Nice en Hotel Le Negresco, de stad en het iconische hotel van wijlen Jeanne Augier… ze worden vaak in één adem genoemd. Na een renovatie van zes maanden werd Brasserie La Rotonde in het najaar opnieuw geopend en in november gingen we er lunchen.
Op de Promenade des Anglais, zie je Le Negresco al van ver. Voor het hotel staat Miles Davis – gemaakt door Niki de Saint Phalle – sinds 1999 op zijn klarinet te spelen. Kunst speelt hier een heel belangrijke rol.
La Rotonde is helemaal gerenoveerd in prachtige wit- en goudtinten, chique en met een eigentijdse uitstraling. Dit is echt een stijl die je aan de Côte d’Azur verwacht. Het restaurant is nog steeds opgebouwd zoals een draaimolen, met in het midden een wit paard.
Aan het hoofd van zowel Brasserie La Rotonde als het duurdere Restaurant Le Chantecler staat tweesterrenchef Virginie Basselot. Onze verwachtingen lagen dus hoog…
Ik twijfelde tussen een steak tartare of de dagschotel, osso bucco. Zoals heel wat andere gasten opteerde ik voor de kalfsschenkel (19.50 euro). We bestelden ook ieder een glaasje rosé (15 euro 🙂 ) dat samen met een amuse werd gebracht. Toen het gerecht op tafel kwam, was ik een beetje teleurgesteld. Ik vond het nogal magertjes gepresenteerd. Het smaakte wel goed, doch ik had al betere osso bucco gegeten. De steak tartare werd naast ons aan tafel bereid (een nieuwe trend die je echter nog niet zo vaak ziet) en ook de vis werd een beetje verder aan tafel gefileerd. Nadien namen we nog een koffie (5 euro), waar we een chocolaatje bij kregen.
Ondanks dat het eten ons enigszins teleurstelde, vond ik het toch de moeite om er te lunchen. ’s Nachts heb ik echter bijna niet geslapen omdat mijn maag in de knoop lag en ook mijn dochter voelde zich niet gezond. Dit kan volgens mij geen toeval zijn en had ik echt niet verwacht na een lunch in Hotel Le Negresco.