Strekkingen binnen de Aromatherapie

In de aromatherapie zien we twee strekkingen: de Franse en de Engelse.

De Franse school is ontstaan vanuit de kruidengeneeskunde. Voor de wetenschappers (voornamelijk artsen en apothekers) die deze tak van de aromatherapie verder ontwikkeld hebben, zijn de inhoudsstoffen van de etherische olie ontzettend belangrijk. Er wordt gebruik gemaakt van chemisch gedefinieerde oliën die zowel preventief als curatief kunnen ingezet worden. Naast inwendig worden de oliën ook uitwendig gebruikt, maar dan lokaal en in erg hoge doseringen. Deze manier van behandelen treffen we voornamelijk aan in Frankrijk en Wallonië. Boeken hierover zijn vooral in het Frans te vinden.

De Engelse school die ontstaan is  vanuit de praktijk van een schoonheidsspecialiste, stelt het “welzijn” en het “goed-voelen” centraal. Hier vertrekt men vanuit een holistische benadering, lichaam en geest zijn immers onlosmakelijk me elkaar verbonden. Een wetenschappelijke benadering ontbreekt hier en aan inhoudsstoffen wordt geen aandacht besteed. De etherische oliën worden uitsluitend uitwendig gebruikt. Voor  de massages wordt ze sterk verdund in een vette plantenolie. Deze strekking zien we uiteraard in Groot-Brittannië, maar ook in Nederland en in Vlaanderen. Er zijn verschillende boeken in het Nederlands voorhanden.

Met een voorbeeld wil ik dit nog duidelijker illustreren.
Stel je voor dat je een verkoudheid hebt, niaouli (dat cineol bevat) werkt sterk antiviraal. Vele mensen zullen echter vinden dat deze olie niet aangenaam ruikt. Iemand die werkt volgens de Franse strekking zal zeggen: pech voor jou, maar de inhoudsstoffen van deze olie gaan er voor zorgen dat je je snel beter voelt. Iemand uit de Engelse strekking zal in dezelfde situatie zeggen: als je de olie niet graag ruikt, kiezen we een andere die je liever ruikt. En waarschijnlijk gaan ze dan voor een olie op basis van alcohol met een aangenamere geur.

Net zoals ik in een vorig blogje al heb gesteld dat je niet meer dient te kiezen tussen de klassieke en de complementaire geneeskunde (waaronder de aromatherapie), dien je ook niet meer te kiezen tussen de Franse of de Engels strekking van de aromatherapie. Ook hier kunnen beiden perfect naast elkaar gebruikt worden.

 

Een stukje Rusland in Nice… Kathedraal Saint-Nicolas

Enkele jaren geleden ging ik met een vriendin die afkomstig is uit Oekraïne naar Nice. Zij wilde heel graag de Russisch-orthodoxe kathedraal zien. Helaas waren er toen grote restauratiewerken aan de gang. Tijdens onze recente trip naar Nice besloten we een kijkje te gaan nemen. De kathedraal is de  grootste buiten Rusland en de op één na oudste in West-Europa. Ze zou naar verluidt ook de mooiste (buiten Rusland) zijn…

Eind 19^e eeuw en begin 20^e eeuw kwamen heel wat rijke en adellijke Russische families in Nice overwinteren. In 1865 overleed de Russische kroonprins er en bouwde zijn vader, tsaar Alexander II, er een kapel ter nagedachtenis van zijn zoon. In 1903 liet diens zoon, Nicolas II, op dezelfde plaats een kathedraal bouwen die in 1912 werd ingehuldigd. Het was duidelijk dat de Basiliuskathedraal aan het Rode Plein in Moskou als voorbeeld had gediend.

In 1908 vaardigde tsaar Nicolas II het decreet uit dat de kathedraal en omliggende gronden Russisch staatseigendom zouden zijn en dat de Russische associatie in Nice huurder werd voor een periode van 99 jaar. Nadat dit huurcontract eindigde, ontstond er verwarring over wie eigenaar was van de kathedraal: de Russische staat of de Russische gemeenschap in Nice. De rechter besliste in 2011 dat de kathedraal en het omliggend park toebehoorden aan Rusland. Er werd onmiddellijk besloten te renoveren. De werken kostten bijna 15 miljoen  en duurden meer dan twee jaar.

De buitenkant van de kathedraal vond ik echt prachtig met de typische koepels die bekleed zijn met bladgoud. De binnenkant was erg rijk versierd met muurschilderingen en iconen. Toch had ik er mij iets heel anders van voorgesteld. In vergelijking met onze kathedralen was deze erg klein en bovendien vond ik het heel raar dat er maar enkele  stoelen stonden, het was gewoon één lege ruimte.

Er werd geen inkomgeld gevraagd (wat ik nochtans online had gelezen). Je kan wel een betaalde rondleiding met gids boeken, maar dat hadden we niet gedaan en ook de andere bezoekers die er waren bekeken de kathedraal op hun eentje. Als je geen rondleiding boekt, vertoef je er niet zo lang. Volgens mij is een rondleiding enkel interessant voor echte kunstliefhebbers of Ruslandkenners die een uitleg wensen bij de vele kunstwerken. Bij de ingang stond een bordje dat binnen geen foto’s mochten gemaakt worden (maar stiekem maakte ik er toch eentje 🙂 )

De kathedraal ligt een eindje buiten het centrum in de wijk Tzarévitch (niet de meest aangename buurt). Ik zou een bezoek niet echt adviseren als je maar enkele dagen naar Nice gaat. Voor mij heeft de stad heel wat moois en interessants te bieden binnen een kleinere straal en wil je toch wat verder gaan, vind ik de wijk Cimiez veel interessanter.

Battle of the Sexes: legendarische tennismatch tussen man en vrouw

Bijna tegelijkertijd spelen twee tennisfilms in de bioscopen “Borg vs McEnroe” en “Battle of the Sexes”. Dinsdag gingen we naar deze laatste kijken.

De film vertelt een waargebeurd verhaal uit de Amerikaanse sportgeschiedenis. Op 20 september 1973 volgden 90 miljoen mensen “Battle of the Sexes”, een tennismatch in primetime uitgezonden door ABC. De exhibitiematch van het jaar ging tussen Bobby Riggs en Billie Jean King, een 55-jarige macho en een 29-jarige feministe.

Billie Jean King is winnares van 12 Grand Slam titels, de eerste vrouwelijke atleet die meer dan 100.000 dollar op een jaar verdiende en bovendien kreeg ze van Sports Illustrated als eerste vrouw de titel “Sportpersoon van het Jaar”.

Bobby Riggs is een voormalig toptennisser en een gokverslaafde macho die vindt dat de plaats van de vrouw in de keuken en de slaapkamer is. Hij was ervan overtuigd dat mannen veel beter tennisten en dat hij zelfs makkelijk van de beste vrouwen zou kunnen winnen…

De film belicht de strijd voor gelijk prijzengeld in het tenniscircuit. Vrouwen verdienden in 1973 slechts 1/8 van wat de mannen ontvingen. Dat was dan ook één van de redenen waarom Billie Jean King de WTA oprichtte. Daarnaast zie je haar ook worstelen met haar sexuele outing.

Ik heb enkel het einde van King’s tenniscarrière meegemaakt en niet die bewuste match. Toch herinner ik me haar als een vrouw die erg gestreden heeft voor gendergelijkheid. De discussie over gelijk prijzengeld flakkert nog steeds af en toe op (daarover dit artikel in De Standaard in 2016).
Emma Stone zet Billie Jean King zeer sterk neer. Als tennisfan heb ik dan ook genoten van deze film.

Nice in november…

We zijn al vaak naar Nice geweest, maar nog nooit in de herfst. De week voor ons vertrek zag het er regenachtig uit. Enkele dagen voor onze afreis bleek echter dat het schitterend weer zou zijn: zon en maar enkele wolkjes! En wat hadden wij geluk, dat veranderde niet meer!

Zoals de vorige keren hadden we terug hetzelfde appartementje gehuurd op de Promenade des Anglais. Gelukkig waren de werken op de Promenade achter de rug en konden we van het mooie uitzicht genieten…

Voor deze vakantie hadden we geen echte plannen gemaakt, gewoon wat rondkuieren in Nice en van de stad en de laatste zonnestralen genieten…

Uiteraard gingen we naar de bloemenmarkt,

naar de jachthaven,

naar de chateau

en heel verrassend…

we konden nog op het strand eten!

Leven als God in Frankrijk….

Ons jaarlijks bezoek aan de boekenbeurs

Ook dit jaar brachten we een bezoek aan de boekenbeurs in Antwerpen. Op vrijdag 3 november was het Ladies’ Night en dan valt er altijd heel wat leuks te beleven. Hieronder een overzichtje van wat we opgestoken hebben van de verschillende sprekers.

Volgens Pascale Naessens moeten we vet niet vermijden, want een vetloze keuken is een smaakloze keuken en ons eten moet vooral lekker zijn. De totale vetinhoud is bovendien zeker niet de maatstaf om te zeggen dat iets gezond is of niet.
Verder stelde zij ook dat we terug moeten leren voelen wanneer we verzadigd zijn. Kinderen doen dat (‘ik wil mijn bord niet leegeten, ik krijg dat niet op!’), maar wij als volwassenen zijn dat verleerd. Ook al zijn we voldaan, vaak proppen we er toch nog dat lekkere dessertje bij…

De tweede spreekster naar wie we gingen luisteren was Fleur Van Groningen (geïnterviewd door Eva Daeleman). In haar boek “Leven zonder filter” schrijft ze over haar hoogsensitiviteit. In het programma stond dat het gesprek een uurtje zou duren, maar ik denk dat het hooguit een kwartier in beslag nam. Jammer genoeg te kort om echt veel van op te steken…

Vervolgens gingen we naar de showkeuken met Sepideh Sedaghatnia.
Volgens Sepideh is het erg belangrijk om je lichaam in balans te houden met warme en koude voeding: in de zomer zullen we graag komkommer eten en in de winter zal een gemberthee dan weer heerlijk smaken. Ze bereidde twee gerechtjes uit haar nieuwste boek dat vol Midden-Oosterse recepten staat. We proefden de wrap die haar moeder voor haar maakte toen ze nog kind was (met feta, zure room, dadels, walnoten, citroenzeste en basilicum). Deze staat al sinds de opening van haar restaurant op de kaart. Toch iets totaal anders (veel zoeter) dan wat wij gewoon zijn, maar lang niet slecht! Daarna mochten we ook nog proeven van een hummus die mooi gepimpt was; mooi voor het oog, maar minder onze smaak.

Vervolgens gingen we luisteren naar Hilde Francq die stelde dat de meeste mensen (85%) kleur één van de belangrijkste redenen vinden om een product te kopen. Ze overliep aan de hand van een presentatie wat er allemaal in haar boek “Kleur verkoopt” staat.

Tiany Kiriloff werd geïnterviewd door Els Keymeulen (Chef mode van Feeling).
Tiany kwam haar nieuwe boek ‘Tussen luiers en stiletto’s” voorstellen.  Ze haalde onder meer de “cost per wear” aan. Hiermee vallen dure aankopen te verantwoorden; je deelt de kostprijs door het aantal keren dat je het item draagt. Je mag dus best veel geld uitgeven aan bepaalde dingen 🙂
Tiany houdt van vintage en adviseerde het publiek best niet helemaal in vintage de deur uit te gaan, maar het steeds te combineren met hedendaagse stuks. Het is ook heel belangrijk om alles te passen; indien het eerst nog moet aangepast worden vooraleer je het kan dragen, is de beste raad “niet kopen”. Tiany heeft mij aangenaam verrast, het is een supersympathieke madame!

Als laatste gingen we nog luisteren naar vijf chefs die hun lievelingskookboeken voor ons meebrachten. Sandra Bekkari, Dagny Ross, Ellen Charlotte Marie, Hans Martens en Ilse D’Hooge hadden elk enkele boeken bij die hen inspireerden. Heel fijn om hen hierover eens te horen praten!

De inkomprijs van de boekenbeurs bedroeg 10 euro (gelukkig hadden wij gratis tickets 🙂 ) en lag erg onder vuur. Pieter Aspe vond dit erg problematisch en vindt het onbegrijpelijk dat je (zo veel) moet betalen om boeken te mogen kopen.

De bestverkopende auteur dit jaar was Sandra Bekkari, gevolgd door Jef Vermassen en Nathalie Meskens.

Week #44

Dinsdagmiddag hadden mijn mama en ik afgesproken met mijn nicht en haar dochter. Ongeveer maandelijks zie ik mijn achternichtje en ieder jaar gaan ook onze moeders een keertje met ons mee. Plaats van de afspraak was het Wijnegem Shopping Center. Wat was het er druk! We hadden er helemaal niet bij stilgestaan dat het herfstvakantie was (dat gebeurt als je geen schoolgaande kinderen meer hebt…) Toch vonden we in ’t Binnenhof nog een tafeltje en smulde ik er van een Caesar salad met een glaasje rode wijn.

’s Avonds reden we met het gezin richting Nederland. Een vriend van mijn echtgenoot woont sinds een aantal maanden in de buurt van Hulst. We zijn in  Paviljoen ’t Schor gaan dineren. Het is een prachtige locatie aan de oever van de Westerschelde. Iedereen aan onze tafel had iets anders gekozen. Mijn tonijn was vergezeld van groenten in verschillende texturen. We waren allemaal zeer tevreden. In het voorjaar keer ik er beslist eens terug om van het prachtige terras te genieten!

Donderdagavond gingen we eten in het lievelingsrestaurant van onze jongste dochter: Sum Sum op het Antwerpse Zuid. Gelukkig had ze een tafeltje gereserveerd want ook daar was het erg druk! We bestelden Kyoto fried chicken, Dan dan noodles en een heerlijke bao met scampi. Iedere keer proberen we ook graag iets nieuws uit. Dat werden deze keer frietjes van zoete aardappel en een bao met eend. Een schot in de roos, net zoals al de andere dingen die er geserveerd worden!

Op vrijdag stond een jaarlijkse traditie op de agenda: een bezoek aan de boekenbeurs. Het was Ladies Night en daarom was de beurs open tot 22 uur. Die dag was het programma ook zeer interessant. We zagen Pascale Naessens, Sepideh Sedaghatnia, Fleur Van Groningen, Hilde Francq en Tiany Kiriloff. Verder kwamen Sandra Bekkari, Dagny Ros, Ilse D’hooge, Ellen Charlotte Marie en Hans Martens (winnaar van Bake Off Vlaanderen), ons hun favoriete kookboeken voorstellen. Binnenkort nog een verslagje over onze geweldige dag op de boekenbeurs 🙂