GEZIEN – Het Geheugenspel

De nieuwste film van regisseurskoppel Jan Verheyen en Lien Willaert is sinds 17 mei te zien in de bioscoop. Het Geheugenspel is gebaseerd op “The Memory Lane” van auteurskoppel Nicci French. Het allereerste boek dat Nicci Gerrard en Sean French 28 jaar geleden samen schreven verkocht in Vlaanderen en Nederland tesamen 350.000 exemplaren. Het Geheugenspel is tevens de allereerste verfilming van een boek van hen. Verheyen en Willaert werden hiervoor gevraagd en mochten het verhaal zelf adapteren maar moesten wel het boek respecteren.

Deze psychologische thriller gaat over de familie Deridder bij wie een familiedrama heeft plaatsgevonden. De 16-jarige dochter Nathalie verdween 24 jaar geleden. Tijdens opgravingen op het landgoed werd haar lijk gevonden. Veel herinneringen komen boven die niet allemaal blijken te kloppen…

De film is zoals eerder gezegd gemaakt naar een boek van een auteurskoppel door een  regisseurskoppel, maar daarnaast worden de ouders van de familie ook nog eens gespeeld door een acteurskoppel Vic De Wachter en Gilda De Bal! De hoofdrollen in deze whodunnit worden vertolkt door Anna Drijver, Gert Winckelmans en Louis Talpe. In de film zien we ook Sven De Ridder en Marilou Mermans passeren en zelfs Faroek Ozgünes komt even in beeld!

Het boek had ik niet gelezen, maar de film wilde ik absoluut zien. Ik las wel wat negatieve kritieken en op IMDb haalde Het Geheugenspel slechts 6.4/10. Toch vond ik het persoonlijk een goede film. Deze “domestic noir” met heel wat plotwendingen is spannend, onderhoudend en bij momenten zelfs grappig. Het feit dat er zowel Nederlands als Vlaams in werd gesproken stoorde mij absoluut niet omdat het heel natuurlijk overkwam; we hadden immers te maken met een Vlaamse en een Nederlandse familie.

Advertentie

Gelezen : Korean Skincare – de ultieme gids voor alle K-beautygeheimen – Lilin Yang/Leah Ganse/Sara Jiménez

Jaren geleden kocht ik mijn eerste BB-cream van het Koreaanse merk Erborian en een aantal weken terug schafte ik hun CC-cream aan, wat ook weer een toppertje is!
In mijn hoofd gaat Koreaanse huidverzorging altijd samen met een natuurlijke glow die aangeeft dat je huid in optimale conditie is of zoals de Koreanen zeggen “een dauwfrisse huid”. Persoonlijk vind ik dat veel mooier dan de matte teint die je hier vaak ziet.
Eén van de schrijfsters, de Aziatische K-beautyexperte Lilin Yang is oprichtster van MiiN Cosmetics en haalde vanaf 2014 verschillende Koreaanse beauty-merken naar haar Europese winkels in Spanje, Parijs, Milaan en München.
Ik was dus heel benieuwd naar dit boek en mijn verwachtingen lagen dan ook hoog.

Eerst komt de geschiedenis van de K-beauty aan bod die een 10-tal jaren geleden naar hier is overgewaaid. Het begon allemaal met de BB-crème, een Duitse uitvinding die door de Koreanen werd geperfectioneerd. Ze zijn er ook in geslaagd innovatieve producten te ontwikkelen van hoge kwaliteit tegen een zeer betaalbare prijs
Huidtypes zijn erg belangrijk, net als kijken naar wat je huid op elk moment nodig heeft. Er wordt afgeraden om al vroeg te starten met anti-aging. De verschillende verzorgingsproducten worden besproken en een aantal ingrediënten nader toegelicht. Het gaat dan vooral om bestanddelen die hier niet zoveel gebruikt worden en minder bekend zijn.

Het is een interessant boek voor mensen die meer willen weten over huidverzorging. Er wordt duidelijk gesteld wat je zeker dagelijks moet doen en hoe je dat later kan uitbreiden. De volgorde waarin je de producten dient te gebruiken is belangrijk en wordt toegelicht. De drie belangrijkste dingen zijn ook bij de Koreanen reinigen, hydrateren en zonbescherming.

Het is een mooi boekje dat heel vlot leest want op een namiddag had ik het al uit! Ik hoopte er veel van te kunnen opsteken, maar dat viel eigenlijk een klein beetje tegen. Wel kreeg ik bevestiging van wat ik al dacht te weten. De basis doe ik zeker, maar misschien kan ik in de toekomst mijn verzorgingsroutine een beetje verder uitbreiden. Veel verschil met de skincareroutine die hier wordt geadviseerd zie ik eigenlijk niet. Wel beginnen ze er waarschijnlijk op jongere leeftijd al mee en besteden ze er ook meer tijd aan. Zo zweren ze bij een dubbele reiniging en brengen ze soms verschillende keren achter elkaar toner aan. Daaraast bevatten de producten ook vaak andere ingrediënten dan hier.
Nieuw was voor mij het doel van de toner. Ik dacht dat die diende om de laatste restjes vuil te verwijderen, maar zij zien dat als een ideaal middel om de huid te hydrateren en je huid in balans te brengen zodat de producten die je daarna aanbrengt beter worden opgenomen. Wat ik ook opgestoken heb is om mijn huid niet meer onder de douche te reinigen omdat het water te warm is en de straal te hard.
Binnenkort ga ik naar Parijs en dan wil ik daar zeker de winkel van Yang eens bezoeken.

Xander Uitgeverij
ISBN 978 94 0161 918 9
191 blz – 20 euro

Gezien: The Chapel

Een film die ik absoluut wilde zien was de Belgische prent van Dominique Deruddere “The Chapel”. Het is een psychologisch drama dat zich afspeelt in de wereld van de klassieke muziek, meer bepaald in het kader van de wereldvermaarde Koningin Elisabethwedstrijd. Dit concours werd opgericht in 1937 door Koningin Elisabeth van België, echtgenote van Albert I. Het is een internationale jaarlijkse wedstrijd voor jonge musici die ook uitgebreid op televisie aan bod komt. Afwisselend strijden piano, viool en zang voor de winst en sinds 2017 staat de wedstrijd ook om de vier jaar open voor cello.

In de film speelt Taeke Nicolaï de hoofdrol van de 23-jarige Belgische pianiste Jennifer Rogers. Ze woont samen met haar moeder in New York en volgt er een opleiding aan de befaamde Juilliard School. Haar docente vindt haar een groot talent en uiteindelijk kan ze deelnemen aan de prestigieuze Koningin Elisabethwedstrijd. Dit is vooral een droom van haar moeder, nog meer dan van Jennifer zelf. Voor de wedstrijd keert ze terug naar België waar ze enige tijd verblijft in een gastgezin. Vervolgens volgen we de twaalf kandidaten zeven dagen in The Chapel in Waterloo. Hier bereiden ze zich voor op de wedstrijd volledig afgesneden van de buitenwereld, zelfs hun smartphone hebben ze moeten afgeven. Twee vragen dringen zich op: kan Jennifer de wedstrijd winnen en een nog prangendere vraag is: wat is het jeugdtrauma waarmee ze zo worstelt?

Ruth Becquart speelt haar moeder en Kevin Janssens zet de vaderrol op een schitterende manier neer al komt hij niet zo vaak in beeld. Ook fijn dat de film begint met beelden van een aantal gewezen winnaars. Daarnaast werden een aantal scènes in Bozar opgenomen, waar de wedstrijd ook effectief plaatsvindt. Ik ben niet zo vertrouwd met klassieke muziek maar vond het wel fijn om wat meer te weten te komen over de Koningin Elisabethwedstrijd, al weet je natuurlijk niet echt zeker wat realiteit en wat fictie is.

96 minuten – IMDb 7.1/10

De Zeven Zussen van Lucinda Riley – serie & podcast

Deze boekenreeks was internationaal al jaren een immens succes toen ik uiteindelijk besloot er ook aan te beginnen. Ondertussen heb ik het zevende deel bijna uit en wacht vol spanning op het laatste verhaal!

De Zeven Zussen zijn geschreven door Lucinda Riley die op 11 juni 2021 op 56-jarige leeftijd overleed aan kanker. Deel 1 verscheen in 2017, maar het achtste en laatste boek van de reeks heeft ze helaas niet kunnen afmaken. Gelukkig stonden de belangrijkste lijnen al op papier en had ze de nodige aantekeningen achtergelaten zodat haar oudste zoon Harry Whittaker het verhaal kon voltooien dat verschijnt op 11 mei 2023.

De Zeven Zussen werden allemaal als baby door Pa Salt geadopteerd. Ze zijn afkomstig uit verschillende werelddelen en hebben diverse achtergronden. Hij vernoemde ze naar het Zevengesternte of de Plejaden, een groep sterren en tevens ook een mythe. De zes zussen genoten van een onbezorgde kindertijd en jeugd in een prachtig landhuis aan het meer van Genève. Na de plotselinge dood van hun vader krijgen de zes allemaal een brief met een geheimzinnige verwijzing naar hun afkomst.

De eerste zes boeken gaan over de zoektocht van telkens één van de zusjes D’Aplièse naar hun verleden, naar wie ze werkelijk zijn. De serie is geweldig opgebouwd met afwisseling tussen heden en verleden. De fictie wordt geplaatst tegen interessante historische achtergronden uit verschillende landen en culturen.
In boek zeven gaan de zes zussen op zoek naar de zevende zus die ze nooit gekend hebben en in deel acht zal het mysterie rond Pa Salt ontsluierd worden. Wie is hij, waarom adopteerde hij hen en hoe zit het met zijn plotse dood?

Sinds 23 maart is er nu ook elke donderdag, zeven weken lang, De Zeven Zussen Podcast te beluisteren. Merel Wildschut, van blog De Groene Meisjes, neemt je mee in de wereld van De Zeven Zussen. Het initiatief gaat uit van Xander Uitgevers en is te beluisteren via Spotify.

Films kijken met mijn UGC+ kaart

Een tijdje geleden schafte ik me een UGC+ kaart aan omdat er verschillende films waren die ik graag wilde bekijken. Dit is een formule van 5 tickets voor 35 euro en te gebruiken van zondag 18.30 tot vrijdag 18.30 uur. De tickets zijn 60 dagen geldig en niet strikt individueel, je kan dus makkelijk meerdere ticketjes samen opnemen. Sommige films werden in de VIP zaal gespeeld en dat is erg comfortabel. Het is een kleinere zaal met luxe zetels, een tafeltje en een lampje per zitplaats. Van de vier films die ik gekeken heb, waren er bovendien drie van Belgische makelij!

Zillion is gebaseerd op waargebeurde feiten van 25 jaar geleden. Het vertelt het verhaal van de controversiële discotheek en zijn eigenaar Frank Verstraeten, de “kleine” man uit Meise die absoluut “groot” wilde worden. Ik had lang uitgekeken naar deze geweldige film en hij is mijn favoriet uit het rijtje. De blog die ik erover schreef kan je hier nalezen.
Speelduur: 138 minuten
Rating IMDb: 7.7

I Wanna Dance with Somebody vertelt het verhaal van Whitney Houston (1963-2012). Ze is de bestverkopende artiest ooit met 200 miljoen verkochte platen en de enige die zeven opeenvolgende  nummer 1-hits had en dus beter deed dan Elvis Presley en The Beatles! In deze muzikale biopic geeft Naomi Ackie gestalte aan Whitney vanaf haar 17^e tot aan haar dood. Ackie zingt uiteraard niet zelf, ze heeft zich vooral toegelegd op lipsynchronisatie. De film focust vooral op de songs, haar tragische leven wordt niet echt uitgediept (verboden liefde, overmatig druggebruik, ongelukkig huwelijk met Bobbi Brown, klaplopende vader). Ook werd nagelaten om aan te geven waar/wanneer we ons bevonden waardoor de film een zekere flow miste.  Ondanks dat ik Houston een geweldige zangeres vind, stelde de prent me enigzins teleur door zijn oppervlakkigheid.
Speelduur: 144 minuten
Rating IMDb: 6.9

De Acht Bergen is de verfilming van de internationale bestseller “Le Otto Montagne” (2016) van de Italiaanse schrijver Paolo Cognetti. Deze film van Felix van Groeningen en Charlotte Vandermeersch is gedraaid in het Italiaans. De levenslange vriendschap die ontstaat tussen twee jongens start tijdens een vakantie in de Italiaanse Alpen en overleeft een heel lange periode dat ze elkaar niet zien. Iedereen vind dit blijkbaar een geweldige film, maar ik vond het een eerder matige film die naar het einde toe wel beter werd. Wat ik wel heel mooi vond was het vierkante filmformaat waarin deze prent vertoond werd. Hierdoor kwam het mooie landschap met de hoge bergen heel goed tot zijn recht.
Speelduur: 147 minuten
Rating IMDb: 7.8

Close is de tweede langspeelfilm van Lucas Dhont en voor mij even geslaagd als Girl, zijn debuutfilm. Close gaat over de hechte vriendschap tussen twee 13-jarige jongens Rémi en Léo. Ze zijn zo onafscheidelijk met als gevolg dat hun klasgenoten denken dat ze wel meer dan vrienden zijn. Léo begint zich hierdoor anders te gedragen en daar heeft Rémi het ontzettend moeilijk mee… Deze meeslepende film is erg mooi in beeld gebracht. Alle acteurs, zowel de jongens als Kevin Janssens die we in een bijrol zien, zetten hun rol stuk voor stuk ijzersterk neer. Bovendien weet Dhont door middel van close-ups en stiltes tijdens de gesprekken de gepaste sfeer te creëren.
Speelduur: 105 minuten
Rating IMDb: 8.0

Welke film zouden jullie het liefst bekijken?

Film: Zillion – het verhaal van de discotheek en zijn eigenaar

De langverwachte film “Zillion” van Robin Pront werd gereleased op 26 oktober. De eerste week trok hij al meer dan 130.000 bezoekers. Deze film over de gelijknamige megadiscotheek op het Antwerpse Zuid wilde ik heel graag zien en dus trok ik maandag naar UGC.

1997, het verhaal van de controversiële discotheek en zijn omstreden eigenaar.
Frank Verstraeten (Jonas Vermeulen), de kleine man uit Meise, wil absoluut “groot” worden. Hij is superslim, een echte computerfreak en met een neus voor zaken. Op jonge leeftijd richt hij al een lukratief technologiebedrijf op dat computerchips uit China importeert. Het geld stroomt massaal binnen. Zijn moeder (Barbara Sarafian), weduwe en uitbaatster van een ijssalon, brengt hem de principes van creatief boekhouden bij. Uiteraard krijgt hij problemen met de belastingsdienst.
Op een dag wordt hij aan de deur van de bekende dancing Carré in Willebroek geweigerd. Ambitieus als hij is, beslist hij zelf een megadiscotheek te openen.
Net zoals de andere hoofdrolspelers worden ook de personages van Dennis Black Magic (Matteo Simoni) en Vanessa Goossens, Miss België (Charlotte Timmers) op een schitterende wijze neergezet.

Ondanks het feit dat ik nooit in de Zillion ben geweest, kende ik het verhaal van deze Antwerpse discotheek en de hoofdpersonages in grote lijnen. Rond de eeuwwisseling (oei wat klink ik nu oud 😊 ) kwam dit immers vaak in het nieuws. De film brengt de opkomst en de ondergang van zowel de danstempel als eigenaar Frank Verstraeten in beeld. Hij werkte mee aan de film en dat is waarschijnlijk de reden dat zowel zijn personage als dat van Dennis Black Magic braver in beeld kwamen dan ik me herinner. Brigitta Callens, Miss België 1999, wilde niet dat haar naam in de film kwam, maar was in die periode de vriendin van Verstraeten en dus wel belangrijk in het hele verhaal. Deze boeiende film hield me 135 minuten aan mijn stoel gekluisterd. Zillion is gebaseerd op een waargebeurd verhaal waar de nodige fictie werd in verwerkt. Soms stel je je de vraag wat realiteit is en wat niet. De harde technomuziek en de geweldige visuele effecten katapulteren je zelfs 20 jaar na sluiting nog perfect naar de Zillion.

Gelezen: De Geurenverzamelaar – Dominique Roques

Parfum intrigeert me al lang. Welk parfum past bij welke persoon? Dit vind ik een heel interessante vraag. In het verleden volgde ik ook diverse opleidingen en bijscholingen als aromatherapeute. Geuren zijn dus altijd wel een bron van interesse geweest voor mij en daarom moest ik het boek “De Geurenverzamelaar” zeker lezen!

Dominique Roques is sinds 2009 aan de slag bij Firmenich in Genève. Samen met Givaudan en IFF zijn dit de drie grootste geur- en smaakstoffenproducenten ter wereld. Roques zoekt de beste grondstoffen voor de grootste parfumeurs en reist hiervoor al 30 jaar de wereld rond. De Fransman is de link tussen kweker, distillateur en parfumeur.

In korte hoofdstukken neemt hij ons mee op wereldreis naar de basis van de geuren: de planten, de streken waar ze worden gekweekt, de tradities en de verhalen van de mensen. Ieder hoofdstuk belicht een andere geur: de lavendel in de Haute-Provence, de Bulgaarse roos, de kaneel uit India, de vanille uit Madagascar, de patchoeli uit Indonesië, de wierook uit Somaliland,…
We maken kennis met twee totaal verschillende werelden, enerzijds de boeren die in moeilijke omstandigheden leven en werken en anderzijds de luxueuze wereld van de parfums waarin die grondstoffen terecht komen. Roques is al vaker op die plaatsen geweest en heeft er erg goede relaties opgebouwd. Hij probeert echt wel een verschil te maken en zet zich in voor eerlijke prijzen en betere leefomstandigheden voor de kwekers

Ik vond het een ontzettend interessant boek waar je meer te weten komt over waar en hoe de natuurlijke grondstoffen worden gekweekt. Roques spreekt vaak over grote parfumeurs waarmee hij samenwerkt, maar noemt hen enkel bij de voornaam en ik vond het fijn om uit te zoeken over wie het dan ging. Achteraan in het boek vind je een lijst met vaktermen die in de parfumwereld gehanteerd worden. Wel vond ik het spijtig dat er in het boek geen enkele foto stond, dat had volgens mij echt een meerwaarde kunnen betekenen.

De Geurenverzamelaar – Een wereldreis naar de oorsprong van het parfum
Dominique Roques
Uitgeverij Balans
ISBN 978 94 638 2163 6
2021 – 270 blz

Gelezen – De Griekse Ontsnapping van Karen Swan

dav

Chloe Marston verhuist van Londen naar New York. Na een gebroken hart zou dit een nieuwe start voor haar moeten betekenen. Invicta, het bedrijf waarvoor ze werkt, heeft ook een vestiging in New York en ze kan daar aan de slag. Ze bieden hun klanten conciërge- en lifestylediensten in het luxesegment aan. Nadat een collega een ongeval heeft gehad, moet Chloe voor haar invallen en zorgen dat aan de soms extreme wensen van de allerrijksten wordt voldaan. Op een dag krijgt ze de opdracht om een huis in Griekenland te zoeken voor een nieuwe klant…

Dit was het eerste boek van Karen Swan dat ik las. In het begin was ik een beetje teleurgesteld omdat het verhaal nogal traag op gang kwam, maar na een tijdje ging het beter. Niettegenstaande dat Chloe het hoofdpersonage was, werden er soms stukjes verteld vanuit iemand anders zijn perspectief. Daardoor was het bij momenten een beetje complex en mysterieus. Het was fijn om te lezen hoe Swan moeiteloos het uiterst glamoureuze van de conciërgeservice verweeft met het down-to-earth karakter van Chloe. Ik heb me, toen ik drie kwart van het boek had gelezen, ook even afgevraagd of de titel slaat op haar vertrek naar Griekenland…

De Griekse Ontsnapping is een verhaal van liefde en verraad, vriendschap en vertrouwen en voeg daarbij nog een op te lossen mysterie met een onverwacht happy end!

De Griekse Ontsnapping
Karen Swan
Uitgeverij Xander – 411 blz
ISBN 978 94 0161 770 3
Oorspronkelijke titel: The Greek Escape (2018)

Boek: KONINKLIJKE STIJL – Kleed je als een royal

Een aantal vrouwelijke royals zijn echte stijliconen geworden die mee het modebeeld bepalen. Zij hebben, in tegenstelling tot modellen, gewone maten zoals jij en ik. Tegenwoordig shoppen ze ook bij budgetketens en dat maakt hun kledingstijl alleen maar toegankelijker voor ons allemaal.

Een aantal royals, zowel overleden als nog levende, passeren in het boek de revue en ik zet er een aantal voor jullie op een rijtje.
Het boek start met Jackie Kennedy die eigenlijk nooit een royal is geweest maar vaak als dusdanig wordt beschouwd. Kenmerkend voor haar zijn de sobere ontwerpen waaraan ze opvallende accessoires toevoegde zoals een grote zonnebril of een driedubbele parelketting.
Prinses Grace van Monaco was één van de eerste princessen die haar kleding recycleerde en prinses Diana was dan weer de eerste die haar kleding als communicatiemiddel inzette. Royals mogen hun mening immers niet verkondigen, maar kunnen dat wel doen via hun kleding en Diana kon dat als geen ander.
Onze eigen Paola, vroeger de meest sexy Europese prinses, hield nooit vast aan een bepaalde kledingstijl. Ze probeerde ontzettend veel uit qua kleding, make-up en kapsel maar beging nooit een flater dankzij haar Italiaans modegevoel.
Kate is experte in het combineren van duurdere stukken met items uit budgetketens. Veel jonge royals volgen haar voorbeeld wat hun populariteit alleen maar ten goede komt.

Waar ik mij niet bewust van was, maar ik leerde uit het boek, is dat royals nooit een frou hebben. Deze protocolregel werd ingevoerd omdat een pony niet echt aristocratisch oogt.
Ook “flagdressing” of “diplomatic dressing” komt aan bod. Hieronder verstaan we gekleed gaan in de kleuren van een bepaald land, prints of kleuren dragen die we associëren met dat land of kledij dragen van een ontwerper uit een bepaald land.
Op social media zien we steeds meer jonge royals opduiken als influencer (denk maar aan Eloïse van Oranje). Toen dit nog niet bestond, was Diana eigenlijk al “influencer avant la lettre”.

Als styliste moest ik dit boek uiteraard lezen! De meest elegante jonge royals vind ik onze eigen prinses Elisabeth en Charlotte van Monaco.
Het boek werd geschreven door royaltywatchers Brigitte Balfoort en Joëlle Vanden Houden. Ik verwachtte er erg veel van maar ben toch een beetje op mijn honger blijven zitten.
Het is een mooi boek, gedrukt op glanzend wit papier met natuurlijk veel prachtige foto’s. Je krijgt een overzicht van de verschillende royals en verneemt heel wat over hun kleding. Wat ik heel interessant vond zijn de losse deeltjes die ertussen staan over bepaalde personen/merken/items.

Koninklijke Stijl – Kleed je als een royal
Brigitte Balfoort en Joëlle Vanden Houden
Uitgeverij Houtekiet
ISBN 978 90 8924 984 5

Review: DE ZOETE BAKPLAAT – Rukmini Iyer

• 

• 

Rukmini Iyer is bestselleracteur van kook- en bakboeken. Wereldwijd verkocht ze al meer dan 1 miljoen exemplaren! Ik testte De Zoete Bakplaat uit, opvolger van De Groene Bakplaat, De Snelle Bakplaat en De Wereldse Bakplaat. Blijkbaar heb ik wat gemist want ik had nog nooit van haar gehoord!

Rukmini Iyer was juriste, maar creëert tegenwoordig nieuwe recepten en is tevens foodstyliste. Ze doet dat o.a. voor The Guardian en Fortnum&Mason. Bij elk recept is haar vertrekpunt koken of bakken met minimale inspanning en maximale smaak!

De Zoete Bakplaat bevat 75 verschillende recepten en is opgedeeld in categorieën: cakes, cupcakes, brownies, muffins, broodschotels,…  Alle recepten worden hier, in tegenstelling tot de andere boeken uit de reeks, uiteraard niet op een bakplaat gebakken, maar wel in de vereiste bakvormen. Naast ieder recept staat een paginagrote foto die je onmiddellijk een duidelijk beeld geeft van hoe het eruit zal zien. Het gaat hoofdzakelijk om zoete recepten, maar er staan ook een paar hartige baksels in het boek. De ingrediënten zijn makkelijk verkrijgbaar al zijn de smaakcombinaties onverwacht en vaak erg originieel, maar voor mij niet altijd even toegankelijk.

Rukmini laat zien dat je met een basisrecept alle kanten op kan. Enerzijds leert ze hoe je basisingrediënten op een verstandige manier kan vervangen en anderzijds geeft ze tips om smaakmakers toe te voegen.
Ieder hoofdstuk begint met een inleiding. Daarna vind je het basisrecept, gevolgd door tips voor glutenvrij, vegan en diabetici-vriendelijke varianten.
Achteraan in het boek vind je nog een extra tabel met meer informatie voor aanpassingen voor het glutenvrij, vegan en diabetici-vriendelijk maken van de recepten.

• 

• 

• 

Een verrassende smaakcombinatie vond ik het bananenbrood met sinaasappel, saffraan en pijnboompitten. Ik eet regelmatig bananenbrood met noten en chocolade als ontbijt. Deze van Rukmini is eerder een cake met een verrassend lekkere smaak die je in de namiddag eet bij een kopje thee of koffie. Ook de theecake met rozijnen was erg lekker en traditioneler van smaak. De muffins met pindakaas, framboos en banaan waren voor mij de absolute topper. Om heel eerlijk te zijn heb ik nog niet vaak zulke lekkere cakejes gegeten!

Dit is een boek dat (beginnende) bakkers een goed inzicht geeft in alle soorten baksels en hoe je met het basisrecept kan experimenteren. Het verbaasde me dat ze vaak water aan het deeg toevoegt. Ook vervangt ze boter soms door olijfolie wat helemaal niet te proeven is. Gewoonlijk bak ik gezondere dingen (zonder suiker en witte bloem), maar ik moet toegeven dat dit wel allemaal erg lekker was! Bovendien is het erg fijn om in de herfst iets lekkers te bakken waardoor er een heerlijke geur in huis hangt.