“Haute dogs” bij Würst in Antwerpen!

Na gourmet-burgers bij o.a. Ellis Burger en De Burgerij kunnen we nu ook gourmet-hotdogs eten. Jeroen Meus kreeg hiervoor het idee na een aflevering van Plat Préféré die gewijd was aan de hotdog. Na Leuven (2015) en Gent (2016) opende hij deze zomer ook in Antwerpen een vestiging. Sinds 19 juli vind je Würst in de Maalderijstraat, een voetgangersstraatje tussen de kathedraal en de Grote Markt. Het is een authentiek pand dat dateert uit de 19^e eeuw. Bij Würst serveren ze “haute dogs”, veel meer dus dan gewone broodjes met een worstje en wat mosterd. Ik was benieuwd…

Het pand is niet erg groot, maar gelukkig was er nog een tafeltje vrij tegen de muur. Door de schikking van de tafeltjes en de inrichting hangt er een gezellige en huiselijke sfeer, absoluut geen fastfood gevoel! Bovendien kan je bij mooi weer ook op één van de twee terrassen zitten; zowel vooraan als op de kleine binnenkoer staan enkele tafeltjes.

Er werd duidelijk aan details gedacht: op de ramen en de wijnglazen prijkt de “W” van Würst. Ook de bierviltjes werden speciaal voor de zaak ontworpen.
Alles wat verkrijgbaar is, staat genoteerd op bordjes aan de muur achter de toonbank. Spijtig dat er geen kaart beschikbaar is zodat je rustig kan kiezen! Je moet aan de toonbank bestellen en dan krijg je de drankjes en een biepertje mee (dat afgaat als je bestelling klaar is). Dit is toch hoe het doorgaans gaat, maar onze hotdogs werden echter aan tafel gebracht 🙂

Ik opteerde voor een “bacon bearnaise”: een broodje met tomaat, worst, bearnaise, bacon, knapperige uitjes en waterkers. Superlekker! De dochter ging de Italiaanse toer op en koos een “bellucci”: een broodje met aubergine, rucola, worst, pesto, parmezaan, tomaat en prosciutto. Je kon ook sidedishes bestellen, maar we hielden het voor de eerste keer bij een haute dog. Ze serveren ook glutenvrije en veggie versies, net als XL versies voor de grote honger!

Het was heel lekker, zelfs het broodje was heerlijk! Jeroen Meus heeft de reputatie om nogal rijkelijk te koken, maar dat was eigenlijk helemaal niet te merken aan de haute dogs. Er zat niet overdreven veel saus op het broodje en ik durf nu al zeggen dat ik beslist terugkeer om een andere haute dog en een huisgemaakte frambozenlimonade te proeven 🙂

 

Halloumi ontdekken bij Basil&Time!

Zoals jullie al wel gemerkt hebben, bezoeken we, zeker tijdens de vakantiemaanden, graag nieuwe lunchplekjes.
Dit weekend ontdekten we Basil & Time, een retrozaakje aan de Marnixplaats op het Antwerpse Zuid. Ik bestelde er voor het eerst halloumi.

Basil & Time is nog relatief nieuw (open sinds februari 2017). We kozen een plaatsje op het terras aan de straatkant en er werden onmiddellijk kussentjes aangeboden zodat we comfortabel zaten. Binnen brengt het vintage-interieur je terug naar de jaren ’70: de houten tafels en stoelen (die we nog kennen van op school  😊), de zeteltjes, het typische okerkleurige behang, de plantjes,…  Het herinnert je aan de periode waarin je voor alles nog rustig de tijd nam!  Het motto van de zaak is “come in and take your time”. Er is een uitgebreid ontbijtaanbod dat je zelfs kan bestellen tot 14 uur. Alles is bijna homemade. De Morgen, Gazet van Antwerpen en enkele voor mij onbekende tijdschriften lagen er om te lezen.

Bij het drankje kregen we heerlijke pistachenootjes die we nog uit de dop moesten halen, in plaats van iets dat we snel in onze mond konden steken! Daarna bestelde ik parelcouscous met gegrilde mediterrane groenten en halloumi.
Halloumi is een van oorsprong Cypriotische stevige, witte kaas. Hij heeft een romige ietwat zoute smaak en wordt vaak omschreven als een kruising tussen feta en mozzarella. Halloumi wordt gemaakt van schapen- , geiten- en koeienmelk. Het typische aan deze kaas is dat hij door zijn specifieke eiwitstructuur kan gebakken worden en zo een krokant korstje krijgt zonder dat hij smelt. Halloumi wordt heel vaak gebruikt door vegetariërs: in maaltijdsalades en met geroosterde groenten. Momenteel heeft hij nog geen beschermde herkomstbenaming, maar de aanvraag is wel ingediend. De kaas is zeer populair in de Mediterrane keuken en in het Midden Oosten. Op instagram had ik onderstaande foto gepost en iemand maakte mij erop attent dat er ook een Belgische variant is: berloumi. Basil & Time reageerde daarop dat ik die bij hen gegeten heb.

De elastische structuur van de kaas voelt voor mij een beetje rubberachtig aan. Ik vind hem vrij neutraal van smaak en daardoor denk ik dat iedereen hem wel lust.. Maar om heel eerlijk te zijn: er zijn heel wat kazen die ik lekkerder vind (maar misschien moet ik nog aan de textuur wennen?)

Lusten jullie graag halloumi?

“Vitalinea Break”- campagne van The Insiders

Als lid van The Insiders stelde ik mij in juni kandidaat om Vitalinea Break van Danone te testen. Er zouden 5.000 personen geselecteerd worden en ik was erbij! Het was al geruime tijd geleden dat ik nog eens had mogen deelnemen. De bedoeling van de campagne is zoveel mogelijk mensen laten kennismaken met het product.

Vorige keer toen ik mocht testen, diende ik mijn pakketje bij een gekozen afhaalpunt op te halen. Deze keer kwam het pakje gewoon met de postbode.

Wat zat er in de doos?
– een campagnegids met meer uitleg over de campagne en over Vitalinea Break
– 4 bons voor “1 duopack gratis” voor mezelf om het product te testen
– 12 bons voor “1+1 duopack gratis” om uit te delen aan familie en vrienden
– break-quiz om door anderen te laten invullen

Wat is het?
“Vitalinea Break is een vetvrije melkspecialiteit van Danone die rijk is aan proteïnen. De melk wordt eerst gepasteuriseerd en nadien met yoghurtfermenten gefermenteerd. Vervolgens wordt het product dankzij een speciaal uitlekproces zoals een verse kaas behandeld. Dit zorgt voor de stevige textuur en de bijzondere smaak.” – Campagnegids Vitalinea Break – The Insiders

4 verschillende smaken:
– ananas
– kers
– framboos
– nieuwe smaak: bosbes

Beloftes:
– stevige textuur
– natuurlijk rijk aan proteïnen
– 0% vet
– 100% smaak

Mijn bevindingen:
De stevige textuur doet mij denken aan Skyr, de IJslandse melkspecialiteit, eveneens rijk aan eiwitten en zonder vet.
Ieder potje Vitalinea Break bevat bijna 12 gr proteïne. Proteïnen zijn heel belangrijk, het zijn de bouwstoffen voor ons lichaam.
Ik vind dat het een heel volle smaak heeft, terwijl het geen vetten bevat!
Voor mij is er een groot verschil qua gebruik tussen Vitalinea Break en een potje yoghurt. Dat laatste kan er zelfs na een uitgebreide maaltijd nog wel bij, Vitalinea Break daarentegen is voor mij een echte hongerstiller. Ik kan mij best voorstellen dat mensen het meenemen voor na het sporten.
Je kan het zo eten of je kan het mengen. Ik hou van een smeuïge textuur en daarom meng ik het.

Mijn favoriet is framboos, maar ook ananas en kers zijn heerlijk! De nieuwe smaak bosbes vind ik niet echt lekker.
Het is wel een vrij duur product. Voor 2 potjes betaal je ongeveer 2 euro, wat toch wel merkelijk meer is dan de prijs van een potje yoghurt.
Wat niet bij de beloftes staat, maar ik wel heel belangrijk vind, is dat er geen kleurstoffen aan toegevoegd zijn. Kers is gekleurd met geconcentreerd vlierbessensap en framboos met geconcentreerd zwart wortelsap.

Kennen jullie Vitalinea Break al?

Indien jullie graag willen deelnemen aan de “Break Quiz”, mag je je antwoorden doormailen naar ardasse@skynet.be (je kan er naar het schijnt fantastische prijzen mee winnen 🙂 )

 

 

La Terrazza aan de Paalse Plas

Voor de Nationale Feestdag werd stralend weer voorspeld en daarom besloten we een bezoekje te brengen aan de zomerbar van Chloë & Magali: La Terrazza,
Na hun overwinning met Strowbowli in “Mijn Pop-Uprestaurant 2016” hebben de zusjes niet stilgezeten. Zo brachten ze al hun eerste kookboek “Bowl Food” uit en daar is het niet bij gebleven… Na een pop-up in de Japanse Tuin in Hasselt eerder dit jaar, zijn ze nu toe aan hun volgende project: La Terrazza.

Deze zomerbar is prachtig gelegen op het dakterras van Millenium Golf in het Limburgse Paal. Vanop het dakterras heb je een prachtig zicht over de Paalse Plas en het golfterrein. Het is een groot terras met verschillende zitmogelijkheden: loungesets, hoge tafels en lange tafels. We besloten ons in een loungehoekje te zetten. Na de kaart bekeken te hebben, merkten we dat de prijzen uitgedrukt werden in bonnetjes van 2 euro. Bonnetjes kopen bleek niet nodig te zijn, dat is enkel voor wanneer het erg druk is (vermoedelijk ‘s avonds). Wel diende je de drankjes zelf aan de bar te gaan halen. Er is een beperkte, maar zeer aantrekkelijke selectie van koude hapjes die altijd beschikbaar zijn: antipasti freddo platter, salami, olijfjes,… Het aanbod van warme tapas wordt regelmatig aangepast. Toen wij er waren kon je kiezen uit nacho’s, arrosticini en lamsspiesjes.

Het bord antipasti leek ons heel lekker, maar aangezien we eerder kleine eters zijn en toch van de ware kookkunsten van Chloë wilden genieten, kozen we voor de nacho’s met pulled pork, zure room en tomaat. Hoewel de zaak al drie kwartier geopend was toen wij onze keuze hadden gemaakt, was enkel het koude aanbod nog maar beschikbaar. We besloten met een drankje te starten en nog eventjes te wachten. Toen we met drankjes in de hand terug naar ons gezellig plekje onder de parasol wilden gaan, bleek dit jammer genoeg al ingenomen te zijn door andere mensen. Het spreekt voor zich dat iedereen liever op een gemakkelijke bank onder een parasol wil zitten op een warme zomerdag. Wij vinden het dan ook een gemiste kans dat er niet wat meer loungesets (en parasols) beschikbaar waren.

Omdat we honger hadden, bestelden we uiteindelijk voor elk een portie nacho’s. Ze werden geserveerd in mooie stevige kartonnen bowls met houten vorkjes en mesjes. Eigenlijk zag je op het eerste zicht niet eens dat het karton was! De pulled pork was heerlijk! De salsa met de zure room, tomaatjes en kruiden proefden heel fris en zomers. Je kan ze gemakkelijk sharen, want er werden telkens 2 vorkjes en mesjes bij gegeven. Hoewel dit gerecht niet meteen iets is dat ik normaal zou bestellen, vond ik het wel lekker! Voor mijn dochter viel het echter een stuk minder in de smaak omdat de koriander, wat zij niet zo graag lust, voor haar net té aanwezig was.

Het is echt een prachtige locatie! Ondanks dat het meisje achter de bar heel vriendelijk was, vonden we het wel spijtig dat Magali, net toen wij er waren, niet aanwezig was.

De zomerbar is nog tot eind augustus open op zonnige dagen.

Nieuw adresje in Antwerpen: Sum Sum

Zondagavond bezocht ik samen met mijn jongste dochter een nieuw adresje op ‘t Zuid (Antwerpen): Sum Sum.
We kenden het reeds van bij Mercado op de Groenplaats, maar sinds vorige week openden ze hun nieuwe zaak in de Leopold De Waelstraat, wat volgens ons een nieuw bezoekje waard was!

We kozen een plaatsje uit op het terras waarna een vriendelijke jongeman ons de kaart bracht. De kaart was vrij beperkt en we vroegen er wat meer uitleg over. Hun concept draait om foodsharing.

Het glaasje rosé (4€) was alvast lekker, benieuwd naar wat komen ging…
Bij Mercado hadden we een assortimentje dim sum gegeten en die waren heerlijk, maar nu opteerden we uiteraard voor wat anders. We  bestelden Kyoto fried chicken, tempura shrimp bao en DanDan noodles.

De Kyoto fried chicken (5€) waren drie dim sums, superlekker!
Sum Sum biedt ook bao’s aan; dat zijn gestoomde broodjes, eigenlijk de Aziatische variant van een hamburger. Naast de pork belly bao (met buikspek) die vermeld stond op de kaart, was er ook een bao met scampi beschikbaar. Onze keuze viel op deze tempura shrimp bao (6,50€) en die was subliem!

De DanDan noodles (8€ voor een kleine bowl) waren vrij pittig door de szechuan peper (denk ik (?)) en daar hou ik gewoonlijk niet zo van, maar het gerecht was net niet té pikant. Mijn dochter houdt niet van koriander, maar hierin lustte ze het wel, het gaf het gerechtje wat frisheid.

Na een cappuccino besloten we dat dit een adresje is waar ze ons zeker nog gaan terugzien!

 

Heerlijke steak tartaar bij A-Mano!

Vrijdag gingen we lunchen bij A Mano in Rumst, een restaurant dichtbij huis waar we graag komen. Voor wie Rumst een beetje kent, maar bij wie de naam A-Mano niet meteen een belletje doet rinkelen, de zaak is gevestigd waar vroeger het exclusieve restaurant De Potaerde was.
A-Mano is een zeer kwaliteitsvolle zaak met toegankelijke prijzen. Je kan er terecht voor zowel een snelle hap als een uitgebreide maaltijd. Dagelijks is er ook een lunchmenu dat bestaat uit soep, een hoofdgerecht en een koffie voor 17 euro, maar ik kies liever zelf wat ik eet. De bediening is doorgaans heel vriendelijk en ook de verhouding prijs/kwaliteit is zeer goed!  Zowel binnen als buiten is het gezellig zitten.

 

Ik eet er bij voorkeur steak tartaar (23 euro). Afgelopen zaterdag ging ik zoals gewoonlijk voor de reeds bereide variant die geserveerd wordt met ajuintjes, augurkjes, kappertjes en mayonaise on the side. Het slaatje dat de tartaar vergezelde, bestond uit rucola, kerstomaatjes, fijngesneden blokjes wortel, komkommer en paprika. Het was erg leuk gepresenteerd: in een glaasje met de vinaigrette in een pipetje.

Steak tartaar is één van mijn lievelingsgerechten, maar het is een gerecht dat ik niet overal zal eten; het moet van goede kwaliteit zijn en heel vers. Bij A-Mano bestel ik het met veel plezier en het is er altijd super lekker!

 

 

Informatieavond “Voeding Vandaag”

Op dinsdag 20 juni woonde ik de informatieavond “Voeding Vandaag” bij. Deze werd georganiseerd door Pascale Naessens naar aanleiding van haar laatste boek “Openhartig over eten”. Er zouden een aantal interessante sprekers komen: David Ludwig, Hanno Pijl en Kris Verburgh. Ik was benieuwd…

Eerst stelde Pascale de VZW “Visie op Voeding” voor.
Zij stellen dat wetenschappers, voedingsdeskundigen en artsen hun krachten zouden moeten bundelen naar Nederlands voorbeeld en zo zorgen voor meer duidelijkheid op de visie over voeding die continu verandert.

Kris Verburgh, auteur van “De Voedselzandloper” en “Veroudering vertragen” heeft het nieuwe wetenschappelijke  “nutrigerontologie” gecreëerd. Hierin wordt het verband bestudeerd tussen veroudering en voeding. De meeste westerse ziektes zijn immers verouderingsziektes. Hij was een zeer enthousiaste spreker die ons enorm veel wilde vertellen. Leuk! Hij stelde ook dat de Belgische “voedingsdriehoek” en de Nederlandse “schijf van vijf” verouderd zijn en teveel in dienst staan van de voedingsindustrie.

Professor Hanno Pijl was zelf niet aanwezig en daarom kregen we een opgenomen interview met Pascale te zien. Diabetes type 2 wordt veroorzaakt door een ongezonde levensstijl in combinatie met een genetische aanleg. Vaak schrijven dokters automatisch geneesmiddelen voor, wat ook voor patiënten de gemakkelijkste weg is. Artsen weten vaak niet wat je met gezonde voeding kan bereiken. Een gezond voedingspatroon gebaseerd op groenten en fruit, gecombineerd met vis en matig vleesverbruik (liever wit dan rood), weinig brood, pasta en rijst kan ontzettend goede resultaten leveren. Medicatie kan dan vaak gedeeltelijk en soms zelfs helemaal geschrapt worden.
Daarna volgde een openhartig gesprek met een enthousiaste Nederlandse dame en haar diabetesconsulente die dit alles beaamden.

Professor David Ludwig doceert aan Harvard en is directeur van het New Balance Foundation Obesity Prevention Center in het kinderhospitaal van Boston. Hij houdt zich bezig met het onderzoeken en bestrijden van obesitas. Hij staafde zijn bevindingen met veel cijfers, statistieken en tabellen. Van diëten die zeggen dat je minder calorieën moet eten en meer bewegen, zal je niet afvallen. Er komt heel wat meer bij kijken wat je kan lezen in zijn boek “Altijd trek”. Voor de mensen die het wensten, was er een simultane vertaling in het Nederlands.

Daarna was er nog een lange vragenronde.
Zowel voor als na de interviews kon je genieten van een glaasje Freixenet of een home-made icetea, waarvan je het receptje in de brochure vond, en enkele hapjes.
Ook kon je alle boeken kopen en laten signeren door de auteurs.

De avond duurde voor mij iets te lang. Ik begrijp echter wel dat ze veel informatie wilden geven vermits er toch een serieus prijskaartje (69 euro) aanhing. Met een interview op een scherm heb ik het voor deze prijs ook moeilijk. Er kan inderdaad altijd iets tussen komen, maar als dan de reden van de afwezigheid wordt vermeld, is het misschien nog aanvaardbaar…
Verder vond ik ook dat Professor Ludwig nogal veel met cijfers, statistieken en tabellen werkte. Natuurlijk is dat gebruikelijk in een wetenschappelijke context, maar dit was een ander publiek.
Nieuwe inzichten heb ik eigenlijk niet verworven deze avond, maar ik ben ook al geruime tijd geïnteresseerd in gezonde voeding.

Ik was met hoge verwachtingen naar Mechelen vertrokken,
maar die werden niet volledig ingelost.

Dim Sum bij Mercado

Op 15 oktober 2016 opende in Antwerpen de eerste overdekte foodmarket van ons land – Mercado – naar het voorbeeld van Barcelona, Londen en nog andere steden. Ze bevindt zich in het oude postgebouw op de Groenplaats, een centrale locatie vlakbij het modecentrum en de oude binnenstad.

Toen het net open was, ben ik er al eens geweest, maar het was toen zo druk, dat ik niet ben gebleven. Nu liepen we er binnen op een zondagmiddag tegen een uur of twee, na ons bezoek aan het MOMU (zie latere blog). Het was er rustig, ruim en gezellig. Je vindt er streetfood uit de ganse wereld en kan er zowel terecht voor wat lekkere hapjes, gerechten als dessertjes. Eén kraampje was leeg, dat van de BBQ-boys vroegen wij ons af???

Na een rondje langs alle foodstands besloten we dim sum te eten. Dat zijn gestoomde of gefrituurde kleine hapjes uit de zuidelijke Chinese keuken. We opteerden bij Sum Sum voor een assortimentje met 12 stuks voor 18 euro. Nadat we besteld hadden, kregen we een bonnetje en mochten het mandje 10 minuten later gaan afhalen. Drankjes moest je aan de bar halen. Buiten staan er lange tafels waar je kan plaatsnemen, maar omdat het zo warm was, besloten we binnen te zitten en van het mooie interieur te genieten! Het is een erg leuk concept want als de ene Marokkaans wil eten en de andere gevulde aardappeltjes is dat perfect mogelijk! Het was de eerste keer dat ik dim sum at en ik vond het eigenlijk wel lekker. Hier waren de dim sum zoals je ziet gestoomd. Met stokjes eten lukte trouwens aardig 😊.

Spijtig genoeg was er geen plaats meer voor een bubble waffle, maar daar keer ik binnenkort beslist voor terug, want wat steken die mijn ogen uit!!!!

Pasta bij Danieli il Divino

Een tijdje geleden gingen we eten bij Danieli il Divino, gesitueerd in het voormalige koetshuis van Kasteel Den Brandt. Vanop de weg valt het niet echt op, het ligt een beetje verscholen in het groen. Parkeren is gemakkelijk op de parking aan de overzijde van de weg. Aan de voorzijde ligt een gezellig terras, maar vermits het weer nog niet zo goed was zoals nu, hebben we binnen gegeten. Het is een grote zaak en de tafeltjes staan vrij dicht op elkaar. Toch geeft het geen benauwd gevoel, waarschijnlijk door de grote koepelvormige oranjerie waardoor er veel licht binnenvalt.

Je hebt een ruime keuze aan traditionele Italiaanse gerechten. Vooraf kregen we een potje olijven en een mandje brood. De olijven waren enorm groot! Bij het brood kregen we geen olijfolie maar boter, wat ik een beetje vreemd vond in een Italiaans restaurant. We kozen beiden voor pasta vongole, één van onze favoriete gerechten (maar dat hebben jullie ondertussen al wel door 😊). Ook de vongole waren groot en ze waren met velen, net als de look. Het was lekker maar na en tijdje werd het wat eentonig. Daarna bestelden we nog koffie, ik een cappuccino en aan de andere kant van de tafel een espresso. We kregen er een mooi gevulde étagère bij.

De rekening bedroeg 63 euro voor twee maal pasta vongole, 1 glas rosé, 1 liter water, een cappuccino en een espresso. Het was gezellig zitten en best lekker, maar spectaculair vond ik het niet. Toch wil ik in de zomer nog eens terugkeren om op het terras te zitten.

Beukenlaan 12, Antwerpen

Specialiteit van Nice: Socca!

Socca maakt deel uit van “la cuisine niçoise”, net als pan bagnat, beignets van courgettebloemen, pissaladière en petits farcis. Het wordt gezien als een snelle en populaire hap.

Socca is een dunne hartige pannenkoek op basis van kikkererwtenmeel, water en olijfolie. Daardoor heeft het een geelachtige kleur. De textuur is fijn en de smaak subtiel nootachtig. Traditioneel wordt het gebakken in een houtoven in een grote koperen koekenpan of op een plaat met een diameter van 50 à 70 cm. De socca wordt vervolgens in zes of acht punten gesneden.

Vermits socca van kikkererwtenbloem gemaakt is, is het niet ongezond. Kikkererwten zijn immers rijk aan eiwitten en voedingsvezels en bovendien zijn ze glutenvrij.

Socca wordt warm gegeten met flink wat peper. De meest befaamde koop je op de bloemenmarkt bij de bekende Theresa. Je eet hem uit een puntzak terwijl je door de straten van Nice wandelt. Ook in verschillende zaken kan je socca proeven – geserveerd zonder bestek – bij voorkeur met een glaasje frisse rosé!

Oorspronkelijk komt socca uit Italie. Het werd er aan de arbeiders gegeven voor de start van hun werkdag. In Italië noemt men het farinata en worden er smaakmakers aan toegevoegd (vb. rozemarijn). Het wordt er eerder als lunch gegeten met een soepje.

Wij hebben socca gegeten bij Le Flore op de bloemenmarkt. De echtgenoot en de dochter lustten het niet graag. Ik wil het volgend jaar nog eens opnieuw proberen bij Theresa. Als je in Nice bent, moet je het eens geproefd hebben, maar ik kan niet zeggen dat het echt fantastisch is.