Gelezen – De Lever – Hans Van Vlierberghe, Anja Geerts,…

In dit boek geven zes leverspecialisten uit het UZ Gent een duidelijke kijk op de lever, één van onze belangrijkste organen. Zonder lever kan je immers niet leven! De bekendste functie is de ontgifting van ons lichaam, het bloed van al onze organen wordt er gezuiverd en daarna naar het hart en de longen getransporteerd.

Als onze levercellen worden beschadigd, krijgt men in eerste instantie een leverontsteking of hepatitis, in een volgend stadium spreken we van leverfibrose of vorming van littekenweefsel en in de laatste fase hebben we te maken met levercirrose. In de eerste twee fasen kan onze lever zich nog perfect herstellen, levercirrose daarentegen is onomkeerbaar. Preventie is zeer belangrijk want leverziektes blijven heel lang onder de radar en symptomen zie je eigenlijk pas bij een vergevorderde levercirrose.

Onze levensstijl heeft een enorme impact op onze lever en vooral alcohol en overgewicht zijn schadelijk. Toch is het een misvatting dat je veel moet gedronken hebben als je levercirrose hebt, net als het feit dat mannen meer mogen drinken dan vrouwen. De nulgrens is voor iedereen de meest veilige. Naast alcohol en leververvetting gaat men in het boek ook dieper in op andere oorzaken die de lever kunnen beschadigen (virussen, kankers, paddenstoelen, medicatie,…) en ook symptomen en onderzoeken komen uitgebreid aan bod, net als levertransplantatie.

Daarnaast staat men ook stil bij een aantal onwaarheden, zoals o.a. dat je tussen twee glazen alcohol een glas water moet drinken. Dit zal de lever niet minder beschadigen, het zal enkel helpen om een kater te vermijden. Andere onwaarheden zijn dat eieren, chocolade en koffie schadelijk zijn voor je lever.

Tot slot werden er nog een aantal tips gegeven voor een gezonde lever, maar dat zijn dingen die we eigenlijk allemaal al weten: een gezond gewicht nastreven, gevarieerd en evenwichtig eten, de inname van alcohol beperken en bij voorkeur vermijden en voldoende bewegen. Ook een jaarlijkse bloedafname om de leverwaarden te controleren werd aangeraden. Voedingssupplementen zouden geen meerwaarde hebben als er geen tekorten in je bloedwaarden zijn vastgesteld.

Dit boek heb ik gelezen nadat ik voor een schimmelinfectie aan mijn vinger drie maanden lang medicatie moest nemen die erg belastend was voor mijn lever. Ik vroeg me af of ik niets extra kon doen om mijn lever te detoxen of te ondersteunen. Blijkt dat dit helemaal niet nodig is want dit kan je alleen door gezond en gevarieerd te eten en geen alcohol te drinken.

De Lever – Alles wat je moet weten over dit levensbelangrijke orgaan
Hans Van Vlierberghe, Anja Geerts, Xavier Verhelst, Helena Degroote, Sarah Raevens, Lore Hoof
Uitgeverij Pelckmans
ISBN 978 94 6337 719 5

Gelezen – De Logé – Heather Gudenkauf

Dit was het eerste boek dat ik van Heather Gudenkauf las. Deze Amerikaanse schrijfster uit Iowa heeft ondertussen reeds 8 spannende boeken uitgebracht en haar werk wordt in meer dan 20 landen gepubliceerd. Ze debuteerde in 2009 met de thriller “In Stilte Gehuld” die haar een Edgar Award opleverde.

De logé bevat drie verhaallijnen die zich afspelen op verschillende momenten. De eerste speelt zich af in het verleden. In 2000 worden in een rustig dorpje, waar geen criminaliteit is, een koppel op gruwelijke wijze vermoord en twee jongeren vermist. De tweede verhaallijn speelt zich af in het heden. We maken kennis met Wylie, een auteur van true crime, die in de winter alleen en op een afgelegen boerderij gaat schrijven aan haar volgende roman. Als ze ingesneeuwd is, vindt ze een jongetje, onderkoeld en angstig, dat niet praat…  Tenslotte is er nog een cursief geschreven verhaallijn over een onbekende vrouw en haar dochtertje die samen in een kelder zitten. Het is aanvankelijk niet echt duidelijk wanneer dit zich afspeelt. Ik begreep ook niet onmiddellijk hoe deze verhaallijnen met elkaar verbonden waren, maar hoe verder ik in het boek las hoe meer de puzzelstukjes in elkaar vielen…

Het boek is vlot geschreven, verdeeld in 50 korte hoofdstukken en met onverwachte plottwists. De drie verhaallijnen wisselen elkaar constant af waardoor het prettig lezen is. De schrijfstijl is heel beeldend en de sfeer en de setting worden geweldig neergezet. Door het beschrijven van de winterse taferelen wordt de spanning extra opgevoerd en maakt er echt een ijzersterke winterse thriller van.

De Logé – Heather Gudenkauf
Uitgeverij HarperCollins
ISBN 978 94 027 1492 0
335 blz.

Gezien – Priscilla

In 2022 was de biopic “Elvis” van Baz Luhrmann in de bioscoop te zien. Tegenwoordig kunnen we The King opnieuw op het witte doek zien, maar dan in een bijrol. Regisseur Sofia Coppola zet immers Priscilla, de vrouw van Elvis, in de hoofdrol.

De film start met de 14-jarige Priscilla Beaulieu die in de kantine zit van een Amerikaanse legerbasis in Duitsland. De tien jaar oudere Elvis is op zoek naar een meisje dat hij kan kneden tot zijn ideale vrouw. Priscilla, helemaal in de ban van het muziekicoon, trekt op haar 17^e bij hem in en zet haar school verder in Memphis. Elvis wil dat ze blijft wie ze is, het jonge meisje waarover hij de plak kan zwaaien, zijn poppetje waarmee hij kan pronken. Zelfs over haar uiterlijk beslist hij! Daarnaast verwacht hij ook dat ze er voor hem is wanneer hij dat wenst. Ondanks dat hij haar graag ziet, komt er soms wel geweld aan te pas en ondermijnt hij constant haar vrije wil. Langzaam neemt ze haar leven terug in eigen handen. Na 6 jaar huwelijk besluit ze te scheiden, maar zijn naam behoudt ze.

Ik vond het een mooie film waarin we een gewoon jong meisje zien transformeren tot een mooi poppetje zonder eigen inbreng en vervolgens tot een sterke vrouw. Coppola stelt in deze film het beeld bij dat het publiek van Elvis heeft en geeft een ontnuchterende kijk op het sprookjeshuwelijk van twee tot de verbeelding sprekende mensen. Ze maakt gebruik van het feit dat Elvis veel groter van gestalte is dan Priscilla waardoor de ongelijke verhoudingen in de relatie nog beter tot hun recht komen. Cailee Spaeny is perfect gecast voor de rol van Priscilla en de stem van Jacob Elordi lijkt erg op die van Elvis.

De film is gebaseerd op Priscilla’s boek “Elvis and me” uit 1985 en zij was tevens uitvoerend producent. Haar dochter Lisa Marie, die vorig jaar overleed, was echter niet te spreken over hoe haar vader in beeld zou gebracht worden. Coppola moest het ook doen zonder de muziek van Elvis want zijn erfgenamen geven zijn muziek enkel vrij voor projecten waar hij zelf trots zou op geweest zijn.

Priscilla
113 minuten
IMDb 6.7
Rotten Tomatoes 84%

Gelezen – Fake Art – Jos Mestdach

“Fake Art, De zaak Jos Pauwels: hoe ’s werelds grootste veilinghuizen het publiek bedriegen met nepkunst” ligt sinds september 2023 in de boekhandel. Ik ontdekte het op Boektopia in Kortrijk en vond het onmiddellijk een intrigerende titel. Wat was ik blij toen ik het met de eindejaarsdagen kreeg en zoals jullie in mijn weekoverzicht konden lezen, heb ik het boek ondertussen uit.

De schrijver, Jos Mestdach, kocht het pointillistisch schilderij ”Zeezicht Heist” in januari 2020 voor 1000 euro in het Gentse veilinghuis Maison Jules. De identiteit van de schilder bleek onduidelijk. In de gedrukte catalogus stond dat het werk van de schilder Henri Joseph Pauwels (1903-1983) was, in de digitale brochure stond dat het toebehoorde aan Joseph Pauwels (1818-1876) en het schilderij zelf was gesigneerd door Jos Pauwels. De auteur trok op onderzoek uit…

Jos Mestdach (1949) is kunstliefhebber en werkte als regiojournalist bij Het Volk en Het Nieuwsblad. In het boek neemt hij je mee in zijn driejarige zoektocht naar de identiteit van Jos Pauwels. Ook trachtte hij de provenance na te gaan, of de weg die het kunstwerk reeds aflegde, wat sinds de invoering van de GDPR niet meer evident is.

Hij ontdekte dat er van Jos Pauwels begin 2000 heel wat schilderijen waren verkocht in gerenommeerde veilinghuizen in Europa en Amerika, waaronder Christie’s en Sotheby’s, en dit voor aanzienlijke bedragen. De auteur contacteerde deze veilinghuizen voor meer informatie over de schilder, maar kwam geen stap verder. Het was duidelijk dat hier iets niet klopte…

Na grondig onderzoek bleek dat de schilder noch Joseph Pauwels noch Henri Joseph Pauwels was. De man die doeken signeerde onder de naam Jos Pauwels zou nooit bestaan hebben. Waarschijnlijk is het schilderij gemaakt in China. In het begin van de vorige eeuw werden er grote kunstfabrieken opgericht in kunstenaarsdorp Dafen (China) waar Chinese schilders aan de lopende band Westerse kunst imiteerde.

De spannende zoektocht naar de schilder Jos Pauwels leest heel vlot. Ik ontdekte heel wat meer over de kunstwereld en vond het interessant om meer te weten te komen over imitaties van kunstwerken. Het verbaasde me ook enorm dat grote gerenommeerde veilinghuizen zich wagen aan het verhandelen van nepkunst.

Fake Art, De zaak Jos Pauwels: hoe ’s werelds grootste veilinghuizen het publiek bedriegen met nepkunst  – Jos Mestdach
Uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts
ISBN: 9789464759754
157 blz.

Eerste bioscooopervaring – Bumba, het grote verjaardagsfeest

In de kerstvakantie had ik geen plannen voor een uitstap met Lars, maar toen mijn dochter vroeg of hij een nachtje mocht komen logeren, wilde ik toch nog snel iets bedenken. Ik besloot om met hem naar “Bumba, het grote verjaardagsfeest” te gaan. Dit zou zijn eerste bioscoopbezoek worden…

Enkele maanden geleden speelde de film “Casper en Emma en de gouden ring”. In die tijd was Casper en Emma het lievelingsprogramma van mijn driejarige kleinzoon en ik heb toen getwijfeld om er met hem naartoe te gaan. Ik vroeg me af of hij niet bang zou zijn als bij de start van de film de zaal donker werd en een grote Casper en Emma op het scherm verschenen. Uiteindelijk ben ik niet gegaan…

Bumba is al lang niet meer zijn favoriete programma, maar toen hij met zijn tante in december naar de Grote Sinterklaasshow in het Sportpaleis is geweest, was hij wel heel enthousiast bij het zien van Bumba. Daarom vond ik dit de ideale film voor zijn eerste bioscoopbezoek. Het zou voor hem geen probleem mogen zijn omdat de kijkertjes ervan meestal toch een beetje jonger zijn.

Studio 100 heeft blijkbaar gekozen om samen te werken met de Kinepolis groep en dus werd de film niet in UGC Mechelen vertoond, waar ik gewoonlijk naartoe ga. We trokken bijgevolg naar Antwerpen.

Na het toiletbezoek kochten we een drankje en een zakje M&M’s. Daarna gingen we richting zaal en kregen alle kinderen een filmdiploma voor hun eerste filmavontuur. De film duurde een uurtje met in de helft een pauze van 10 minuten voor een toiletbezoekje. De lichten werden ook niet gedoofd. Wat was dit allemaal goed aangepast aan de leeftijd van die kleintjes!

De film was een succes maar na afloop wilde Lars niet naar huis. Thuis en ook bij mij kan hij zijn favoriete programma een tweede keer bekijken en hij zei dat hij deze film ook nog een tweede keer wilde zien en dat hij bleef zitten! Uiteindelijk hebben we als laatste de zaal verlaten. Hij vond het heel leuk en is volgens mij nu helemaal klaar om een gewone kinderfilm te zien!

Gezien : Wonka

Vrijdagnamiddag gingen we naar “Wonka” kijken. Uiteraard opteerden wij voor de originele Engelstalige versie, maar er is ook een gedubde Nederlandstalige vertoning voor de kinderen.
De musical die sinds 13 december te zien is in de bioscoop, duurt 116 minuten. Het personage komt uit “Charlie and the Chocolate Factory”, het iconische kinderboek van Roald Dahl uit 1964.
Dit werd al tweemaal verfilmd, in 1971 met Gene Wilder en in 2005 met Johnny Depp in de hoofdrol.
Het boek heb ik niet gelezen en ook deze vorige twee films heb ik niet gezien.
De nieuwe film is geen nieuwe versie maar wel een prequel die de voorgeschiedenis vertelt van de jonge Wonka nog voordat hij de beruchte fabrieksbaas werd.

Paul King, die we vooral kennen van de Paddington-films, nam de regie voor zijn rekening. De hoofdrol wordt gespeeld door Timothée Chalamet en in de bijrollen zien we Hugh Grant en Rowan Atkinson.

De jonge en arme Willy Wonka komt naar Londen en wil een chocoladewinkel openen in de Galeries Gourmet om zijn moeder te eren. Hij heeft echter geen geld meer en komt in het hotel van de verschrikkelijke Mrs. Scrubbit terecht waar hij Noodle leert kennen. Bij het najagen van zijn dromen krijgt hij bovendien af te rekenen met het “Chocoladekartel”.

Het is een echte feelgood film die in de eindejaarssfeer thuishoort en een glimlach op je gezicht tovert. Met momenten waan je je in Broadway bij een musical met veel danseressen. De innemende Chalamet zet een prachtige vertolking neer en ook Grant draagt bij aan deze eigenzinnige en fantasierijke prent.

Wonka is zeker niet de beste film die ik de laatste maanden gezien heb, maar hij past helemaal bij de tijd van het jaar dankzij de sfeer en de magie die hij uitstraalt. Deze familiefilm is een echt visueel spektakel dat ons meeneemt naar een fantasiewereld.

IMDb 7,3/10
Rotten Tomatoes 82%

Boek/Lezing/Expo: Van Wafel tot Koek – Regula Ysewijn

Voor de kerstvakantie ging ik naar de lezing “Van wafel tot koek” van Regula Ysewijn in de prachtige Nottebohmzaal van de Erfgoedbibliotheek in Antwerpen. Deze ging over het voorbereidende werk voor haar boek en de tentoonstelling die daar nog tot en met 7 januari loopt.

                  centprenten of voorloper van onze stripverhalen

We kennen Regula vooral – naast Bake Off – van haar boeken over de Britse culinaire geschiedenis. Het Verenigd Koninkrijk was altijd haar grote passie. In 2016 verlegde ze haar focus naar ons landje en begon ze oude kookboeken te verzamelen en te lezen over de geschiedenis van België. Veranderingen in eetgewoonten hangen immers ook vaak samen met wijzigingen in religie en politiek.

Via de tentoonstelling kan je een duik nemen in de historische bakcultuur van de Lage Landen. Ysewijn liet zich o.a. inspireren door kookboeken uit de afgelopen eeuwen en toen ze de archieven van de Erfgoedbibliotheek uitploos, ontdekte ze dat België een echt wafelland is. Ze onderzocht er hoe recepten van gebak veranderd zijn door de jaren heen en waar kon ze beter beginnen dan in Antwerpen, “de Koekenstad”? De link met Antwerpen was niet eens zo moeilijk te vinden gezien de stad in de 16^e eeuw de hoofdstad van de suiker was! De vroegste suikerraffinaderij dateert van 1508 en tegen 1575 waren er al 28. Ze bevonden zich ook midden in de stad dichtbij de Schelde (de Suikerrui dankt er haar naam aan!)

In de Erfgoedbibliotheek ontdekte Regula een heel mooi manuscript: het “Brabants Kookboek”.  Dit handschrift is een familie-erfstuk dat werd doorgegeven van generatie op generatie en handgeschreven recepten bevat van 1575 tot 1700. De openingszin in haar boek “Van Wafel tot Koek” komt uit het “Brabants Kookboek” en dat is eerder een zin zijn die een moeder tegen haar dochter zou zeggen dan een zin die je in een kookboek zou verwachten. Dit en ook tal van andere oude kookboeken die nog nooit eerder werden tentoongesteld voor het grote publiek kan je er nu bekijken. Regula bakte de wafels volgens de recepten die ze in de oude kookboekjes vond en de foto van haar baksel hangt er telkens boven.
Recepten uit oude handschriften of kookboeken (tot de 20^e eeuw) waren zeer beknopt en eerder geheugensteuntjes omdat mensen die vroeger de boekjes gebruikten, veel kookkennis hadden (meisjes kregen kookles op school). Hoe meer kookkennis er verloren gaat, hoe langer de recepten worden. In België valt het allemaal nog mee, maar in de Verenigde Staten is de kookkennis enorm achteruit gegaan wat eigenlijk intriest is. Daar begint een recept met: neem een pan en zet die op het vuur, zet het vuur op de hoogste stand en doe wat boter in de pan,…

Naast kookboeken zocht Regula ook naar meer informatie in dagboeken en boeken over import en export. Zelfs kinderliedjes kunnen een bron van informatie bevatten. Verder maak je op de tentoonstelling ook kennis met onze materiële cultuur, zo zijn er speculaasplanken en oude wafelijzers te zien.

Het is een eerder kleine tentoonstelling, maar nadat ik de lezing enkele weken geleden had bijgewoond, wilde ik ze toch nog eens rustig bekijken. Vorige week moest ik nog enkele eindejaarscadeautjes gaan kopen en daarom ging ik even langs. Zonder de lezing weet ik niet of ik het de moeite zou vinden, al is het zeker meegenomen dat je een kijkje kan nemen in de prachtige Nottebohmzaal. Om in de sfeer te blijven ging ik daarna nog een lekkere bubblewafel met vers fruit eten, heerlijk!

Nottebohmzaal, Erfgoedbibliotheek, Hendrik Conscienceplein 4, Antwerpen
Alle dagen open tot en met zondag 7 januari van 10 tot 17 uur
8 euro (museumpas gratis)
De lezing kan je hier nog eens herbeluisteren

Gezien – Oppenheimer

Vorig weekend gingen we naar Barbie kijken en dit weekend was Oppenheimer aan de beurt, een totaal andere film. Regisseur Christopher Nolan staat immers bekend om zijn blockbusters met complexe verhaallijnen. Oppenheimer is gebaseerd op het boek uit 2005 “American Prometheus” van Kai Bird en Martin J. Sherwin dat met een Pulitzer bekroond werd.
Het historisch drama duurt 3 uur en in de hoofdrollen zien we naast Cillian Murphy (als J. Robert Oppenheimer) nog een hele reeks topacteurs zoals Emily Blunt, Robert Downey Jr. en Matt Damon.

De film draait om het leven en werk van J. Robert Oppenheimer, “de vader van de atoombom”. Het begint bij de jonge student in Cambridge, meer theoreticus dan practicus, die geïnspireerd geraakt door vakgenoten Albert Einstein en Niel Bohr. Hij is van Joodse afkomst en vindt het idee verschrikkelijk dat Hitler als eerste een atoombom zou ontwikkelen. Nadien ziet hij zijn creatie als het einde van alle oorlogen…
Een andere verhaallijn in zwart-wit gaat over Lewis Strauss (Robert Downey Jr.) die moet bewijzen geschikt te zijn voor het ambt van minister van economische zaken onder president Eisenhower.

Het is een lange film, met veel verschillende personages, verhaallijnen en informatie, waarbij je steeds aandachtig moet blijven.
In dit intellectueel gevecht tussen wetenschappers, militairen en politiekers heeft de afwezigheid van geluid in sommige scènes een versterkend effect. Naast de ontwikkeling van de atoombom, zien we ook de innerlijke conflicten die dit bij Oppenheimer teweegbracht: “Nu ben ik de dood geworden, de vernietiger van werelden”.
Ik vond deze film zeker beter dan “Barbie”, maar “Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One”, die we een tijdje geleden zagen, is toch mijn nummer één. Aan wat zouden jullie de voorkeur geven?

Gezien – Barbie

Barbie speelt sinds 19 juli in de bioscoop en na het lezen van de vele lovende recensies wilde ik de film heel graag zien. Als kind speelden zowel mijn dochters als ik met Barbie, pure nostalgie dus…
Zondag trokken we naar UGC in Mechelen. Het was moeilijk om nog een plaatsje op de parking te vinden en de zaal zat goed vol, iets wat ik al een hele tijd niet meer had meegemaakt… Heeft dit te maken met de nieuwe blockbusters (Barbie en Oppenheimer) of de regenachtige dag in de vakantie?

Barbie werd geregiseerd door Greta Gerwig, één van de vrouwelijke regisseurs van hét moment. Helen Mirren is de verteller van het verhaal en de hoofdrollen worden vertolkt door Margot Robbie en Ryan Gosling.

Vroeger speelden kinderen moedertje met hun babypoppen. Barbie – haar echte naam is Barbara Millicent Roberts – werd gelanceerd in 1959 door Ruth Handler en haar man. De pop is genoemd naar hun dochter Barbara. Barbie lijkt – in tegenstelling tot de meeste andere poppen –  op een mannequin en laat kinderen dromen… “YOU CAN BE ANYTHING” is nog steeds haar slogan.

Toen wij met poppen speelden, was Barbie nog een gewone, maar mooie en dure pop. Nadien kwam de kritiek (onrealistisch figuur, ultrawitte hyperconsument,…) en ging de verkoop achteruit. Mattel is al geruime tijd bezig met de tanende populariteit van Barbie op te krikken door te streven naar diversiteit en inclusiviteit. Deze film is een nieuwe poging om de verkoop een boost te geven. Ondanks dat de firma de film mee financierde, is hij toch kritisch voor Mattel en dan vooral voor de CEO.

Barbie (Margot Robbie) en de andere Barbies wonen in het matriarchaat Barbie Land Ken hengelt naar aandacht en heeft enkel een goede dag als Barbie hem ziet staan. Dit is ook leuk weergegeven op de filmaffiche. Het decor is magnifiek: bombastisch, plastic en heel kleurrijk! Op een dag stelt Barbie zich existentiële vragen, ze krijgt platvoeten en cellulitis en moet naar de echte wereld…

De film richt zich niet tot diegenen die nog met de poppen spelen, 13+ staat vaak te lezen als publiek. Het eerste en het laatste deel vond ik erg goed, het middenstuk was voor mij te langdradig en té “over the top”. Ryan Gosling was geweldig; hij verbeeldt moeiteloos de leegheid van Ken met zijn afschuwelijk witblonde haar. Margot Robbie kwam precies uit een Mattel-doos met haar outfits en lange blonde haren.

Ik ben blij dat ik de film gezien heb omdat het toch één van de blockbusters is van deze zomer, maar een echte topper vond ik het niet.

duur: 1uur54minuten
Imdb: 7.5/10
Rotten Tomatoes: 89%

GELEZEN – Dood op Kasteel Brémont

Voor het Libelle Leesteam mocht ik de “Provençaalse Mysteries” lezen van de Canadese schrijfster Mary Lou Longworth (1967) die sinds 1997 in Aix-en-Provence woont. Ik ben op vakantie in Frankrijk gestart met het eerste deel van deze bestsellerreeks, “Dood op Kasteel Brémont”. Hierna volgen nog “Moord in de rue Dumas”, “Bloedspoor in de Wijngaard” en het vierde deel “Wraak op Ile Sordou” dat net verschenen is. Het speurdersduo Verlaque en Bonnet zijn belast met het oplossen van de mysteries.

Graaf en documentairemaker Etienne de Brémont wordt dood aangetroffen na een val uit het raam van het familiekasteel. Is dit een ongeval, moord of zelfmoord? Tot overmaat van ramp wordt kort erna zijn broer François vermoord. Onderzoeksrechter Antoine Verlaque en zijn ex-vriendin en professor in de rechten Marine Bonnet, die de familie de Brémont als jong meisje heel goed heeft gekend, gaan op speurtocht…

De mooie cover sprak me meteen aan, maar ik vond het eerder voor een feelgood roman dan voor een spannende thriller. Het boek komt een beetje traag op gang, maar leest heel makkelijk. Een echte thriller met veel gruwelijk en gewelddadig bloedvergieten is het niet, het deed me denken aan de Britse detectivereeks “Midsummer Murders”.
De hoofdpersonages worden mooi neergezet. Zo is Verlaque vrij arrogant en bot, maar met een zwak voor Bonnet die makkelijk contact maakt met andere mensen. Deze whodunit heeft een verrassend plot en combineert feelgood met een moordmysterie.

Het was de eerste keer dat ik iets van M.L. Longworth las. Ze heeft een fijne schrijfstijl en de hoofdstukken zijn kort.  De moordzaak is de rode draad, maar het leven van de personages en de Franse joie de vivre komen uitgebreid aan bod. Bij het lezen van deze roman waan je je echt in de Provence, het schetst een goed beeld van het leven daar, ideale zomerlectuur voor met een glaasje rosé!

Oorspronkelijke titel: Death at the Chateau Bremont
ISBN: 978 90 223 3859 9       
Paperback – 320 blz
Uitgeverij Manteau