Maandelijks archief: november 2018

Outlet Rosada – Trattoria Rosa

rosada1Als we op weekend naar Zeeland gaan, passeren we graag langs designer outlet Rosada in Roosendaal. Het behoort toe aan het Britse McArthurGlen dat eigenaar is van verschillende outlets in Europa en Canada. Ook Roermond, Luxemburg en Roubaix behoren tot de McArthurGlen-groep. In België heeft het bedrijf nog geen vestiging. Ik zou niet speciaal naar Rosada rijden, maar vermits we het bijna passeren, houden we er steevast een stop. Het is er gezellig, maar niet zo groot als Roermond of Maasmechelen Village. Bovendien zijn veel winkels ook niet echt mijn stijl, ze hebben een eerder sportieve, natuurlijke stijl. Cavallaro, Claudia Sträter, Guess en nu ook Karl Lagerfeld breng ik wel graag een bezoekje!

Het Italiaanse restaurant, Trattoria Rosa, heeft een mooi en eigentijds interieur. Aanvankelijk wilden we gewoon een pastagerecht nemen maar omdat een menu ook maar 18.50 euro kostte, besloten we daarvoor te gaan.
We startten met een Italiaanse bruschetta; heerlijk warm stokbrood met tomaat. Dit was alvast veelbelovend!

Als hoofdgerecht kon je kiezen tussen pasta bolognaise, pesto of carbonara.
Ik koos voor een pasta bolognaise. De saus vond ik een beetje te zuur. Mijn dochter ging voor pasta pesto met kip en pijnboompitjes. Ik lust niet zo graag pasta pesto omdat ik het vaak te sterk van smaak vind, maar deze kon mij wel bekoren. Caroline vond hem iets te zacht van smaak. De parmezaan werd er aan tafel vers over geraspt.
Het dessert was een citroentaartje, iets wat we eigenlijk nooit zullen nemen. Het was erg zoet, maar smaakte mij toch.

hdr

Wat we ervan vonden? Voor die prijs waren we heel tevreden. De bruschetta’s waren heerlijk! De hoofdgerechten en het dessert waren ok. De bediening was erg vriendelijk en het was er gezellig zitten. Enig minpuntje vonden wij dat het eigenlijk allemaal veel te snel ging. Op 40 minuten hadden wij een driegangenmenu achter onze kiezen.

Vleesrestaurant Meat & Eat

hdrDe Marnixplaats is een erg gezellig plein met verschillende restaurants. Deze keer besloten we Meat & Eat – het zusje van Fish & Eat – een bezoekje te brengen.

“Meat & Eat kent zijn oorsprong in de beenhouwerij die anno 1976 werd opgestart door de vader van zaakvoerder Mo en familie. Met Meat & Eat willen zij het werk van hun vader verder zetten. De beenhouwerij wordt vervangen door een vleesrestaurant, waar gasten verwend worden met allerhande overheerlijke vleesgerechten van topkwaliteit!”

Het restaurant met grote glaspartij geeft je een mooi uitzicht op het plein. Bij goed weer kan je ook op het terras zitten. Leuk detail voor een typisch vleesrestaurant is de tekening van de koe die op de muur is geschilderd met de verschillende delen.  De menukaart staat – net als bij Fish & Eat – op de onderlegger.

Beiden gingen we voor een Chef’s Classic; mijn dochter bestelde een cheeseburger en ik een steak tartaar. Je wordt ook verplicht om groentjes te eten 🙂 Het slaatje mag je zelf kiezen: ik ging voor boontjes met sjalotten en Caroline voor een tomatenslaatje. Tenslotte mag je ook nog kiezen tussen frietjes, kroketjes of puree. Beiden gingen we – als echte Belgen – voor frietjes met mayonaise.
De steak tartaar (14.90 €) diende ik zelf te bereiden. In sommige restaurants doen ze dat voor jou en dat vind ik eigenlijk nog fijner, maar het was wel heel lekker!
De cheeseburger (11.90 €) – waarvan je de cuisson kon kiezen – werd eveneens erg gesmaakt, net als het tomatenslaatje met lekkere vinaigrette.
Voor een glaasje rode Merlotwijn betaalde ik 3.80 € en voor een Cola Zero 2.60 €.

Nadat we alles opgegeten  hadden, werden de borden afgeruimd en pas na een tijdje werd gevraagd of we nog dessert of koffie wensten. Wat vond ik dat fijn! Vaak wordt dat al bij het afruimen gevraagd, waardoor ik me wat opgejaagd voel…

Beide gerechten waren lekker en van goede kwaliteit. Prijs/kwaliteit kan je moeilijk beter vinden!
Er hing ook een gezellige en ongedwongen sfeer. Dit restaurant is in mijn ogen zeker een aanrader!

Filmreview: Girl

“Girl” is het filmdebuut van de 27-jarige Gentenaar Lucas Dhont. Hij schreef het script samen met Angelo Tijssens en is tevens de regisseur van de film.
Op 12 mei was de première op het Filmfestival in Cannes. “Girl” kreeg er een staande ovatie die 25 minuten aanhield en won vier prijzen, waaronder de Caméra d’Or (beste debuutfilm) en beste acteerprestatie (Victor Polster).
Victor Polster is een 16-jarige Belgische jongen die nog school loopt aan de Koninklijke Balletschool in Antwerpen. In “Girl” – ook zijn filmdebuut – speelt hij de rol van Lara, een transgender ballerina in opleiding.
De film is gebaseerd op het leven van Nora Monsecour, eveneens een toekomstige balletdanseres.
Ze voelde zich als kind al een meisje in het lichaam van een jongen. De film is echter geen exacte verfilming van haar leven.

Lara is een 15-jarig transgender meisje dat met haar vader en broer net is verhuisd. In haar familie heeft ze niet veel problemen om als meisje aanvaard te worden, maar op haar nieuwe school – de Koninklijke Balletschool – is dit soms niet zo evidend. Daarnaast heeft ze ook een serieuze achterstand in de zware dansopleiding. Tot nog toe volgde ze balletles bij de jongens en die oefenen op andere facetten dan de meisjes. Toch is Lara vastbesloten om haar achterstand weg te werken met alle lichamelijke ongemakken die daarbij komen kijken. Daarnaast volgen we ook haar transitie en zien we dat ze het heel moeilijk heeft met de hormoonbehandeling, die in haar ogen niet snel genoeg gaat.

Het is een heel mooie en gevoelige film, waarin we getuige zijn van de prachtprestatie van Victor Polster. De jonge acteur zet Lara enerzijds erg fragiel neer, maar anderzijds ook heel krachtig.
Ik vind het schitterend dat een jongen van 16 jaar die rol zo mooi kan vertolken. We zijn getuige van Lara’s dagelijkse innerlijke en uiterlijke strijd. De dansprestatie is heel sterk, maar het is vooral het gevoelsleven van Lara dat fantastisch wordt neergezet.

Herfst in Nice

Op 11 november vertrokken we voor een weekje naar Nice. Vorig jaar hadden we fantastisch weer, maar de voorbije weken was het er verschrikkelijk stormachtig. Gelukkig voorspelden de weerberichten een verbetering tegen de tijd dat wij er zouden arriveren.

Op de luchthaven bleek dat we met “Aerosmurf” zouden vliegen. Dit is het vijfde vliegtuig van Brussels Airlines dat prat gaat op zijn Belgische nationaliteit.  Na vliegtuigen gewijd aan Kuifje (Rackham), Magritte, de Rode Duivels (Trident) en Tomorrowland (Amare), prijken nu ook de smurfen op een Airbus! De kleine blauwe striphelden werden 60 jaar geleden bedacht door Peyo en zijn ondertussen over de hele wereld bekend.

 

Op 11 november was het 100 jaar geleden dat WOI eindigde en dat werd ook in Nice herdacht.

 

Op maandag bezochten we Musée Renoir in Cagnes-sur-Mer, de villa waar de schilder zijn laatste levensjaren doorbracht.

hdr

De rest van de dagen kuierden we gewoon wat rond in Nice en genoten er van onze favoriete plekken. Bij mooi weer vertoeven we graag in het Parc de la Colline du Chateau, waar we de voorbije week dan ook enkele keren kwamen. Het was echter de eerste  keer dat we er naar de waterval gingen kijken!

 

Lekker lunchen bij Waïda in Reims

Ik wilde al lang eens gaan lunchen bij Waïda op de Place Drouet d’Erlon. Tijdens onze laatste trip naar Reims zijn we er dan eindelijk geraakt! De zaak – bakkerij, patisserie en theesalon – is al drie generaties in handen van dezelfde familie. De oude art-deco inrichting weerspiegelt de passie van de familie voor kunst en het Franse erfgoed. Achter de winkel bevindt zich het theesalon, helemaal in een rode kleur zoals er nog verschillende zaken in Reims te vinden zijn.

dav

De kaart is niet erg uitgebreid, maar ik had gelezen dat ze vaak een erg goede plat du jour aanbieden tegen 15.50 euro. Op Facebook kan je zien wat er die week op het menu staat. Er is ook iedere dag een verse dagsoep en je hebt een ruime keuze aan omeletten.

hdr

We namen plaats op het terras. Het lunchgerecht was die dag geplette aardappels met gerookte en gepocheerde zalm, spinazie, geconfijte tomaatjes, venkel en sla met een notenvinaigrette.  Dat leek ons best lekker en we besloten dit te bestellen!
Samen met onze Perrier kregen we ieder twee bladerdeeghapjes – eentje met kaas en het andere met sesamzaadjes – die heerlijk en krakend vers waren.  Je proefde onmiddellijk dat je hier bij een erg goede bakker zat. Ook het lunchgerecht was mooi gepresenteerd en erg lekker.

Op het terras hebben wij genoten van het zonnetje, maar binnen is het art-deco interieur ook gezellig. We hebben er erg lekker gegeten voor een democratische prijs.

Als je naar Reims gaat, is dit absoluut een aanrader!

 

Wat je allemaal kan doen met sjaaltjes…

davIn een eerder blogje vertelde ik al hoe sjaaltjes je kunnen helpen om een bepaald beeld of imago te creëren. Vandaag licht ik toe hoe je bepaalde lichaamskenmerken kan verdoezelen en geef een aantal tips om een sjaal te knopen.

Te lange, smalle hals
Gebruik een brede sjaal, uit een dikke stof of uit een stof met structuur
Maak de knoop dicht bij je hals

Korte, dikke hals
Opteer voor een smalle sjaal, van een dunne stof of een stof zonder structuur
Draag de knoop verder van je hals

Onderkin
Een sjaal accentueert een onderkin en daarom draag je hem bij voorkeur wat verder van de hals en de knoop liefst laag

Smal bovenlichaam
Drapeer een grote sjaal nonchalant om je schouders
Ga voor een sjaal met print

Breed bovenlichaam
Gebruik een dunne sjaal
Laat die gewoon recht naar beneden hangen

Kleine boezem
Kies een sjaal met print, liefst een volumineuze
Knoop hem kort bij je hals

Zware boezem
Gebruik een lange sjaal zonder print

Afhangende schouders
Ga voor een grote sjaal met veel volume die je drapeert zodat je afhangende schouders gecamoufleerd worden

In onderstaand filmpje zie je nog een aantal leuke knopen.

“5 Flavors Mmei” is geen typisch Chinees restaurant!

Via Groupon had ik een driegangenlunch aangekocht voor twee personen bij 5 Flavors Mmei en betaalde hiervoor 39.99 euro ipv 76 euro.

mde5 Flavors Mmei is een Kantonees restaurant dat vroeger gevestigd was in Antwerpse Chinatown. Sinds februari 2016 verhuisde het naar de Volkstraat op het Antwerpse Zuid. Op de kaart lezen we: “De chef heeft meer dan 30 jaar ervaring en een indrukwekkend repertorium aan traditionele gerechten uit de zeer rijke en diverse Chinese keuken. Drie jaar geleden werd hij door Gault & Millau verkozen tot de beste Aziaat – Luc Hoornaert, culinair auteur” 

Op een zondagmiddag kregen we een tafeltje bij het raam toegewezen. Niet veel later zat de zaak afgeladen vol. Ik overhandigde de ober onze voucher en vroeg hem wat de lunch inhield, maar kreeg daar geen antwoord op. We wachtten dus maar af…

Als voorgerecht kregen we een lekker bordje met dim sum.

dav
Als hoofdgerecht aten we gefrituurde kip met aubergines en paksoi. Gefrituurde gerechten zal ik zelf nooit bestellen, maar dit vond ik wel erg lekker!

davHet dessert was tangyuan, een zoete dimsum met een hart van zwarte sesampasta.
Dit typisch Chinese nagerechtje had een vreemde textuur en diende blijkbaar uit de hand gegeten te worden. Ik was er geen fan van.

davDit is geen typisch Chinees restaurant waar de inrichting nog dezelfde is als 20 jaar geleden en waar ook de schotels nog niet veranderd zijn. Het staat zonder enige twijfel enkele trapjes hoger!
Toen ik reserveerde was de vrouw aan de telefoon heel vriendelijk en ze nam uitgebreid haar tijd voor mij. De ober die ons bediende deed dat veel minder. We dachten eventjes dat het misschien kwam omdat we met een voucher kwamen eten, maar dat bleek niet zo want aan de andere tafels was hij net hetzelfde. Waarschijnlijk was het te wijten aan het feit dat hij alleen een gans restaurant moest bedienen. Bij de vraag wat het lunchmenu inhield, kregen we geen antwoord. Toen het voorgerecht op tafel kwam, werd gezegd dat het dim sums waren (wat we wel zagen 🙂 ). Bij het hoofdgerecht werd dan weer niet gezegd wat we voorgeschoteld kregen en toen ik bij het dessert vroeg wat het was, kreeg ik het antwoord dat het “tangyuan” was, een typisch dessert op basis van rijst. Thuis gekomen heb ik dan wat meer info opgezocht.

We hebben, buiten het dessert, erg lekker gegeten, maar ik vond het restaurant erg rumoerig en de bediening niet echt top.