaartjes zonder twijfel het meeste succes!

Lille is vooral een stad om te shoppen. Naast de vele winkels in Vieux Lille is er ook Euralille, het overdekte shoppingcentrum. Dit vonden we zeker geen aanrader: dure parking, ontzettend druk en naar onze mening geen unieke, interessante winkels die je elders niet vindt.

Het leukste vonden wij ons bezoek aan patisserie Méert, maar daarover later meer. Ook op het terras van Le Lys op de Grand Place zaten we erg graag.

Je hebt het vast al begrepen,
Rijsel is voor ons geen stad waar we nog vaak naar zullen terugkeren.

 

5 kapseltips voor dames van 50+

In een vorig blogje pleitte ik al voor wat beweging in je silhouet. Dat gaat ook op voor het kapsel! Het gekende Fabiola kapsel  – goed gefixeerd met haarlak om iedere storm vlekkeloos te doorstaan – willen we immers vermijden! Haar dat beweegt, oogt jonger en dynamischer.

Probeer misschien ook eens één tintje lichter, want soms kan donker haar dat je vroeger prachtig stond met de tijd te hard zijn aan je gelaat. Annemie Turtleboom bijvoorbeeld is zonder enige twijfel een wintertype. Toch zou ik haar liever zien met een haarkleur die een tintje lichter is! Ik vind haar zwarte haren ondertussen een beetje te hard voor haar gelaat.

Een gezegde dat opgaat voor dames van 50+ is “als je haar lang genoeg is om op te steken, is het te lang om los te dragen”. Lang haar kan enkel als het losjes (beweging!) opgestoken wordt.

Een pony doet je er jonger uitzien. Opteer echter niet voor een te korte of te bolle variant! Een schuine pony is voor de meeste dames het meest flatterende!

Grijs haar kan, maar vraagt erg veel verzorging! Je dient het echt heel regelmatig te laten knippen, anders maakt het je ouder. Aangeraden is om een speciale shampoo met lila ondertoon te gebruiken, want grijs haar met een geelgoude schijn is niet mooi.

Aziatische foodbar “Doi Doi”

De Aziatische foodbar Doi Doi in de Nationalestraat in Antwerpen is open sinds september 2017. Hoog tijd dus voor een bezoekje!

De jongedame die de zaak openhoudt, Erika Xuan Nguyen, heeft Vietnamese roots. Haar ouders kwamen als bootvluchtelingen naar België en zij zelf werd hier geboren. Het gezin hechtte veel belang aan koken en eten.

 

hdr

Doi Doi telt acht tafeltjes en dan nog wat plaatsen aan hoge tafels. Er is ook een klein terras. De kaart is vrij uitgebreid met spring rolls, bao buns, broodjes, noodlesoepen en bowls. Wij besloten te foodsharen en bestelden edamame, dim sum, miso soep en bao’s.

 

dav

dav

De edamame, geserveerd met wat zout, zijn onvolwassen sojabonen die veel in Azië worden gegeten, maar nu ook hun weg hebben gevonden naar het Westen. We aten de boontjes voor het eerst in Doi Doi en ze vielen goed in de smaak (qua smaak én plezier om ze te eten). De dim sums werden aantrekkelijk geserveerd met drie verschillende, kleurrijke sausjes.  De bao’s (we kozen allebei voor de optie hot prawn) zagen er erg mooi uit. Ze waren wel heel anders dan wij gewoon zijn bij Sum Sum. Daar zijn het gestoomde broodjes en hier waren de broodjes gebakken. Beiden zeer lekker, maar wij zijn toch het meest fan van de gestoomde bao.

Het Vietnamese “Doi” betekent eigenlijk “honger”, een toepasselijke naam dus…
De bediening is zeer vriendelijk en het eten was heel mooi gepresenteerd, maar bovenal erg lekker! Toen wij arriveerden konden we nog een tafeltje uitkiezen, maar na een tijdje zat de foodbar bijna helemaal vol en dit op een doordeweekse middag (in de zomervakantie). Healthy Aziatisch streetfood zit immers in de lift! Wij keren beslist nog terug en dan wil ik de springrolls zeker eens proberen, want die zagen er ook heerlijk uit!

Wereldbeker Voetbal in Rusland domineert sportzomer!

Normaal gezien volgen wij het voetbal niet, maar nu hebben we (zoals met elk EK of WK) alle wedstrijden van de Rode Duivels gezien. Wat leeft deze gebeurtenis onder de mensen! De prestaties van de Rode Duivels worden zelfs op groot scherm gevolgd bij mijn bijna 90-jarige moeder in de serviceflats. In het restaurant daar wordt over bijna niets anders meer gesproken door die oude dametjes (misschien kijken sommige wel gewoon graag naar die jonge gasten 😊 ) In onze straat hangt aan bijna ieder huis een vlag of een poster, ja… ook bij ons! Tijdens onze trip naar Genève zijn we zelfs naar de match België – Tunesië gaan kijken op groot scherm op Plainpalais. Op een bepaald ogenblik kwamen we tot het besef dat we tussen de Tunesiërs stonden: wij stonden te juichen en een klein jongetje achter ons zat bijna te wenen  😀 We zijn dan maar snel tussen de andere Belgen gaan staan!

in Genève

in Antwerpen

Hoe meer het toernooi vorderde, hoe meer we er met zijn allen in gingen geloven. Helaas deden de Fransen ons de das om (met een minder attractief voetbal, dat moet wel gezegd worden!) De kleine finale zijn wij in het Antwerpse fandorp gaan bekijken. Wat zijn wij trots op onze Duivels! Voor mij (en vast vele anderen zoals gisteren te zien in Brussel) zijn zij zonder twijfel de beste ploeg van dit WK!

Met al dat voetbalgeweld is het tennistoernooi van Wimbledon eigenlijk stilletjes voorbij gegaan. Eén zendt het zelfs niet meer uit en we zijn dan ook aangewezen op Eurosport. Waar is de tijd van Clijsters en Henin… De tweede week speelde Alison Van Uytvanck als enige Belg nog één wedstrijd. Het meest memorabele is misschien wel de lange halve mannenfinale tussen Anderson en Isner die 6 uur 35 minuten duurde en in de vijfde set eindigde op 26-24!

En dan is er nog de Tour de France… Tot hiertoe niet echt veel van gezien ondanks dat Greg Van Avermaet al verschillende dagen geel droeg. Toch denk ik dat de Tour de komende dagen wel meer aandacht gaat krijgen nu het voetbal afgelopen is…

MIJN 15 TIPS BIJ HET INPAKKEN VAN JE KOFFERS

1. Investeer in een lichtgewicht koffer
2. Check bij een vliegreis hoe groot je koffer mag zijn (afmetingen) en hoe zwaar hij mag zijn
3. Maak lijstjes en hou die bij in een schriftje of op je computer. Zo heb ik ook een lijstje gemaakt voor toiletgerief en medicijnen die ik meeneem
4. Steek alle belangrijke documenten in een mapje (document voor parkeergarage, vliegtickets, hotelvoucher, document voor huur auto, maar ook papieren van de bijstandsverzekering)
5. Stop een kaartje met je naam, adres, telefoonnummer en mailadres in je koffer
6. Ik neem vaak kleine verpakkingen mee van mijn beautyproducten om plaats te besparen of als ik enkel met handbagage reis.
   Bij handbagage mag je per eenheid maximum 100 ml meenemen en in totaal maximum 1 liter (oppassen met bv zonnemelk- die moest ik vorig jaar afgeven 😊 )
7. Voorkom dat flesjes gaan lekken door het dopje eraf te draaien, ze af te dekken met een stukje plasticfolie en het dopje er terug op te draaien
8. Ik neem altijd een rolletje plastic zakjes mee (geen diepvrieszakjes, maar formaat voor in een vuilbakje)(handig voor alles!)
9. Vaak zijn er op hotelkamers te weinig stopcontacten aanwezig om alles op te laden en daarom neem ik steeds enkele stopcontact splitters mee.
   Zie ook dat je de juiste stekker bij hebt voor het land waar je naartoe reist (een overzichtje vind je hier)
   
10. Schoenen steek ik in een plastic zakje zodat ze de kleding niet vuil maken of er geur aan afgeven
11. Kettingen en armbandjes raken niet in de knoop als je ze door een rietje haalt
12. De zwaarste items leg je onderaan in je koffer
13. Rol kledij op ipv ze op te vouwen (dit voorkomt kreuken en bespaart plaats)
14. Neem je toch handdoeken mee, investeer dan in dunne exemplaren die veel vocht opnemen
15. Gebruik brillendoosjes om kabels in op te bergen

Een fijne vakantie en stressloos inpakken toegewenst!

Het einde van Le Grand Musée du Parfum in Parijs

Vrijdag sloot het prachige parfummuseum in Parijs na anderhalf jaar definitief zijn deuren. Gelukkig hebben wij het tijdens onze trip naar Roland Garros nog bezocht. Wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb!

Meer dan 60 grote Franse parfumhuizen, de regio Parijs en het IFF (één van de grootste fabrikanten van geurstoffen wereldwijd) sloegen de handen in elkaar en zo kon “Le Grand Musée du Parfum” in december 2016 zijn deuren openen. Er was twee jaar aan dit grote, moderne en interactieve museum gewerkt en er hing een prijskaartje van 7 miljoen euro aan. Het werd opgestart in het prachtige Hôtel Particulier dat in één van de meest exclusieve buurten van de Franse hoofdstad ligt: rue Faubourg Saint-Honoré, recht tegenover het vijfsterrenhotel Le Bristol en in de buurt van het Élysée. Vroeger was hier het modehuis van Christian Lacroix gehuisvest.

In het gewelfde souterrain vernam je heel wat over de geschiedenis van het parfum.
De verdiepingen waren aangename, lichte, witgeverfde ruimten op parket.
Op de eerste verdieping kwam je meer te weten over de chemie en ons reukvermogen. Tijdens het interactief parcours werd je geurvermogen serieus getest. Een hostess kwam ons telkens toelichten wat de bedoeling was.

Zo verspreidden witte bloemlampen in “Jardin des Senteurs” verschillende geuren die je moest herkennen: cacao, rum, zeelucht, basilicum…

Het museum werkte ook samen met een aantal kunstenaars die kleine schilderijen gemaakt hadden die een bepaald parfum weergaven. Het was de bedoeling dat je door middel van het schilderij en door eraan te ruiken het parfum raadde.

Het pronkstuk van de tweede verdieping was een installatie met 25 koperen geurbollen die elk een belangrijk parfumingrediënt bevatten. Eerst rook je aan de bol, daarna hield je die tegen je oor en kwam je heel wat meer over die geur te weten.

Het was zeker geen stoffig museum, maar licht en modern, heel aangenaam om te bezoeken. Wij hebben er twee en een half uur doorgebracht en dat vond ik eigenlijk nog wat te kort (maar ik besef dat het tevens meer dan lang genoeg was voor iemand die niet echt gepassioneerd is door parfum). Een aantal dingen hebben we gewoon overgeslagen wegens tijdgebrek.

Het is zo spijtig dat dit museum de deuren gesloten heeft
want het was voor parfumliefhebbers ronduit schitterend!

 

Heerlijk lunchen bij Lucy Chang op de Marnixplaats!

De Marnixplaats op het Antwerpse Zuid is een leuk plein met verschillende restaurants. Iedereen vindt er daar wel eentje naar zijn smaak! We besloten een tijdje geleden naar Lucy Chang te gaan omdat de Oosterse keuken licht en gezond is. Een aantal jaren geleden brachten we al eens een bezoekje aan Lucy Chang in Knokke, maar dat was ons toen niet echt bevallen. Toch besloten we de vestiging op de Marnixplaats nog een kans te geven.

Lucy Chang is opgericht door Antwerpenaar Peter Michaels die eerder al in New York een aantal restaurants opende. Hij kwam terug naar België en startte hier de oosterse restaurantketen. Ondertussen zijn er zes vestigingen: in Antwerpen, Wilrijk, Brasschaat, Gent, Knokke en Brussel. Ze serveren vooral zuid-oost Aziatische gerechten uit Viëtnam, Laos, Kanton, Maleisië en Thailand. Op de kaart vind je noedelsoepen, salades, wokgerechten en curry’s.

Het restaurant heeft een mooi terras, maar omdat het bewolkt was, besloten we binnen te zitten.
Ik ging voor grilled salmon with asparagus & enoki mushrooms. Ik mocht kiezen of ik er noedels of rijst bij wilde. Ze werden apart geserveerd in een klein kommetje. Op de gewokte groenten lag een mooi stuk zalm. Mijn wokgerecht overtrof echt mijn verwachtingen, het was heerlijk!

Mijn tafelgenote koos mihun singapore with shrimp & chicken zonder te beseffen dat dit een kerriegerecht was. Niet iets wat ze gewoonlijk zou kiezen, maar het was zeker niet slecht.

De jongeman die ons bediende was erg vriendelijk. Bij het serveren vroeg hij of we bestek wensten of we met stokjes zouden eten. Als drank bestelden we een halve liter water en een cola zero. Ik betaalde in totaal 42 euro.

Ondanks mijn vroeger minder goede ervaring bij Lucy Chang hebben wij er deze keer erg lekker gegeten en keren we beslist nog terug.

Bains des Pâquis in Genève: meer dan een bezoekje waard!

Bij het voorbereiden van onze trip naar Genève had ik gelezen over het badhuis “Bains des Pâquis”, dat tevens dienstdoet als stadsstrand. Het zou één van de leukste plekken van de stad zijn bij mooi weer. Bains des Pâquis bestaat sinds 1872 en in 1932 bouwde de stad er een zwembad (wat in principe gewoon een afbakening van het meer is). Eind jaren ’80 was men van plan om dit af te breken, maar door de vele protesten besloot het stadsbestuur het complex te renoveren.

dav

dav

Met onze Geneva Pass was de inkom gratis, anders betaal je 2 CHF. Het is een lange pier die in het meer loopt en waarlangs het hele complex opgetrokken is.
Je kan er uiteraard zwemmen en in de zon liggen, maar er staan ook pingpong- en voetbaltafels en enkele fitnesstoestellen. Daarnaast is er een sauna en kan je er genieten van massages.

dav

hdr

Verder kan je er eten en dat hebben wij dan ook gedaan! De kaart is heel beperkt, maar de prijzen zijn er voordelig (zeker gezien eten in Genève over het algemeen vrij duur is). Voedsel en drank haal je zelf aan de toog. Het badhuis wordt vooral bezocht door inwoners van Genève en omstreken. Zij nemen bijna allemaal de dagschotel van 14 CHF (met de Geneva Pass betaalden wij slechts 10 CHF): een kipbrochette met rijst en erwtjes, drie kleine verschillende slaatjes en een groot stuk ananas. Niet meteen iets dat ik zou bestellen, maar omdat iedereen het bijna nam (en er verder niet zo veel keuze was), besloten wij het ook te eten. Uiteindelijk was het best lekker, een ruime portie en bovendien erg gezond. Achter ons kwamen de eendjes tot bijna op het terras.

dav

dav

Deze hotspot ligt maar enkele meters verwijderd van de Jet d’Eau en geeft je er een prachtig uitzicht op. Deze fontein is dé iconische bezienswaardigheid van Genève. Ze spuit het water tegen ongeveer 200 kilometer per uur in de lucht tot een hoogte van 140 meter, maar bij felle wind (en andere minder zomerse weersomstandigheden) wordt ze dichtgedraaid.

Ik heb erg genoten van onze uitstap naar het badhuis. Als we een volgende keer naar Genève komen, keren wij beslist terug naar deze hotspot en nemen wij ons badpak zeker mee!