Maandelijks archief: januari 2016

Mijn leven als styliste

Initiatie kleur & stijl bij de kappersopleiding van Syntra

kapper

Jaarlijks mag ik de cursisten van de kappersopleiding bij Syntra in Antwerpen de beginselen van het kleur- en stijlgebeuren bijbrengen. Zo ook dit jaar. Vorige week en deze week maandag stond ik er de ganse dag voor de klas.

Kappers of hairstylisten – zoals ze tegenwoordig meer en meer worden genoemd – kunnen veel bijdragen aan een mooie styling.  Daarom is het belangrijk dat zij ook kennismaken met de beginselen van het kleur- en stijladvies. Om het ideale kapsel voor iemand te kiezen dient er met verschillende factoren rekening gehouden te worden. Naast het kleurentype zijn ook de gelaatsvorm en de stijlpersoonlijkheid van ontzettend groot belang om de styling te optimaliseren. Bij sommige mensen moeten we bovendien stilstaan bij wat zij willen uitstralen. Een kapsel of haarkleur mag nooit gekozen worden op basis van trends! Momenteel is grijs haar een trend, maar voor warme types is dat niet echt een aanrader. En dat is nog niet alles. Er dient uiteraard ook rekening gehouden te worden met het onderhoud. Als je lichtblond gekleurde lokken hebt, zal je die regelmatig moeten laten bijwerken. Als je daar de tijd niet voor hebt of het geld niet wilt aan geven, kan je beter kiezen voor een balayage.

Dit was de laatste keer dat ik les gaf in de Lange Leemstraat in Antwerpen! Syntra bouwt immers een nieuwe campus in Berchem. Parkeerplaats vinden in de omgeving van de Lange Leemstraat was nooit eenvoudig. Ik heb ook altijd heel veel materiaal bij en in Berchem zal er een lift zijn om alles op de verdieping te krijgen – daar zal ik heel gelukkig mee zijn! Ik zal in Berchem ook gebruik kunnen maken van internet om aan de cursisten nog veel meer foto’s te laten zien! Veel voordelen dus… Toch heb ik aan de campus van Antwerpen ook heel veel goede herinneringen. Ik zal nooit vergeten dat – toen ik net afgestudeerd was – Ann me vroeg  jurylid te zijn bij het eindexamen… dat was ontzettend spannend en leuk!

In ieder geval kijk ik enorm uit naar de nieuwe campus. Hopelijk mag ik er volgend jaar ook weer bij zijn!

Review: T’ai Chi Foaming Shower Gel van Rituals

Het voorbije jaar leerde ik weer heel wat nieuwe producten kennen via de maandelijkse Deautybox. Ik laat jullie de komende weken kennismaken met een aantal items die mij zeer aangenaam verrast hebben.

In de box van april 2015 zat T’ai Chi Foaming Shower Gel van Rituals. Dat deed me heel veel plezier want ik vind het een ontzettend leuk merk!

IMG_20160106_145646

 

In 2000 werd Rituals opgericht door de Nederlander Raymond Cloosterman. Hij geloofde dat je alledaagse dingen kan ombuigen tot ware genotmomenten. Vanuit die filosofie kwam er naast lichaams- en gelaatsverzorging, ook make-up, homeware, geurkaarsen en –stokjes, parfum en zelfs thee op de markt. De meeste van hun producten zijn gebaseerd op oosterse tradities. Zo ook de doucheverzorging die ik aantrof in mijn Deautybox. De lijn steunt op de eeuwenoude Chinese Tao leer die zich richt op de harmonie tussen Yin en Yang. Het is een kalmerende en rustgevende lijn met een heerlijk groene, frisse en bloemige  geur. De heerlijk ruikende witte lotus en de voedende Yi Yi Ren geven de Tao collectie haar huidverzorgende en kalmerende eigenschappen.

Om te douchen gebruik ik gewoonlijk doucheschuim, soms ook doucheolie. In tegenstelling daarmee is deze shower foaming gel zo luxueus! De gel verandert in schuim zodra hij in contact komt met water. Bovendien ruikt hij overheerlijk! Deze schuim voelt rijkelijk en romig aan en glijdt als het ware over je huid. Lekker zacht en heel aangenaam om te douchen. Als je deze mousse gebruikt, waan je je in een heus spa resort! Zo draagt deze showerbeleving ook bij om wat rust te vinden in ons dagelijkse jachtige leven.

En jullie, houden jullie van Rituals?

 

 

Mijn leven als styliste

#1 masterclass: Personal Style & Movement

IMG_20160123_142841.2

Als kleur-, stijl- en imagoconsulente/styliste wil ik jullie graag meer vertellen over mijn opleidingen en werk. Vorige week heb ik een interessante masterclass gevolgd en daarover gaat deze blogpost.

Zeker in de stylingwereld is het noodzakelijk om bij te blijven. Daarom volg ik regelmatig bijscholingen en lees ik heel wat over lifestyle. Dinsdag stond de Masterclass Personal Style en Movement op het programma. Deze opleidingsdag vond plaats bij Scoop in Antwerpen en werd gegeven door Karin en Nanno van Stylisten Te Huur. Sinds vorig jaar maak ik deel uit van hun team.

De ganse dag zou draaien rond uiterlijke communicatie. De belangrijkste regel bij Stylisten Te Huur gaat over de authenticiteit van de persoon; het innerlijke van iemand moet altijd in harmonie zijn met het uiterlijk!

Iedere mens heeft een eigen stijlpersoonlijkheid: klassiek, romantisch, naturelle, streetwise, creatief of flamboyant. Het is niet altijd evident om deze te bepalen. Het komt er vooral op aan goed te kijken, te luisteren en wat tussen de lijntjes te lezen…  Vroeger keek ik vooral naar de kledij en de accessoires. Een tijdje later leerde ik dat het gelaat ook veel verraadt over de stijlpersoonlijkheid. Tijdens deze masterclass ontdekte ik bovendien dat door te kijken naar hoe iemand loopt, gesticuleert en praat je ook ontzettend veel over die persoon te weten kan komen. Het is heel interessant om te kijken naar de manier van stappen; iedereen beweegt totaal anders! We kwamen dinsdag tot de conclusie dat je aan iemand kan zien welke kledingstijl men heeft zonder te letten op de kledij, gewoon door haar/zijn bewegingen te observeren!!!

Dank je wel Karin en Nanno voor de nieuwe inzichten,                                                                   Inge voor de hartelijke ontvangst,                                                                                           mijn collega-cursisten voor het aangename contact                                                                       en natuurlijk ook de modellen!

Snel iets lekkers bij de koffie… Carré confituur!

IMG_20160121_160605

Als dochter van een banketbakker hou ik ervan om iets lekkers bij de koffie te eten.                     Het hoeft voor mij echt niet altijd van de bakker te komen, maar toch liever geen koekje uit een pakje! Daarom bak ik soms zelf iets en als het echt snel moet gaan is carré confituur ideaal. Het is gemakkelijk, je hebt er bijna niets voor nodig en het is superlekker!

Dit recept is eigenlijk voor vier personen, maar wij eten het vlotjes op met drie.

Carré confituur wordt standaard met abrikozenconfituur gemaakt, maar je kan ook elke andere confituur gebruiken die je lekker vindt. Hoewel het leuk kan zijn om zelf deeg te maken, koop je beter bladerdeeg. Het is een getourneerd deeg dat vrij arbeidsintensief is.

Al wat je nodig hebt:

IMG_20160121_145924

  • bladerdeeg
  • (abrikozen)confituur
  • 1 ei + scheutje melk of water

Werkwijze:

  • verwarm de oven voor op 180°
  • rol het bladerdeeg open, maar laat het op het bakpapier liggen (dat is gemakkelijk!)
  • snijd van het ronde vel bladerdeeg een vierkant en hou de resten bij voor het maken van de rand en het raster
  • prik met een vork gaatjes in het bladerdeeg maar blijf wel 1 cm van de randen zo kan de lucht eruit die er door het “tourneren” is ingekomen en komt het deeg niet omhoog (in blaren) tijdens het bakken
  • smeer de confituur op het bladerdeeg, maar blijf ook ongeveer 1 cm van de randen
  • van de overschotjes snijd je lange repen die je enerzijds op de rand van het vierkant legt (als boordje) en anderzijds schuin over de taart zodat je een raster bekomt
  • smeer de randen en het raster in met een borsteltje met eigeel dat je hebt losgeklopt en waaraan je een scheutje melk of water hebt toegevoegd
  • bak 20 minuten in de oven op 180°
  • laat afkoelen op een rooster

Deze slideshow vereist JavaScript.

Bakken jullie soms ook?

Ik kreeg “The Liebster Award” van Falderie!

 liebster award

Falderie van La Vie de Falderie heeft me een tijdje geleden de Liebster Award gegeven. Dank je wel! Hebben jullie er al van gehoord? Ik om eerlijk te zijn nog niet. Dan maar eventjes gegoogeld…      De Liebster Award is een virtuele award die nieuwe blogs en de blogger erachter de kans geeft om eens in de schijnwerpers te staan.

De vraagjes vond ik heel leuk. Hier komen de antwoorden:

  1. Waarom ben je beginnen bloggen?

De bedoeling was aanvankelijk om enkel te bloggen over het kleur-, stijl- en imagogebeuren. Ik kreeg er immers regelmatig vragen over. Maar omdat ik zoveel meer interesses heb, heb ik besloten mezelf geen restricties op te leggen en te bloggen over alle dingen die het leven mooier en leuker maken.

  1. Herfst of lente?

Eigenlijk de zomer, maar als ik dan toch moet kiezen ga ik voor de lente – dan is de zomer in aantocht!

  1. Wat is je favoriete quote?

quote

    4.  Wat is je favoriete stad in België? (en waarom?)

Antwerpen natuurlijk – mijn stad – en modestad bij uitstek!

  1. Welke blogpost die je geschreven hebt moeten we zeker lezen? (Als we dat nog niet gedaan hebben natuurlijk…)

De post over de nieuwe kleur(en) van het jaar 2016 vond ik wel speciaal. Normaal is er ieder jaar één kleur van het jaar, maar dit jaar zijn het er twee. Laat dat bovendien nog kleuren zijn die tot mijn kleurenpalet behoren en je zal begrijpen dat ik daar heel gelukkig mee ben!

  1. Welke vakantiebestemming (waar je nog niet bent geweest) staat bovenaan je verlanglijstje?

Dat is een moeilijke vraag! Daar kan ik eigenlijk niet echt op antwoorden. Er zijn nog zoveel plaatsen waar ik nog niet ben geweest en graag eens naartoe wil! De keuze is zo moeilijk! Een aantal steden in Amerika, waaronder New York, staan wel op mijn verlanglijstje, maar ook Zuid-Afrika spreekt me aan, en Australië, en …

  1. Kranten of romans?

Kranten dan. Romans lees ik eigenlijk  bijna niet, wel non-fictie.

 

Het is de bedoeling dat ik ook 3 andere bloggers tag. Hier komen ze:

Margot van https://lovewithmargot.wordpress.com/

Annette van http://annagesgracefully.com/

Sanne van http://www.misssanntje.be/

 

En mijn vraagjes:

  1. Wat vind je het leukste aan bloggen?
  2. Van welk seizoen hou je het meeste?
  3. Waar kun je echt van genieten?
  4. Wat lust je het liefste?
  5. Wat is je favoriete merk?
  6. Wat was je leukste reis?
  7. Wat is je lievelingskleur?
  8. Sport je graag?
  9. Wat is het laatste boek dat je gelezen hebt?

 

A PERFECT DAY

 

Een tijdje geleden, op dinsdagavond 5 januari, werd ik door mijn dochter meegevraagd naar een labelvertoning in UGC. Je zit in de zaal en weet nog niet welke film je te zien zal krijgen. Eigenlijk best wel spannend!

Het was “A Perfect Day”,  gebaseerd op de Spaanse roman “Dejarse Llover” van Paula Farias Huanqui. Ze is de ex-voorzitster van het Spaanse Artsen Zonder Grenzen. Het was de eerste Engelstalige film van de Spaanse regisseur Fernando Léon de Aranoa (bekend van Los Lunes al Sol). De release van de film vond plaats in mei 2015 op het Filmfestival van Cannes, waar hij een staande ovatie kreeg. Bij ons in België komt de film in de zalen op 16 maart.

Het verhaal speelt zich af “Ergens in de Balkan in 1995”, zo verschijnt op het doek. Naïeve nieuwkomer Sophie (Melanie Thierry) doet alles om te helpen, Mambru (Benicio del Toro) wil het liefst naar huis, Katya (Olga Kurylenko) heeft een verleden met  Mambru, Damir (Fedja Stukan) wil dat de oorlog stopt en B (Tim Robbins) is een rare gast die al te lang in de ontwikkelingshulp zit.

Ten tijde van de Balkanoorlog moet een  groep hulpverleners van Aid Across Borders  een enorm zwaar lijk uit een waterput halen ergens in de Bosnische bergen. Het lijk is er gedumpt om het drinkwater te besmetten. Het is een eenvoudige missie maar toch duiken er  verbazend veel complicaties op. Een dode koe ligt  in het midden van de bergweg; betekent dit dat er een landmijn links of rechts van het dier ligt  of eronder misschien? De dorpelingen worden afgezet door waterverkopers. Verder speelt touw een belangrijke rol in de film: het dient zowel om te redden als om te doden…

Door de film zie je dat goed niet altijd goed is. Hoe de ontwikkelingswerkers ook hun best doen, het wordt soms moeilijk tot zelfs onmogelijk gemaakt door de bureaucratie. Het is een film die zich afspeelt in een tijdspanne van 24 uur met een behoorlijke portie drama, gevaar maar ook humor en hoop.

Als we de titel van het boek “Dejarse Llover” vertalen komen we bij “laat het regenen”.

Wie de film gaat bekijken zal dit begrijpen…

Cannes: de stad waarvan ik meer had verwacht

Tijdens ons verblijf aan de Côte d’Azur bekeken we iedere avond op internet wat we de dag erna gingen doen. En elke dag was het weer moeilijk om er bij iedere stad een aantal dingen uit te kiezen. In Cannes was ik nog nooit geweest en ik keek er ontzettend naar uit! Groot was mijn verbazing toen bleek dat er eigenlijk niet zo veel te zien was.

Het filmfestival van Cannes, dat ieder jaar in mei wordt gehouden, is een van de belangrijkste evenementen van de stad. Sinds 1946 vindt het plaats in het Palais des Festivals en des Congrès, gelegen aan het begin van de Croisette. Er worden geleide bezoeken georganiseerd, maar toen wij er waren was dat niet mogelijk. Spijtig!

Dan maar handjes kijken …

Deze slideshow vereist JavaScript.

en een wandeling over de Croisette, de strandboulevard met zijn fantastische hotels en mooie stranden

DSC_0138

De dag dat wij Cannes bezochten vond het Yachting Festival plaats. Je kon er de meest luxueuze zeilboten bewonderen.

Na de middag maakten we een wandeling naar de Notre-Dame de l’Esperance, de gotische kerk uit de 16e eeuw. Een mooie kerk met bovenal een spectaculair uitzicht! We passeerden bovendien langs het prachtige busstation.

Voor mij viel Cannes eigenlijk een beetje tegen. Het was de stad die mij het minst kon bekoren van de vijf die we bezochten in Nice en omgeving.

Volgende keer verslag over het laatste stadje: het schilderachtige Saint-Paul-de-Vence.

Hebben jullie Cannes ooit bezocht? Wat vonden jullie ervan?

De 25 questions tag

Hilde van Regenboogbui heeft me een tijdje geleden getagd voor deze vragenlijst.

Het is de bedoeling dat ik ook 3 andere bloggers tag. Omdat ik nog nieuw ben in “blogland” heb ik ook gekozen voor mensen met een vrij nieuwe blog. Ik ken deze mensen en hun blogs nog niet, maar vind het wel heel leuk om hen te leren kennen en te zien wat zij schrijven.

Ingrid van Project Pingrid 

Karin van Meisjes van 50

Mascha van Just Mascha

Onderaan heb ik de vragenlijst voor jullie gekopieerd. Hilde had het voor mij ook gedaan en ik vond dat superhandig!

 

  1. Heb je zelf huisdieren?

Neen, ik heb geen huisdieren.

  1. Noem 3 dingen op die het dichtst bij je zijn?

Mijn dochter zit over mij, met mijn laptop ben ik bezig en een glaasje water staat  naast mij.

  1. Hoe is het weer nu?

Het regent.

  1. Rij je met de auto? Zo ja, heb je wel eens een ongeluk gehad?

Ik rijd al 33 jaar met de wagen en heb al enkele kleine en grotere ongelukjes gehad. Eén keer heb ik de auto zelfs total loss gereden. Het was wel een goede timing: de dag erna werd de nieuwe geleverd!

  1. Hoe laat was je deze morgen wakker?

7.30 uur.

  1. Wanneer heb je voor het laatst gedoucht?

Vanmorgen.

  1. Wat is de laatste film die je hebt gezien?

Deze week ben ik met mijn dochter naar de cinema geweest, waar we “A Perfect Day” gezien hebben. Op televisie heb ik in de kerstvakantie voor de eerste keer “The Sound of Music” gezien – niet te geloven dat ik die klassieker nog nooit gezien had! En gisteren heb ik op dvd “The Holiday” gezien.

  1. Wat staat er in je laatste sms-je?

Eigenlijk stuur ik niet veel sms-jes meer, WhatsApp heeft het overgenomen! De laatste sms was naar mijn achternichtje om haar veel beterschap te wensen.

  1. Wat is je ringtone?

Dat weet ik eigenlijk niet.

  1. Ben je al eens in een ander land geweest?

Ik ben al naar verschillende landen met vakantie geweest. Kortbij is Frankrijk voor mij het leukste land. De beste herinneringen aan verre reizen heb ik aan Cuba en de Verenigde Staten (Chicago), de grootste tegenvaller was voor mij Dubai.

  1. Hou je van sushi?

Ook dit geloof je nooit, eigenlijk heb ik dat nog niet gegeten!

  1. Heb je ooit medicijnen geslikt om sneller in slaap te vallen?

Ik ben een heel slechte slaper, dus dat gebeurt wel eens. Ik weet wel dat het niet goed is, maar andere middeltjes helpen echt niet bij mij.

  1. Waar doe je je boodschappen?

Meestal bij Albert Hein of Carrefour Market. Brood haal ik bij de warme bakker, en bij de natuurwinkel stap ik ook wel eens binnen voor vitamines en superfoods.

  1. Heb je broers en zussen?

Spijtig genoeg niet. Toen ik kind was, miste ik dat niet, maar nu wel.

  1. Heb je een computer en een laptop?

Een laptop, dat vind ik veel handiger.

  1. Hoe oud zal je zijn de volgende keer dat je je verjaardag mag vieren?

52

17. Draag je een bril of lenzen?

Omdat ik eigenlijk niet meer zonder bril kon, heb ik lenzen laten inplanten.

  1. Verf je je haar?

De kapper zet een balayage.

  1. Wat ben je vandaag nog van plan?

Vandaag ga ik met mijn vriendin uit Nederland naar Antwerpen, wat shoppen, lunchen en een koffietje drinken. Vanavond komt zij dan bij mij thuis mee worstenbrood en appelbollen eten.

  1. Wanneer heb je voor het laatst gehuild?

Soms ontroeren kleine dingen me, maar ook als ik een ui pel, lopen de tranen soms over mijn wangen.

  1. Wat is je favoriete pizzabeleg?

Salami of parmaham met rucola.

  1. Eet je liefst een hamburger of een cheeseburger?

Dat lust ik allemaal heel graag, liefst eet ik een Giant, maar anders een cheeseburger – af en toe moet dat eens kunnen vind ik.

  1. Heb je al eens een nachtje doorgetrokken?

Op mijn leeftijd doe je dat niet meer.

  1. Wat is de kleur van je ogen?

Grijsblauw.

  1. Merk je het verschil tussen Pepsi en Coca Cola?

Ik denk het wel, maar heel zeker ben ik daar niet van!

 

  1. Heb je  zelf huisdieren?
  2. Noem 3 dingen op die het dichtst bij je zijn?
  3. Hoe is het weer nu?
  4. Rij je met de auto? Zo ja, heb je wel eens een ongeluk gehad?
  5. Hoe laat was je deze morgen wakker?
  6. Wanneer heb je voor het laatst gedoucht?
  7. Wat is de laatste film die je hebt gezien?
  8. Wat staat er in je laatste sms-je?
  9. Wat is je ringtone?
  10. Ben je al eens in een ander land geweest?
  11. Hou je van sushi?
  12. Heb je ooit medicijnen geslikt om sneller in slaap te vallen?
  13. Waar doe je je boodschappen?
  14. Heb je broers en zussen?
  15. Heb je een computer en een laptop?
  16. Hoe oud zal je zijn de volgende keer dat je je verjaardag mag vieren?
  17. Draag je een bril of lenzen?
  18. Verf je je haar?
  19. Wat ben je vandaag nog van plan?
  20. Wanneer heb je voor het laatst gehuild?
  21. Wat is je favoriete pizzabeleg?
  22. Eet je liefst een hamburger of een cheeseburger?
  23. Heb je al eens een nachtje doorgetrokken?
  24. Wat is de kleur van je ogen?
  25. Merk je het verschil tussen Pepsi en Coca Cola?

Verloren Maandag – een Antwerpse traditie

Verloren Maandag wordt in Antwerpen en omliggende gemeenten gevierd op de maandag na de zondag na Driekoningen. Het is traditie om dan worstenbrood en appelbollen te eten.

In de etalages van de bakkers ligt die dag bijna niets anders. Worstenbroden zijn er tegenwoordig op Verloren Maandag ook in alle mogelijke varianten: gewoon worstenbrood, met dubbele worst, met curry, met witloof, met veenbessen, met kriekjes,…  Deze Antwerpse specialiteit past uitstekend bij het kille winterweer. Vroeger werd in alle horecazaken in Antwerpen en omgeving aan iedereen die binnenkwam een worstenbrood of een appelbol aangeboden. Tegenwoordig gebeurt dit nog in sommige traditionele Antwerpse zaken.

Mensen staan over het algemeen niet stil bij de herkomst van deze traditie. Hierover doen bovendien verschillende verhalen de ronde. Ik zet er voor jullie een aantal op een rijtje.

In de Middeleeuwen legden de ambtenaren die dag hun eed af. Nadien gaf de stad een feest ter ere van de eedaflegging. Er werd niet gewerkt, het was dus een “verloren” dag. Daarom mocht het feest ook niet te duur zijn en gaf men een goedkoop vleesbroodje: “worstenbrood”.

Een ander verhaal wil dat in het begin van de 18e eeuw de gilden hun nieuwjaarsfeest op die dag organiseerden. Ook na het voorlezen van de rechten en plichten uit de gildenboeken bood de patroon in Antwerpen zijn gildeleden een borrel aan. In de andere gemeenten gingen de gildeleden in naam van hun patroon langs alle huizen om zijn nieuwjaarswensen aan te bieden. Dit leidde uiteraard tot herbergbezoek en de herbergiers waren toen al goede zakenlui. Door het geven van vettig worstenbrood hoopten ze hun bezoekers langer te houden waardoor die meer zouden drinken. De gilden aten de worst op en het deeg werd aan hun hond gegeven.

Tenslotte nog een derde verhaal. Havenarbeiders mochten op Verloren Maandag op kosten van de natiebazen drinken. Ze kregen er ook iets bij om te eten dat was samengesteld uit “onverkoopbaar” vlees en brood: het worstenbrood!

Nadien werd ook de appelbol toegevoegd om mensen de keuze te geven tussen hartig of zoet. Maar het was pas na de Tweede Wereldoorlog dat Verloren Maandag zorgde voor een grote toeloop naar de bakker. Enkele jaren later werd in de Antwerpse café’s dan een gratis worstenbrood of appelbol aangeboden met als doel de klanten meer te laten drinken. Nog later boden een flink aantal bedrijven hun werknemers een worstenbrood of appelbol aan als lunch.

Eten jullie maandag worstenbrood en appelbollen?

“Opgeruimd” van Marie Kondo

Het lijkt alsof iedereen in de ban is van opruimen, ook wel minimaliseren genoemd. De hype rond Marie Kondo en haar boek “Opgeruimd” maakte me dan ook echt nieuwsgierig! De Japanse opruimgoeroe staat in Time Magazine zelfs in het lijstje van de 100 invloedrijkste personen van 2015!

De KonMari-methode is gebaseerd op spullen wegdoen en je ruimte reorganiseren. Marie geeft aan – en ik had er zelfs nog nooit bij stilgestaan – dat we eigenlijk allemaal autodidact zijn als het gaat om opruimen; niemand heeft ons ooit geleerd hoe we moeten opruimen. Opruimen is volgens haar niet spullen verplaatsen en opbergen in kasten of andere opbergsystemen. Opruimen begint met weggooien. Marie stelt dat we bij voorkeur in één keer goed opruimen en dat dit proces zes maanden in beslag neemt.

Hoe gaan we best te werk volgens haar? Sorteer per categorie en niet per plek: we bergen immers niet al onze jassen op dezelfde plaats op! Om te beginnen leg je alles van een bepaalde categorie op de grond. Zo zie je dat je waarschijnlijk veel te veel spullen hebt. Dan neem je het één voor één in je handen en stel je bij ieder item opnieuw de vraag “word ik hier blij van?” En enkel indien het antwoord positief is, hou je het bij. Begin met kleding, daarna boeken, paperassen en dan de dingen met emotionele waarde (foto’s, souvenirs,…).  Schoendozen zijn ideale items om te gebruiken bij het opbergen.

Marie leert ook hoe je kleding moet opvouwen en adviseert om verticaal op te bergen in plaats van horizontaal (t-shirts niet op elkaar leggen in de kast, maar rechtopstaand achter elkaar zetten – wat mogelijk wordt als je ze correct opvouwt!). Ze adviseert ook hoe je je kledingkast organiseert.

Boeken die je gelezen hebt of ooit ging lezen gooi je weg. “Ooit” betekent volgens Marie “nooit”! En een boek een tweede keer lezen doe je waarschijnlijk toch niet, vindt ze.

Paperassen mogen ook bijna allemaal weggegooid worden. Je dient enkel bij te houden: papieren waar nog iets moet mee gebeuren en papieren die bewaard moeten worden (contracten, verzekeringspapieren,…).

En dan zijn er nog de kleine dingetjes of in het Japans “komono” – die mogen ook praktisch allemaal weg! Denk aan de vele snoeren voor smartphones van vorige toestellen die in de kast liggen, staaltjes van cosmeticaproducten voor als je op reis gaat,  reserveknopen die je nooit gebruikt, lege verpakkingen en gebruiksaanwijzingen die niemand leest,…

Nadat je beslist hebt, wat je houdt – enkel datgene waar je blij van wordt! – dien je te beslissen waar je het gaat opbergen. Ook hier zijn enkele regels voor. De allerbelangrijkste regel is geef alles zijn eigen plaats. Berg verder alle spullen van dezelfde soort op op dezelfde plek en berg verticaal op in plaats van stapels te maken

Nog enkele laatste tips:

  • je zou ook best iedere avond je handtas leegmaken
  • als je ergens geld vindt, steek het dan niet in een doosje of een spaarpot, maar onmiddellijk in je portemonnee
  • bad en keukenaanrecht hou je ook vrij

Ik heb heel wat opgestoken van het boek. Toch ga ik niet met alles akkoord wat Marie zegt, maar haar manier van verticaal opbergen vind ik top!

Ondertussen heeft ze ook een tweede boek uit “Spark Joy”. Dit is een meer praktische gids met veel illustraties.

Op YouTube vind je verschillende filmpjes waar Marie je leert hoe het moet!