Genieten van thee – Leaves with Hugs

In de winter is genieten van een kopje thee een echt me-time momentje. Bovendien vind ik nieuwe theesoorten proeven altijd erg fijn. Admar, de eigenaar van Leaves with Hugs, had me drie zakjes thee bezorgd en op zijn aanraden probeerde ik ook nog eens een nieuwe manier van thee zetten!

In een ver verleden gebruikte ik thee-eitjes en vervolgens stapte ik over op theezakjes die ik vulde met losse thee. Toen vernam ik dat deze twee methodes eigenlijk niet optimaal waren omdat de theeblaadjes zo niet voldoende ruimte hadden om een lekkere thee te geven. Sindsdien gebruik ik een theefilter – waarin ik thee doe – die ik dan in mijn kopje plaats. Admar adviseerde nog een aantal andere zetmethodes en ik opteerde – met de nodige reserves – voor de “opa-style” methode. Dit is een oude en heel makkelijke manier van thee zetten. Je doet de losse blaadjes in een mok en voegt heet water toe. Als je kop half leeg is, voeg je weer warm water toe en zo kan je een tijdje doorgaan. Ik vroeg me af of de theeblaadjes/takjes niet in mijn mond zouden terechtkomen, maar neen hoor, het ging heel goed! Wel even meegeven dat deze methode niet geschikt is voor elke thee.

Mijn pakketje bevatte twee rode theesoorten en een witte. Meestal drink ik groene of zwarte thee, dus ik was heel benieuwd! Na even op de website van Admar te kijken zag ik dat rode thee – buiten China – eigenlijk zwarte thee wordt genoemd. Ik merkte dat mijn drie zakjes echt kwalitatieve thee bevatten met mooie grote stukjes. Alle drie komen ze uit Yunnan, een Chinese provincie gelegen in het zuiden van de volksrepubliek. Ik gebruik per kop ongeveer 1 gram thee.

Red Empress
Als je het zakje opent, ruik je chocolade! Eens de thee gezet, proef je eerder iets nootachtig. Ik at er een stukje chocolade bij en dat was een supercombinatie! Een heerlijke revitaliserende thee voor overdag.

Wild Tree Purple Red
Door de paarse toppen ruikt de thee in het zakje extra zoet. Hij heeft een erg fijne smaak, een tikkeltje zoet (niet geschikt voor ’s avonds volgens Admar).

Moonlight White
Gemaakt van “big leaf” bomen waar normaal puer thee van gemaakt wordt. Dit is de minst bewerkte thee want na het plukken droogt hij gewoon in de zon. Een zachte ietwat zoete thee, te drinken op elk moment van de dag.

Ik heb genoten van deze theesoorten en een makkelijke en nieuwe zetmethode ontdekt. Op deze manier kan je een ganse namiddag zonder veel moeite te moeten doen op de bank genieten van je thee met een goed boek!

Van welke thee houden jullie het meest?

Advertentie

Niida Saffraan uit Afghanistan

Gerechtjes met saffraan – een heerlijke bouillabaisse of een rijstpap als dessert – ik ben er dol op! Op mijn socials had ik Niida Saffraan al vaak voorbij zien komen en ik was benieuwd geworden naar het verhaal achter het product.

Vijftien jaar geleden ontvluchtte Hamid Hisari Afghanistan. De oorlogen en conflicten wisselen er elkaar al tientallen jaren af met een humanitaire crisis als gevolg. Toen Hamid nog in zijn thuisland leefde, droomde hij ervan om “de geneugten van saffraan aan de wereld te tonen”. Afghanistan produceert dankzij de unieke mix van grond, water en zon de beste saffraan ter wereld. Samen met zijn vrouw Ihcene lanceerde hij Niida Saffraan. Hun missie maakt deel uit van een sociaal project om het dagelijkse leven en de toegang tot onderwijs van jonge weeskinderen in Afghanistan te verbeteren.

Je vindt bij hen drie verschillende producten: zuivere 100% natuurlijke Afghaanse saffraan, biologische acaciahoning uit Piemonte verrijkt met Niida saffraan en fleur de sel uit de Camargue op smaak gebracht met Niida saffraan.

Uit een paarse Crocus Sativus, die één keer per jaar bloeit, moeten de meeldraden met de hand geplukt worden. Elke bloem heeft er slechts drie en voor 1 kilo saffraan zijn 200.000 meeldraden nodig. Niet verwonderlijk dat saffraan zo duur is!

Saffraan heeft ook heel wat gezondheidsvoordelen. Naast een krachtig antioxidant stimuleert het ook de immuniteit. Daarnaast bezit het ook ontstekingsremmende, antivirale en antibacteriële eigenschappen. Het is stimulerend voor onze spijsvertering en goed voor je psychisch welbevinden.

De volgende weken ga ik alvast met mijn producten aan de slag. Een superlekker ontbijtje vind ik vers fruit, yoghurt met een scheutje Niida honing en afgewerkt met granola.

Vinden jullie dit ook geen leuk cadeau voor onder de kerstboom?

Asian Daily – Knokke

Toen ik in september in Knokke verbleef, ben ik uiteraard vaak gaan lunchen. Couteau, Il Rialto en L’Amazonial zijn drie totaal verschillende restaurants die allemaal een lekker lunchmenu aanbieden en ook Lucy Chang kan mij bekoren. Toch wil ik af en toe nog iets anders proberen.

Op Tripadvisor had ik gezien dat Asian Daily op nummer 2 stond van de Aziatische restaurants in Knokke. Het restaurant ligt ongeveer in het midden van de Lippenslaan en zat al goed vol toen we aankwamen op een doordeweekse middag in september. Gelukkig was er ook zonder reservatie nog een tafeltje voor ons. Buiten stond op een bord te lezen dat er een lunchmenu beschikbaar was voor 15.50 euro dat bestond uit een dagsoepje en als hoofdgerecht had je de keuze uit een 5-tal opties.

Het soepje was een currysoepje met vers gesneden groenten. Het was leuk opgediend in een pompoenpotje en hoewel ik zelf nooit voor een currysoep zou kiezen, smaakte het wel goed op een regenachtige dag.

Daarna had ik kippenspiesjes met noedels en mijn dochter bestelde deze met rijst. Het was niet slecht en prijs/kwaliteit was het zeker ok. Toch kon het mij niet echt bekoren, ik vond het iets te klassiek. Naast ons zat een dame die er drie keer per week à la carte kwam eten, dus trouwe fans heeft Asian Daily zeker.

Spoon Moment – een geluksmomentje

Vandaag wordt Spoon Moment gelanceerd! In oktober kon je meedoen om een gratis Spoon Moment Sample Box te ontvangen. Ik was één van de vele gelukkigen en enige tijd later viel de envelop in mijn bus! Het zag er alvast heel mooi en luxueus uit…

De lepels – gemaakt van suikerriet en dus volledig biobased – zijn ideaal voor een “geluksmomentje” op het moment dat je daar behoefte aan hebt. Ze zijn heel gebruiksvriendelijk: je kop vullen me 150 à 200 ml warm water of melk, het lipje van de lepel verwijderen en oplossen in de vloeistof! In het mapje zaten drie lepels of “spoons” die nog afzonderlijk in plastic verpakt waren. Ze zijn gevuld met Turkse dennenhoning en natuurlijke superfoods. De verschillende smaken zijn gember, matcha en kurkuma.

De eerste lepel die ik probeerde was gember. Deze vond ik wel erg zoet en daarom deed ik er een flinke scheut citroensap bij. Ik ben het niet echt gewend om mijn dranken te zoeten. Toch bevat deze spoon slechts 24 calorieën.
Met de kurkuma maakte ik golden milk. Wat was dit een makkelijke manier! Deze is zonder twijfel mijn absolute favoriet. De kurkuma is afkomstig uit Indië en goed voor de gewrichten, het zenuwstelsel en de huid. Deze spoon bevat 28 calorieën.
Met de matcha, ook afkomstig uit Turkije, maakte ik een latte. Deze had ik liever iets sterker gehad, maar waarschijnlijk zwakte de melk de matchasmaak af. Ik veronderstel dat ik deze spoon beter in water had opgelost. In ieder geval was de smaak heel toegankelijk, wat met matcha vaak niet zo is. Deze spoon bevat 22 calorieën. Matcha zorgt voor energie, betere concentratie en mentale rust.

Wat ik ervan vond?
Het ziet er exclusief uit, ideaal voor een echt verwenmomentje! Het was fijn om op een herfstdag rustig te gaan zitten en te genieten van een warm drankje, dat bovendien gezond is en supermakkelijk te bereiden! Ik had aanvankelijk een beetje mijn twijfels omdat ik niet zo van gezoete drankjes hou. Enkel de gingerspoon was voor mij aanvankelijk te zoet, wat ik in een wip oploste door wat citroensap toe te voegen. Een voordeel is ook dat je de spoons makkelijk kan meenemen. Ik vind het wel spijtig dat er geen dozen beschikbaar zijn met de drie verschillende smaken. Weer een leuke cadeautip voor de feestdagen!

Een doos bevat 30 spoons. De prijs bedraagt 30 euro en voor de matcha 33 euro.

Harbor Café Jean sur Mer – Antwerpen

Het streetfoodconcept Jean sur Mer bestaat ondertussen al meer dan tien jaar en in december 2020 werd hun visbar aan de Groenplaats geopend. Het pand heeft nog steeds de look&feel van de bruine kroegen die er vroeger gevestigd waren (café ’t Bolleke en nadien ’t Gollemke). Het Harbor Cafe is klein maar heeft wel een terras en is gelegen in de schaduw van de kathedraal. De buitenkant met de blauwe tentjes en de blauw-witte vichyruitjes op de tafels, sprak me wel aan.

Op straat stond een bord met de beperkte kaart: 4 visburgers, garnaalkroketten en fish&chips. Niet veel keuze vind ik wel fijn, want dat betekent dat alles vers is. Het was bovendien het eerste MSC-gecertificeerde restaurant in België. Ze werken dus met vis die gevangen is met respect voor het milieu en de vispopulatie. Bovendien is de vis te traceren van de boot tot in je bord.

Binnen aan de toog kan je je bestelling doorgeven en betalen. Met je drank kan je dan een plaatsje uitkiezen en het eten wordt aan tafel gebracht. Veel honger had ik eigenlijk niet maar ik moest snel ies eten en ging dus voor de small catch. Het vriendelijke meisje vroeg of ik mijn burger misschien in menu-vorm wilde, met een drankje en frietjes voor 14.50 euro. Dat leek me wel een goed idee!

Ik vond het leuk gepresenteerd. De frietjes bleken potato wedges te zijn. Tussen het hamburgerbroodje lag wat sla, drie stukken lekkere vis, zilveruitjes, augurkjes en heerlijke tartaarsaus. Het broodje was een echt briochebroodje en daar ben ik persoonlijk iets minder fan van. Een visburger zal ik er daarom niet meer nemen, maar ik keer zeker nog eens terug om hun garnaalkroketjes te proeven!

PARIJS – MARCHE DES ENFANTS ROUGES

Tijdens onze trip naar Roland Garros hadden we ook nog enkele dagen uitgetrokken om te genieten van de Franse hoofdstad. In de herfst waren we ook in Parijs en brachten we al eens een bezoek aan de  “Marché des Enfants Rouges” en beslisten toen dat we er in de zomer wilden lunchen.

De Marché des Enfants Rouges is de oudste overdekte markt in Parijs. Je vindt ze als je door het gangetje loopt ter hoogte van rue de Bretagne 39, één van de populairste straten van de Marais.
In 1524 richtte Marguerite de Navarre, zus van koning François I, er een weeshuis op. De kinderen werden “kinderen van God” genoemd en droegen een rood uniform wat toen de christelijke naastenliefde symboliseerde. Omwille van hun kleding noemden de Parijzenaars hen “les enfants rouges”. Later moest het weeshuis sluiten en werden de kinderen overgeplaatst naar “l’hôpital des Enfants-Trouvés” op l’ile de la Cité.

De markt, ook wel “petit marché du Marais” genoemd, opende er in 1615 en staat sinds 8 maart 1982 op de historische monumentenlijst. In 1994 wilde men er een parking van maken, maar gelukkig kon ze net op tijd worden gered van de sloop. Na de renovatie werd ze in november 2000 opnieuw geopend.

Het is een kleurrijke markt met een gemoedelijke sfeer. Je vindt er zowel verse producten als foodstands waar je een hapje kan eten. Je kan er gerechten uit de ganse wereld ontdekken, van de Franse keuken  over de Italiaanse, Libanese, Marokkaanse, Japanse,… De markt is heel populair bij de Parijzenaars en ook steeds meer bij de toeristen. Het is er altijd heel erg druk en wil je er eten, moet je staan wachten tot er een plaatsje vrij komt.

Wij namen plaats aan een lange houten tafel en kregen onmiddellijk een karaf water en glazen. Vijf minuten nadat we ons eten besteld hadden, stond het al op tafel. Geen van ons beiden vond het echt lekker en ik vond het ook vrij duur voor wat het was. In de buurt kan je op verschillende plaatsen veel beter eten, maar ik vond het wel de moeite om er eens te lunchen en de sfeer op te snuiven.

Leuke decoratieve fruitschijfjes van FruCare

Die mooie gedroogde fruitschijfjes, ook al op jullie socials voorbij zien komen?
Ik wilde ze alvast eens proberen!

Maxim Rosiers is opgegroeid tussen groenten en fruit en is gepassioneerd door gezonde voeding.
In zijn FruCare shop verkoopt hij een groot assortiment fruitschijfjes. Je vindt ze zowel per fruitsoort als in een mix. Aan de gedroogde fruitschijfjes van FruCare worden geen smaak- en kleurstoffen of bewaarmiddelen toegevoegd. Ze werken met zorgvuldig geselecteerde producten, vrij van chemicaliën. Bovendien gebeurt de productie in België.

De fruitschijfjes zijn superhandig voor gebruik in cocktails en mocktails. Vaak snijd  je een stuk fruit aan en blijft de overschot liggen. Ook tijdens de zomer als de appelsienen duur en niet op hun best zijn, zijn deze fruitschijfjes erg handig. Ook de bloedappelsienschijfjes die er prachtig uitzien, heb je zo het ganse jaar ter beschikking, terwijl de verse enkel van januari tot maart voorradig zijn. De zwarte citroenschijfjes vond ik zo leuk, dat was iets dat ik eigenlijk helemaal niet kende.
Water pimpen kan natuurlijk ook met deze fruitschijfjes, maar dat was bij mij niet zo geslaagd.  Na enkele uurtjes vond ik het wat sterk van smaak, waarschijnlijk had ik er wat teveel gebruikt 😊

De appelschijfjes kan je als gezonde snack eten, maar ik legde ze ook al samen met druiven, noten en gedroogde abrikozen op een kaasschotel. Die frisse appelsmaak paste daar perfect bij.
Daarnaast gebruikte ik de appelschijfjes ook in een appeltaartmuesli.
Met de kiwischijfjes versierde ik dan weer mijn kiwisportpuddingontbijtje.

Natuurlijk kan je de schijfjes ook gebruiken in decoratiestukjes (bloemschikken of om cadeautjes mooi mee in te pakken) maar dat laat ik voorlopig aan mij voorbijgaan, Ik gebruik ze liever op culinair vlak.

Mijn lekker kopje koffie

Zoals jullie eerder al konden lezen, heb ik heel lang mijn koffie gezet met een capsuleautomaat. Ondertussen ben ik al iets meer dan een jaar overgestapt op een automatische koffiemachine en daar ben ik heel gelukkig mee.
Ik vond het wel iets hebben zo een grotere koffiemachine in een hoek in de leefruimte.
Losse koffie of koffiebonen zijn ook goedkoper dan capsules en bovendien zijn deze laatste niet echt milieuvriendelijk.

Vroeger gebruikte ik gemalen koffie van het huismerk van de supermarkt, maar nu heb ik via Coffee at Home de koffie van Bruynooghe ontdekt. Nadat ik een artikel had gelezen over de voordelen van koffiebonen, draagt dit nu ook mijn voorkeur.

• Er is minder oxidatie bij bonen dan bij gemalen koffie
  Vergelijk het met een appel die je doorsnijdt en waarvan de twee snijvlakken oxideren. Snijd je die appel in veel kleine stukjes, dan zullen die allemaal bruin verkleuren. Dit is vergelijkbaar met koffiebonen en reeds gemalen koffie
• Bonen behouden ook langer hun aroma en lekkere smaak dan gemalen koffie. Ook al bewaarde ik mijn koffie in een speciale pot, doch na een tijdje was het aroma en de smaak merkbaar minder.
• Je kan de kwaliteit van de bonen ook zien: zijn het allemaal mooie homogene bonen en gelijk van kleur?
• Naargelang hoe je je koffie zet, kan je de maling van je koffie aanpassen. Zo opteer je voor een grove maling als je een cafétière gebruikt en voor een zeer fijne maling bij een espressotoestel

Het nut van koffie in een verpakking met een versheidsklepje is dat deze direct na het roosteren verpakt wordt. Anders moet koffie na het roosteren nog wat rusten. Het versheidsklepje laat immers toe dat het door het roosteren ontstane gas kan ontsnappen en het pakje niet zal ontploffen. Bovendien vermijdt het dat er lucht in het pakje komt en de koffie zou oxideren. Het versheidsklepje is eigenlijk een bewijs van kwaliteit.

De beste omstandigheden om koffie te bewaren:

• direct licht vermijden
• lucht vermijden -> oxidatie
• fris en droog bewaren (de koelkast is eigenlijk een te vochtige plaats om koffiebonen te bewaren)

Hoe zetten jullie je koffie?

Tournée Minérale? Daar moet je “Gutss” voor hebben!

Na Dry January is februari traditioneel de maand van Tournée Minérale, opnieuw een maand waarin velen geen alcohol drinken. Bij het eten vind ik water drinken geen probleem, maar als aperitief heb ik toch liever iets anders.

Enkele maanden geleden kwam “Gutts” op de markt. Op de website lees je “Say yes to flavor & fun, but also to your health. Say yes to Gutss”. Het is een alcoholvrij, suikerarm, 100% Belgisch product met natuurlijke aroma’s, lekker van smaak, veganistisch en glutenvrij. Dit aperitief past helemaal bij de gezonde levensstijl die velen onder ons nastreven. Hier was ik echt wel benieuwd naar…

Onder de sociale druk is het niet altijd makkelijk om een glaasje alcohol te weigeren. De naamkeuze heeft hier alles mee te maken. In onze samenleving moet je vaak “ballen aan je lijf” hebben om “neen” te zeggen tegen alcohol. Aan de vertaling “guts” werd nog een “s” gevoegd omdat twee van de drie oprichters hun naam begon met een “s”.

Gutss heeft drie verschillende varianten: Gutss Botanical Dry, Gutss Italian Bitter Sweet en Gutss Cuban Spiced. Ik probeerde de Gutss Italian Bitter Sweet en die is me echt heel goed bevallen. Het doet me denken aan Aperol. Gutss bevat echter geen alcohol en een kwart minder suiker. In tegenstelling tot de twee andere varianten zit hier wel wat meer suiker in. Als je echt suikervrij wil drinken, opteer je beter voor de Botanical Dry of Cuban Spiced. Ik heb deze nog niet geprobeerd maar veronderstel dat de eerste doet denken aan gin en de tweede aan rum.

Uit de kartonnen doos haalde ik de mooie ronde fles met bijgeleverd handig boekje waarin je kan lezen hoe je de verschillende Gutss perfect serveert.
De Italian Bitter Sweet heeft een mooie rode kleur en die typische bitterzoete smaak en geur van sinaasappelen en kruiden. Het geeft me instant een vakantiegevoel en doet me in deze winterse dagen denken aan Italië, zomerse avonden, terrasjes, … Heerlijk toch?!
Je kan Gutss Italian Bitter Sweet op verschillende manieren serveren. Ik dronk het al met alcoholvrije cava, met tonic, met sinaasappelsap en met water. Telkens serveerde ik het met wat ijsblokjes en een schijfje sinaasappel.
Na opening moet de fles in de koelkast bewaard worden maar ze is nog houdbaar tot de THT datum.
Een fles Gutss kost 24.95 euro.

5 lekkere en gezonde ontbijtjes

De feestdagen zijn voorbij en ook de kerstvakantie is achter de rug. Het was een tijd van lekker maar soms wel teveel en ongezond eten. Hoog tijd om terug wat op onze voeding te gaan letten!

Ontbijt overslaan doe ik nooit, maar ik eet wel bijna altijd gezond. Pistolets en koffiekoeken zijn voor op zondag, maar de andere dagen komt hier ’s ochtends ook wat lekkers op tafel.

• Mokkashake uit Fastfood 1 van Sandra Bekkari is op dit ogenblik één van mijn favoriete ontbijtjes. Het is een combinatie van havermout, koffie, cacao en yoghurt, allemaal dingen die ik heerlijk vind!
• Gevulde appel met pecannoten uit Fastfood 3 van Sandra Bekkari vind ik een heerlijk ontbijtje op een koude winterdag. De vulling is een combinatie van appel, pindakaas, noten en havermout. Ik gebruik wel wat meer havermout om een goed verzadigd gevoel te hebben. Oorspronkelijk doet Sandra dit met pecannoten, maar ik gebruik de noten die ik in huis heb.
• Amandel-vanille-wafeltjes uit Een Dagelijkse Portie Power in 30 Minuten van Claudia Van Avermaet worden door mijn dochter gemaakt. We hebben zo elk onze specialiteit 🙂
  Ik eet ze heel graag met yoghurt met granola en wat seizoensfruit.
• Bananencake uit Puur Pascale van Pascale Naessens is een cake van havermout, amandelmeel, bananen en kokosmelk. Haar boeken zijn de laatste tijd in de kast blijven staan, maar ik ga ze eens terug bekijken.
• Granolacups uit Goed Plan van Rani De Coninck worden gemaakt van noten, havermout, eiwit en honing. Ze lijken meer op een taartje dan op een ontbijtje, dus perfect voor het weekend. Je kan er bovendien eindeloos mee variëren zowel qua yoghurt/skyr als qua fruit.

De wafeltjes, bananencake en granolacups (zonder yoghurt/fruit) bewaar ik in de diepvries en zo staat het ontbijt heel snel op tafel!

Andere lekkere ontbijtjes vind je hier en hier.

Wat eten jullie ’s morgens?