Dim Sum bij Mercado

Op 15 oktober 2016 opende in Antwerpen de eerste overdekte foodmarket van ons land – Mercado – naar het voorbeeld van Barcelona, Londen en nog andere steden. Ze bevindt zich in het oude postgebouw op de Groenplaats, een centrale locatie vlakbij het modecentrum en de oude binnenstad.

Toen het net open was, ben ik er al eens geweest, maar het was toen zo druk, dat ik niet ben gebleven. Nu liepen we er binnen op een zondagmiddag tegen een uur of twee, na ons bezoek aan het MOMU (zie latere blog). Het was er rustig, ruim en gezellig. Je vindt er streetfood uit de ganse wereld en kan er zowel terecht voor wat lekkere hapjes, gerechten als dessertjes. Eén kraampje was leeg, dat van de BBQ-boys vroegen wij ons af???

Na een rondje langs alle foodstands besloten we dim sum te eten. Dat zijn gestoomde of gefrituurde kleine hapjes uit de zuidelijke Chinese keuken. We opteerden bij Sum Sum voor een assortimentje met 12 stuks voor 18 euro. Nadat we besteld hadden, kregen we een bonnetje en mochten het mandje 10 minuten later gaan afhalen. Drankjes moest je aan de bar halen. Buiten staan er lange tafels waar je kan plaatsnemen, maar omdat het zo warm was, besloten we binnen te zitten en van het mooie interieur te genieten! Het is een erg leuk concept want als de ene Marokkaans wil eten en de andere gevulde aardappeltjes is dat perfect mogelijk! Het was de eerste keer dat ik dim sum at en ik vond het eigenlijk wel lekker. Hier waren de dim sum zoals je ziet gestoomd. Met stokjes eten lukte trouwens aardig 😊.

Spijtig genoeg was er geen plaats meer voor een bubble waffle, maar daar keer ik binnenkort beslist voor terug, want wat steken die mijn ogen uit!!!!

Pasta bij Danieli il Divino

Een tijdje geleden gingen we eten bij Danieli il Divino, gesitueerd in het voormalige koetshuis van Kasteel Den Brandt. Vanop de weg valt het niet echt op, het ligt een beetje verscholen in het groen. Parkeren is gemakkelijk op de parking aan de overzijde van de weg. Aan de voorzijde ligt een gezellig terras, maar vermits het weer nog niet zo goed was zoals nu, hebben we binnen gegeten. Het is een grote zaak en de tafeltjes staan vrij dicht op elkaar. Toch geeft het geen benauwd gevoel, waarschijnlijk door de grote koepelvormige oranjerie waardoor er veel licht binnenvalt.

Je hebt een ruime keuze aan traditionele Italiaanse gerechten. Vooraf kregen we een potje olijven en een mandje brood. De olijven waren enorm groot! Bij het brood kregen we geen olijfolie maar boter, wat ik een beetje vreemd vond in een Italiaans restaurant. We kozen beiden voor pasta vongole, één van onze favoriete gerechten (maar dat hebben jullie ondertussen al wel door 😊). Ook de vongole waren groot en ze waren met velen, net als de look. Het was lekker maar na en tijdje werd het wat eentonig. Daarna bestelden we nog koffie, ik een cappuccino en aan de andere kant van de tafel een espresso. We kregen er een mooi gevulde étagère bij.

De rekening bedroeg 63 euro voor twee maal pasta vongole, 1 glas rosé, 1 liter water, een cappuccino en een espresso. Het was gezellig zitten en best lekker, maar spectaculair vond ik het niet. Toch wil ik in de zomer nog eens terugkeren om op het terras te zitten.

Beukenlaan 12, Antwerpen

Specialiteit van Nice: Socca!

Socca maakt deel uit van “la cuisine niçoise”, net als pan bagnat, beignets van courgettebloemen, pissaladière en petits farcis. Het wordt gezien als een snelle en populaire hap.

Socca is een dunne hartige pannenkoek op basis van kikkererwtenmeel, water en olijfolie. Daardoor heeft het een geelachtige kleur. De textuur is fijn en de smaak subtiel nootachtig. Traditioneel wordt het gebakken in een houtoven in een grote koperen koekenpan of op een plaat met een diameter van 50 à 70 cm. De socca wordt vervolgens in zes of acht punten gesneden.

Vermits socca van kikkererwtenbloem gemaakt is, is het niet ongezond. Kikkererwten zijn immers rijk aan eiwitten en voedingsvezels en bovendien zijn ze glutenvrij.

Socca wordt warm gegeten met flink wat peper. De meest befaamde koop je op de bloemenmarkt bij de bekende Theresa. Je eet hem uit een puntzak terwijl je door de straten van Nice wandelt. Ook in verschillende zaken kan je socca proeven – geserveerd zonder bestek – bij voorkeur met een glaasje frisse rosé!

Oorspronkelijk komt socca uit Italie. Het werd er aan de arbeiders gegeven voor de start van hun werkdag. In Italië noemt men het farinata en worden er smaakmakers aan toegevoegd (vb. rozemarijn). Het wordt er eerder als lunch gegeten met een soepje.

Wij hebben socca gegeten bij Le Flore op de bloemenmarkt. De echtgenoot en de dochter lustten het niet graag. Ik wil het volgend jaar nog eens opnieuw proberen bij Theresa. Als je in Nice bent, moet je het eens geproefd hebben, maar ik kan niet zeggen dat het echt fantastisch is.

Chocoladeworkshop bij ChocAlicious

Vorige week werd ik door KBC uitgenodigd voor een chocoladeworkshop bij ChocAlicious. Na een glaasje en een hapje in de panoramazaal op de KBC-toren gingen we te voet naar de locatie in de Korte Vlierstraat in Antwerpen. Carolien Krijnen geeft er sinds enkele maanden  verschillende chocoladeworkshops. Misschien kennen jullie haar wel als stadsgids van Antwerpen!

Eerst kregen we een korte introductie over chocolade. De cacaoboom groeit in het evenaarsgebied en de bestuiving van de vruchten gebeurt handmatig! Na het oogsten wordt de bast van de cacaobonen eveneens handmatig verwijderd. Ze moeten dan een tijdje drogen in volle zon. Vervolgens worden ze geroosterd en gebroken en enkel de cacaonib of cacaokern blijft over. Daarna worden ze fijngemalen tot een dikke pasta: de cacaomassa. Daaruit wordt de cacaoboter geperst. De rest, een dikke harde klomp, wordt vermalen tot cacaopoeder. Voor de productie van chocolade gebruikt men cacao, cacaoboter en suiker. Voor melkchocolade voegt men melkpoeder toe. Witte chocolade is enkel cacaoboter en suiker.

Na de korte uitleg was het onze beurt! Op de marmeren tafels lag voor iedereen een schort en een haarkapje, een leuk begin! Carolien had reeds chocolade getempereerd of voorgekristalseerd. Dit doet men om glans, kraak (bij het breken/bijten) en krimpkracht (voor het ontvormen) te verkrijgen. Hier zie je een filmpje waarin wordt uitgelegd hoe je dat thuis kan doen.

Voor de chocoladelolly’s vulden we de vormpjes met een spuitzak. We gaven ook een dekkende laag aan oreo’s door de koekjes met een soort vork even onder te dompelen in een kom chocolade. Daarna haalden we ze eruit en lieten ze nog wat afdruppelen op het vorkje vooraleer ze op bakpapier te leggen. Beiden mochten we uiteraard ook met verschillende zaken versieren. Tenslotte maakten we nog pralines van chocopops. Carolien had de chocopops reeds vermengd met de chocolade zodat wij ze enkel nog vorm moesten geven. Telkens gingen onze creaties in de koelkast om uit te harden.

 

Tot slot pakten we alles mooi in en gingen met een zak vol heerlijke chocolade naar huis.
Ik wil KBC en Carolien nogmaals hartelijk bedanken voor deze leuke avond!

Thee & infusies: what’s the deal?

Op de Goed Gevoel beurs volgden we de lezing “Thee & infusies: what’s the deal?“ Stijn van Or Tea leerde ons heel wat meer over thee en infusies en natuurlijk mochten we uitgebreid proeven!

Koffie bevat cafeïne, thee bevat theïne en daarom zijn ze beiden opwekkend. De theïne zit in de blaadjes van de theeplant. Vermits infusies kruiden of bloemen bevatten, en geen blaadjes van de theeplant, zit er dus geen theïne in. Dit wil echter niet zeggen dat infusies niet opwekkend kunnen zijn. Ieder kruid op zich heeft immers een specifieke werking op het lichaam. Sommige kruiden zijn kalmerend (vb. kamille), anderen opwekkend (vb. gember) en anderen hebben nog een andere werking (vb. zoethout is naast veel andere positieve eigenschappen ook bloeddrukverhogend).

Stijn legde ons het verschil uit tussen harde en zachte thee.
Harde thee warmt het lichaam op en is dus beter om in de winter te drinken. Oolong, zwarte of pu’er thee zijn harde thee’s.
Zachte thee is witte of groene thee. Deze warme thee koelt het lichaam af en is dus ideaal voor in de zomer. We kregen nog een leuke tip: aardbeien in schijfjes snijden en laten infuseren in witte of groene thee.

Er is tegenwoordig heel wat te doen rond theebuiltjes. Verschillende commerciële merken maken hun builtjes met papier en touwtjes die gebleekt zijn voor een mooie witte kleur. Verder gebruikt men lijm om het touwtje aan het zakje vast te plakken. Als je een infusie maakt van het lege zakje en het touwtje zal je al een duidelijke smaak proeven, wat uiteraard de theesmaak zal beïnvloeden.
Or tea verkoopt ook thee in builtjes maar deze zijn gemaakt van maïszetmeel en het stiksel is gemaakt van ongebleekt katoen.

Het water dat je gebruikt is eveneens van groot belang. De droogrest mag maximaal 50 mg per liter zijn. Dit heeft te maken met de mineralen die in het water aanwezig zijn (magnesium, ijzer, calcium,…) en zich binden met de thee. Spa Reine is één van de beste waters om thee te zetten. De droogrest van 33 mg/liter is zeer laag en daarom zet je met dit water lekkere thee. Contrex bevat 2078 mg droogrest.
Als je dezelfde thee met water van dezelfde temperatuur op hetzelfde moment zet, zal je een groot verschil zien tussen de twee thee’s. Spa Reine zal een lekkere en heldere thee geven, die van Contrex zal troebel zijn en iets anders van smaak.

Or tea wil steeds een speciale toets aan hun theemelanges geven. Zo werd kamillethee verrijkt met vanille en honing omdat de smaak van kamille niet zo heel lekker is. Je zal bij hen echter nooit chemische toevoegingen vinden zoals geur-, kleur- of smaakstoffen.

Tenslotte werd ons nog een supermakkelijk receptje voor ice tea meegegeven. Uit een fles Spa Reine van 1.5 l giet je een klein beetje weg. Je steekt er 3 builtjes van je favoriete thee in en zet de fles 24 uur in de koelkast. Haal de zakjes eruit, vul een glas met ijsblokjes en fruit en giet de thee erop.

Ik drink regelmatig thee, maar ice tea die je in de winkel koopt, lust ik helemaal niet. Toch denk ik dat het voor in de zomer een heel goed alternatief is. Daarom ben ik van plan om het eens met de tips van Stijn te proberen. Op hun website staan nog een aantal andere recepten. Je kan zelfs cocktails maken met thee!

Onepotpasta met courgette en champignons

Jullie weten ondertussen al dat ik van snelle en gemakkelijke gerechtjes hou, maar ze moeten natuurlijk ook lekker zijn! Op de Goed Gevoelsbeurs ontdekte ik een onepotpasta die ik wel eens wilde proberen. Snel klaar en weinig afwas, ideaal dus! Wat ik ook heel belangrijk vind, is dat er voldoende groenten worden gegeten. Bij sommige pastagerechten is dat wel een probleem, maar hier is dat zeker niet het geval.

Ingrediënten voor 2 personen
250 gr pasta
1 courgette
1 bakje champignons
1 teentje look
1 bouillonblokje
citroenzeste
tijm
scheutje room
parmezaan

Bereiding
– snipper de look
– snij de champignons in dikke plakjes
– snij de courgette in stukjes
– doe de spaghetti in een pot (breek eventueel in twee, ik weet dat dat heiligschennis is, maar voor      één keertje doe ik het toch) samen met de look, champignons, courgette, tijm, bouillonblokje en      per persoon ¼ liter water
– laat koken tot de pasta gaar is
– voeg een minuutje ervoor de room en de citroenzeste toe
– kruid eventueel nog bij met peper en zout

Deze pasta vond ik heel lekker. Ondanks de room, was hij toch niet zwaar en de citroenzeste gaf er een zekere frisheid aan.

Eten bij Mijn Pop-uprestaurant ?

Mijn Pop-uprestaurant is voor de eindspurt ondertussen opnieuw naar de kust verhuisd. Er zijn nog drie duo’s over die de finale spelen in Blankenberge.

Leena en Yannick zijn duidelijk de favoriet van de jury. Hun concept is van in het begin al heel duidelijk: surf en turf (vlees en vis samen op het bord). Hun pop-up kreeg dan ook de toepasselijke naam “Meat & Griet”. Leena had nog geen keukenervaring, maar ze is verstandig genoeg om er een succes van te maken.

De Boys van Tsjops, al 22 jaar beste vrienden, hun passie is BBQ. Ik ben geen fan, vind ze van in het begin zo gelaten, zonder veel drive, wat onverschillig zelfs… Hun eten blijkt lekker te zijn, maar ze zullen nooit mijn favorieten worden.

Mitchell is voor mij de beste kok. Daniela is, ondanks dat ze nog geen horecaervaring had, een supergastvrouw: charmant, goedlachs en leergierig.  In hun restaurant Table’O draait alles om kunst en dat is hun grootste probleem; hun concept op het bord brengen.

Eén van de hoogtepunt dit seizoen was voor mij het bezoek van Bart Kaël en Luc Appermont. Wat deden ze het geweldig; ze waren leuk om te zien en hadden heel wat kennis van zaken.
Een aantal jaren geleden werden de Boxy’s op ons losgelaten met een enorm succes. Toch heb ik het gevoel dat ze na twee seizoenen en een eigen programma op televisiegebied over hun hoogtepunt zijn. Leuk om dit seizoen Bart en Luc in te schakelen!

In het verleden zijn we enkele keren gaan eten bij Ciccio in Knokke. Het restaurant van Claudio Dell’Anno was het lievelingsrestaurant van de jongste dochter.  Claudio won in 2009 de tweede editie van Mijn Restaurant samen met zijn toenmalige vriendin Gaëlle.
Vorig jaar hebben we de meisjes van Strombowli bezocht en dat was ook een echte voltreffer!
Bij de start van het programma dachten we één van de pop-ups een bezoekje te brengen, maar dat plan hebben we laten varen. Het is niet zo dat we echt grote fan zijn van één van de duo’s of van hun keuken. Ik veronderstel dat een menu ongeveer 50 euro kost en dat is het mij niet echt waard.

Wie er gaat winnen? Ik vind Daniela en Mitchell het sympathiekste duo. Hij is ook de beste kok en zij laat als gastvrouw/-heer de sterkste indruk na in deze reeks. Toch vrees ik dat ze het onderspit moeten delven door hun aartsmoeilijke concept. Zij zijn alleszins mijn favoriet, maar ik denk dat Meat & Griet zal winnen.

Hebben jullie een favoriet?

Italiaanse traiteur Il Pastaiolo in Antwerpen

Als ik in Antwerpen ben en geen zin meer heb om te koken, stap ik binnen bij Il Pastaiolo.
Met een zakje van die traiteur in de hand, word ik thuis met open armen ontvangen!

De Italiaanse zaak, gelegen in de Wilde Zee, bestaat al sinds 1993. Als je voor de winkel staat, wordt het onmiddellijk duidelijk dat de Italiaanse keuken zoveel meer is dan spaghetti bolognese! In de open keuken worden de gerechten voor je ogen bereid. De pasta is huisgemaakt en bovendien werken ze met verse ingrediënten. Alles ziet er even smakelijk uit en het is iedere keer weer moeilijk kiezen.

Toch zijn er een aantal gerechtjes die ik regelmatig meeneem: penne alla contadina (aubergines, basilicum en tomatensaus) en pasta met boschampignons zijn voor ons de echte toppertjes!

Ook pasta met groene asperges is een aanrader. Het meest speciale was de saccottini al formaggio e pere (pasta met kaas en peren). Ik vond dat heel lekker maar mijn huisgenoten vonden het iets minder.

Ik ken in de Antwerpse regio maar weinig Italiaanse zaken waar je zo een uitgebreide keuze hebt en het zo moeilijk kiezen is! Naast de Italiaanse gerechten, kan je er ook terecht voor heerlijke broodjes. Op zondag en maandag is de zaak gesloten.

Wiegstraat 18, Antwerpen

Matcha, het Japanse goud

Zondagmorgen reden mijn dochter en ik naar Aarschot voor “Start 2 Matcha”. Theesommelier Jessica Van Humbeeck van “Thee met een Verhaal” zou ons laten kennismaken met Matcha. We werden hartelijk ontvangen met een kopje gemberthee en heerlijke speculaas. Eerst vertelde Jessica ons over Matcha en daarna mochten we zelf aan de slag!

Matcha thee is dé hype van het moment. Het is een Japanse groene poederthee die wordt gebruikt tijdens de Japanse theeceremonie en tevens een bekende superfood. Slechts een kleine elite van theeboeren in Japan kan deze kwalitatief hoogstaande thee produceren.

80% van de matcha die in België wordt verkocht is eigenlijk niet goed. Hij kan vermengd zijn met goedkoper theepoeder of er kunnen chemische stoffen aan toegevoegd zijn (geur-, kleur- of smaakstoffen). Matcha heeft een frisse groene kleur en geur. Ook de prijs is een indicatie. Als je minder dan 25 euro betaalt voor 35 gram mag je je vragen stellen. Bovendien dient het theepoeder uit Japan te komen.

Matcha is afkomstig van de theeplant Camellia Sinensis. De planten worden de laatste vier weken voor de oogst afgeschermd van rechtstreeks zonlicht door middel van donkere zeildoeken. Hierop reageert de plant door intensief chlorofyl of bladgroen aan te maken. Alleen de allerfijnste theebladeren worden geoogst, gestoomd, gedroogd en verpulverd tot een heel fijn frisgroen poeder met de consistentie van talk.

Matcha thee is heel gezond. Het bevat 15 x meer antioxidanten dan blauwe bessen (ontstekingsremmend, anti-aging en anti-kanker), geeft een boost aan je metabolisme, geeft energie, is cholesterolverlagend en stressreducerend en is bovendien een natuurlijke detox door de chlorofyl.

Toch mag niet iedereen matcha gebruiken. Geef het zeker niet aan kinderen. Wanneer je zwanger bent of borstvoeding geeft, gebruik je het ook beter niet, evenals bij chemotherapie. Voorzichtigheid is ook geboden bij hart- en vaatziekten, maagproblemen of als je bepaalde medicijnen neemt. Omdat het zo sterk is mag je niet meer dan 2 tassen per dag drinken.

Nadat Jessica had gedemonstreerd hoe je matcha thee bereidt, was het onze beurt. Als je het goed opgeklopt hebt, lijkt het op een schuimig groen soepje. Het heeft een zachte aangename en crèmige smaak. Je kan het als thee drinken, maar het poeder kan ook toegevoegd worden aan fruitsap, yoghurt en je kan ermee koken en bakken. Matcha wordt best bewaard in de koelkast; licht, lucht en warmte moeten vermeden worden.

Jessica gaf nog twee theetjes mee om thuis te proberen. Het was een heel leuke voormiddag en we hebben heel wat opgestoken. Uiteraard namen we een doosje Matcha mee naar huis. We zijn zeker van plan om nog andere evenementen bij te wonen en dat willen we dan graag combineren met een bezoek aan Aarschot!

 

 

One Pot Pasta – nieuwste pastatrend !

One Pot Pasta is de nieuwste trend op pastagebied: snel, gemakkelijk en bovendien erg lekker!
Het ontstond in de keuken van een Italiaan en kwam via de Verenigde Staten in de rest van de wereld terecht. Je kan het vergelijken met onze éénpansgerechten: pasta met saus, groenten, vlees en/of vis in één pot. En neen, je hoeft deze pasta zelfs niet meer af te gieten.
Ik was heel benieuwd… en eerlijk gezegd ook een tikkeltje argwanend…

De pasta gaart door het kookvocht te absorberen. Grote pasta moet langer koken en heeft meer water nodig dan kleine pasta. Je doet alle ingrediënten in de pan en zet ze net onder met koud water. Met een deksel op de pot breng je de pasta aan de kook. Vanaf het kookpunt bereikt, haal je het deksel eraf. Vergeet niet om regelmatig te roeren zodat de pasta door het zetmeel niet aan de bodem kleeft. Als hij nog niet gaar is als het kookvocht opgeslorpt is, voeg dan nog een beetje water toe. Door het zetmeel van de pasta is het gerecht lekker smeuïg. Reken op iets meer dan 100 gram pasta per persoon.

Ondertussen hebben we al twee gerechtjes gemaakt: spaghetti met tomaten, calamaris, chorizo en spinazie en farfalle met kip, chorizo, courgette, kikkererwten, saffraan en snijbiet (die wij vervingen door spinazie). Nu we het principe kennen, kunnen we zelf receptjes bedenken met wat er nog in de koelkast ligt.

Lekker, gemakkelijk en snel en bovendien heb je ook veel minder afwas!
Wat wil je meer?