GEZIEN – Het Geheugenspel

De nieuwste film van regisseurskoppel Jan Verheyen en Lien Willaert is sinds 17 mei te zien in de bioscoop. Het Geheugenspel is gebaseerd op “The Memory Lane” van auteurskoppel Nicci French. Het allereerste boek dat Nicci Gerrard en Sean French 28 jaar geleden samen schreven verkocht in Vlaanderen en Nederland tesamen 350.000 exemplaren. Het Geheugenspel is tevens de allereerste verfilming van een boek van hen. Verheyen en Willaert werden hiervoor gevraagd en mochten het verhaal zelf adapteren maar moesten wel het boek respecteren.

Deze psychologische thriller gaat over de familie Deridder bij wie een familiedrama heeft plaatsgevonden. De 16-jarige dochter Nathalie verdween 24 jaar geleden. Tijdens opgravingen op het landgoed werd haar lijk gevonden. Veel herinneringen komen boven die niet allemaal blijken te kloppen…

De film is zoals eerder gezegd gemaakt naar een boek van een auteurskoppel door een  regisseurskoppel, maar daarnaast worden de ouders van de familie ook nog eens gespeeld door een acteurskoppel Vic De Wachter en Gilda De Bal! De hoofdrollen in deze whodunnit worden vertolkt door Anna Drijver, Gert Winckelmans en Louis Talpe. In de film zien we ook Sven De Ridder en Marilou Mermans passeren en zelfs Faroek Ozgünes komt even in beeld!

Het boek had ik niet gelezen, maar de film wilde ik absoluut zien. Ik las wel wat negatieve kritieken en op IMDb haalde Het Geheugenspel slechts 6.4/10. Toch vond ik het persoonlijk een goede film. Deze “domestic noir” met heel wat plotwendingen is spannend, onderhoudend en bij momenten zelfs grappig. Het feit dat er zowel Nederlands als Vlaams in werd gesproken stoorde mij absoluut niet omdat het heel natuurlijk overkwam; we hadden immers te maken met een Vlaamse en een Nederlandse familie.

Advertentie

Beeldentuin Middelheim – Antwerpen

Het Nachtegalenpark is in de rand rond Antwerpen erg bekend en geliefd. Als kind ging ik er op woensdagnamiddag met mijn mama vaak naartoe om naar de diertjes te kijken, te spelen in de speeltuin en in de Melkerij iets te smullen. Nu doe ik dat soms ook met mijn kleinzoontje, maar deze keer stond het Middelheimpark op de planning.

Het Nachtegalenpark is ongeveer 96 hectare groot en bestaat uit drie domeinen: Vogelenzang, Den Brandt en Middelheim. Enkele weken geleden had ik met Hilde afgesproken om naar Middelheim te gaan, een mooie plek waar kunst en natuur hand in hand gaan. Het was een regenachtige donderdag en even hebben we nog getwijfeld of we ons door het slechte weer zouden laten afschrikken. We besloten toch te gaan en uiteindelijk viel de regen nog mee. We hadden geluk en konden de wagen parkeren aan het kasteel in Lodewijk XVI-stijl. Vind je daar geen plaats is er een ruime parking op de Beukenlaan. Het kasteel is omringd door een gracht en bij mooi weer kan je gezellig zitten op het terras dat uitgeeft op de beeldentuin, maar dat zat er die donderdag helaas niet in 😥

Het gebouw getuigt nog steeds van vroegere glorie. In een ver verleden waren de drie parken in het bezit van welstellende families die er hun weekends doorbrachten. In 1910 kocht de stad Antwerpen ze en stelde ze open voor het publiek. In 1950 besloot burgemeester Lode Craeybeckx (naar wie ook de gelijknamige tunnel is genoemd) er een openluchtmuseum voor beeldhouwkunst op te richten. In 1971 komt het Braempaviljoen er bij waar je kleinere sculpturen en beelden kan zien die niet tegen gure weersomstandigheden kunnen. Renaat Braem (1910-2001) was een toonaangevende naoorlogse Belgische architect. In 2012 gaat het Middelheimmuseum opnieuw open na een serieuze uitbreiding en renovatie.

Het Middelheimmuseum is een beeldenpark van 30 hectare waar je kan rondwandelen tussen de vele beeldhouwwerken en kunstinstallaties. Je treft er zowel moderne als hedendaagse kunst aan, maar daarnaast is het ook gewoon een mooi park om in te vertoeven.

Een plan van het park vind je hier en meer foto’s van het Middelheimpark vind je bij Hilde.

Middelheimlaan 61, Antwerpen – veel parkeergelegenheid op parking Beukenlaan
alle dagen open van behalve op maandag
gratis toegang

Gelezen : Korean Skincare – de ultieme gids voor alle K-beautygeheimen – Lilin Yang/Leah Ganse/Sara Jiménez

Jaren geleden kocht ik mijn eerste BB-cream van het Koreaanse merk Erborian en een aantal weken terug schafte ik hun CC-cream aan, wat ook weer een toppertje is!
In mijn hoofd gaat Koreaanse huidverzorging altijd samen met een natuurlijke glow die aangeeft dat je huid in optimale conditie is of zoals de Koreanen zeggen “een dauwfrisse huid”. Persoonlijk vind ik dat veel mooier dan de matte teint die je hier vaak ziet.
Eén van de schrijfsters, de Aziatische K-beautyexperte Lilin Yang is oprichtster van MiiN Cosmetics en haalde vanaf 2014 verschillende Koreaanse beauty-merken naar haar Europese winkels in Spanje, Parijs, Milaan en München.
Ik was dus heel benieuwd naar dit boek en mijn verwachtingen lagen dan ook hoog.

Eerst komt de geschiedenis van de K-beauty aan bod die een 10-tal jaren geleden naar hier is overgewaaid. Het begon allemaal met de BB-crème, een Duitse uitvinding die door de Koreanen werd geperfectioneerd. Ze zijn er ook in geslaagd innovatieve producten te ontwikkelen van hoge kwaliteit tegen een zeer betaalbare prijs
Huidtypes zijn erg belangrijk, net als kijken naar wat je huid op elk moment nodig heeft. Er wordt afgeraden om al vroeg te starten met anti-aging. De verschillende verzorgingsproducten worden besproken en een aantal ingrediënten nader toegelicht. Het gaat dan vooral om bestanddelen die hier niet zoveel gebruikt worden en minder bekend zijn.

Het is een interessant boek voor mensen die meer willen weten over huidverzorging. Er wordt duidelijk gesteld wat je zeker dagelijks moet doen en hoe je dat later kan uitbreiden. De volgorde waarin je de producten dient te gebruiken is belangrijk en wordt toegelicht. De drie belangrijkste dingen zijn ook bij de Koreanen reinigen, hydrateren en zonbescherming.

Het is een mooi boekje dat heel vlot leest want op een namiddag had ik het al uit! Ik hoopte er veel van te kunnen opsteken, maar dat viel eigenlijk een klein beetje tegen. Wel kreeg ik bevestiging van wat ik al dacht te weten. De basis doe ik zeker, maar misschien kan ik in de toekomst mijn verzorgingsroutine een beetje verder uitbreiden. Veel verschil met de skincareroutine die hier wordt geadviseerd zie ik eigenlijk niet. Wel beginnen ze er waarschijnlijk op jongere leeftijd al mee en besteden ze er ook meer tijd aan. Zo zweren ze bij een dubbele reiniging en brengen ze soms verschillende keren achter elkaar toner aan. Daaraast bevatten de producten ook vaak andere ingrediënten dan hier.
Nieuw was voor mij het doel van de toner. Ik dacht dat die diende om de laatste restjes vuil te verwijderen, maar zij zien dat als een ideaal middel om de huid te hydrateren en je huid in balans te brengen zodat de producten die je daarna aanbrengt beter worden opgenomen. Wat ik ook opgestoken heb is om mijn huid niet meer onder de douche te reinigen omdat het water te warm is en de straal te hard.
Binnenkort ga ik naar Parijs en dan wil ik daar zeker de winkel van Yang eens bezoeken.

Xander Uitgeverij
ISBN 978 94 0161 918 9
191 blz – 20 euro

Geproefd – TIPTOH plantaardig alternatief voor melk

Plantaardige melk is de laatste tijd ontzettend populair en het aanbod is dan ook erg ruim geworden. Zowel in smaak, nutritionele waarden als duurzaamheid zijn er grote verschillen. Zoals met veel voedingsproducten varieer ik ook regelmatig op gebied van melk en jullie weten ondertussen dat ik nieuwe producten ontdekken erg fijn vind. Het Belgische bedrijf Tiptoh, opgericht in 2021, was al een aantal keren gepasseerd op mijn socials en ik was echt benieuwd geworden!

Tiptoh produceert plantaardige melk op basis van gele spliterwten. Ondertussen hebben ze drie verschillende smaken: original, unsweetened en chocolate. Ik ontving een pakket met twee dozen van elke smaak, vergezeld van een attente persoonlijke boodschap.

De melk wordt gemaakt van gele spliterwten en is dus 100 % plantaardig. Ze is vrij van allergenen en stoffen die intoleranties kunnen veroorzaken (denk aan gluten, soja, noten, lactose). Daarnaast heeft erwtenmelk ongeveer dezelfde voedingswaarde als koemelk en is ze rijk aan proteïnen (3,2 gram/100 ml).
De gele spliterwten worden voornamelijk geteeld in het noorden van Frankrijk en de productie gebeurt in een zuivelfabriek in Vlaams-Brabant, een lokaal product dus!
Erwten vergen weinig water om te telen en ook voor het productieproces is minder water nodig. Bovendien heeft dat ook een lagere CO2 uitstoot. Op de website kan je lezen dat de naam Tiptoh komt van een kleine woordspeling. “Zoveel mogelijk mensen op de tippen van hun tenen laten staan om zo je ecologische voetafdruk te verminderen tot een bescheiden teenafdruk.”

Met allergenen en intoleranties moet ik geen rekening houden, maar dat is voor velen vast al een groot voordeel. Wat ik positief vind, is dat het afkomstig is van een Vlaams bedrijf en ecovriendelijk is, maar het allerbelangrijkste zijn voor mij de nutritionele waarde en uiteraard de smaak. Alle producten, zelfs de chocolate, hebben Nutri-Score A.

De original gebruik ik in mijn koffie en voor ontbijtjes. Zo maakte ik er een mokkashake en een lekkere bananencake mee, maar het was vooral in de koffie dat de lekkere romige smaak opviel.
De unsweetened gebruik ik in de keuken bij hartige recepten, een goed alternatief voor room of kokosmelk. Naast een quiche, witte saus, groentepuree maakte ik er ook een curry mee. Normaal gebruik ik hier kokosmelk voor en om eerlijk te zijn had ik er wel mijn twijfels bij, maar de smaak was top met Tiptop 😉
De chocolate, ook lekker van smaak, ligt niet zwaar op de maag wat ik wel eens ondervind bij gewone chocomelk. Deze gebruik ik ook voor mijn overnight oats, de chocoladesmaak gaat immers heel goed samen met toppings als noten, peer, banaan of blauwe bessen.

Zoals jullie merken ben ik erg positief over de producten. Je kan ze kopen via de website of bij Delhaize (de prijzen zijn identiek van 2.79 tot 3.29 euro). De prijs is, net als bij andere plantaardige melkvarianten, wel wat hoger dan die van koemelk. Om de unsweetened volledig te kunnen gebruiken, plande ik mijn gerechten zo in dat ik de melk enkele dagen na elkaar nodig had. Als je enkele brickjes room of kokosmelk moet kopen, komt dit dan weer voordeliger uit. Bovendien vind ik het erg fijn om een product te kopen dat in de buurt wordt geproduceerd en zo lokale ondernemers te steunen.

Door deze samenwerking krijgen jullie bij een bestelling in de webshop van Tiptoh gratis verzending met de code SANDRA

Bezoek Kasteel Amerongen

Zoals jullie eerder al konden lezen bezocht ik onlangs Kasteel Amerongen, gelegen in de provincie Utrecht in de uiterwaarden van de Rijn. Het heeft een rijke familiegeschiedenis en behoort tot de 16 topkastelen in Nederland en Vlaanderen. Zowel het kasteel, de tuin als de inboedel vormen een eenheid die je niet vaak meer aantreft.

Mijn auto parkeerde ik op het Margaretha Turnorplein, een gratis parking, recht voor het kasteel. Tijdens de week is het kasteel enkel te bezoeken met een rondleiding (15 euro). Iedere 30 minuten vertrekt er een geleide tour die ongeveer 75 minuten duurt. Je kan kaartjes online bestellen, maar omdat ik me niet aan een tijdslot wilde binden, kocht ik mijn ticket ter plaatse.
Nadat je betaald hebt, kan je al eens in de tuin wandelen tot de rondleiding start. De tuin straalt een enorme rust uit. Hij is 10 hectare groot en perfect onderhouden.

In het kasteel moesten we onze handtas opbergen in een kluisje (gratis) dat we konden afsluiten met een sleuteltje.
Daarna kregen we een film te zien over de geschiedenis van het kasteel die begint in de 13^e eeuw. Vroeger woonde de adel in de winter in de stad en in de zomer kwamen ze naar hun buitenverblijf. Vanaf de 16^e eeuw was Kasteel Amerongen het buitenverblijf van de Utrechtse familie van Reede.
De Franse Zonnekoning, Louis XIV, viel in 1672 de Nederlandse Republiek binnen. Het kasteel was toen in het bezit van Godard Adriaan van Reede en zijn vrouw Margaretha Turnor, naar wie het plein voor het kasteel genoemd is. Op 21 februari 1673 werd het platgebrand door de Franse bezetters omdat Godard Adriaan zich niet liet chanteren en de brandschatting niet wilde betalen. Op de oude fundamenten werd onmiddellijk een nieuw “Huys” gebouwd in Hollands-Classicistische stijl onder supervisie van Margaretha. In 1795 toen de Fransen Nederland opnieuw binnenvielen, vertrok de familie van Reede naar Engeland.
Tegen het einde van de 19^e eeuw werd het kasteel terug bewoond door nieuwe eigenaars, de familie Bentinck. Graaf Bentinck liet het kasteel aanpassen aan de noden van die tijd met aandacht voor het authentieke karakter. In zijn testament stelde hij dat zowel het kasteel, de collectie als de tuin bij elkaar moesten blijven. In 1940 stierf de graaf en in 1977 droegen zijn kleinkinderen het over aan de Stichting Kasteel Amerongen die het in de oorspronkelijk staat liet en het openstelde voor het publiek.

De rondleiding start met enkele ruimtes waar je kennismaakt met de personen die een belangrijke rol hebben gespeeld in de geschiedenis van het kasteel. Daarna bezochten we een aantal vertrekken waar zowel het interieur als de kunstcollectie en de leuke verhalen die erbij verteld werden, een mooi beeld gaven van hoe een adellijke familie leefde in het begin van de 20^e eeuw. 

Na het bezoek genoot ik op het terras van de oranjerie nog van een cappucino met een lekker huisgemaakt walnotentaartje.

terras oranjerie

Daarnaast is er ook nog restaurant Bentinck, ondergebracht is in de voormalige stallen, waar je kan lunchen. Ik kwam spijtig genoeg pas na de lunch aan.
Het kasteel is gelegen in een erg mooie omgeving en volledig omringd door water. Na je bezoek kan je er nog een mooie wandeling maken.

Kasteel Amerongen, Drostestraat 20, Amerongen
open van 11 tot 17 uur
maandag gesloten

Bloesemsafari door de Betuwe

Zoals jullie hier al konden lezen heb ik vorige zaterdag deelgenomen aan een Bloesemsafari in de Betuwe georganiseerd door Uit in de regio. Het was een heerlijke dag waarbij ook de zon van de partij was.

Om 10 uur werden we verwacht bij Natuurlijk GRUUN in Ommeren met heerlijk verse appeltaart en koffie. We werden ook getrakteerd op een ritje tussen de fruitbomen met de Elstar Expres. Dat was echt geweldig, iets heel leuk om ook met kinderen te doen! Van de lekkere elstar appeltjes maken ze cider die ze in hun winkel verkopen. Uiteraard kocht ik een fles want dat wilde ik proeven!

Stichting Bureau Toerisme

Vervolgens namen we plaats in de old- en youngtimers. Wij zaten met drie in een oude Citroën CX uit het jaar 1975. Dit riep voor mij jeugdherinneringen op want mijn vader reed daar vroeger ook mee. Af en toe pruttelde de wagen even tegen en moesten we wat geduld hebben…

Vroeger vond men in de Betuwe vooral hoogstamboomgaarden, maar omwille van economische redenen (voordeliger onderhoud en plukken) hebben vele van deze bomen plaats moeten maken voor laagstam
Bij fruitbedrijf de Hoenderik in Tricht kregen we een korte rondleiding en een glaasje vers fruitsap. Van fotograaf Johan Seijbel kregen we een aantal tips om leukere foto’s te maken..

Onze tocht ging verder naar de Appeldijk in Tricht, zonder twijfel één van de bekendste en schilderachtigste plekjes in de Betuwe. Langs de oevers van de Linge genoten we van de mooie uitzichten, de boomgaarden, de weiden met schaapjes,…
Landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt in Beesd is 900 hectare groot en sinds 1734 in handen van dezelfde familie. Hier genoten we van een broodjeslunch waarna we via de mooie Notenlaan onze bloesemsafari verderzetten langs Geldermalsen en Tiel.

Na nog een drankje in het Appelcafé van Natuurlijk GRUUN keerde ik terug naar België, een mooie ervaring rijker. De Betuwe wordt ook wel de fruittuin van Nederland genoemd. Nu kan je genieten van de bloesems en binnen enkele maanden van het heerlijke fruit! Ondanks dat de bloesems nog niet op hun mooiste waren, vond ik het een heel mooie regio.

Op ontdekking in Nederland: Amerongen en de Betuwe

Vrijdag vertrok ik voor twee dagen naar een Nederlandse regio die ik nog niet kende. Op zaterdag organiseerde Uitinderegio.nl een bloemensafari in de Betuwe. Om 10 uur moest ik er al zijn en daarom besloot ik last minute op vrijdag al te vertrekken. Op internet keek ik wat er in de buurt nog te beleven viel en boekte ook snel een hotelkamer.

Kasteel van Amerongen zag er interessant uit en er werd om de dertig minuten een rondleiding georganiseerd. Omdat ik het rustig aan wilde doen, besloot ik ter plaatse een kaartje te kopen zodat ik me niet vastpinde op een tijdslot (in een latere blog vertel ik meer over dit mooie kasteel).

Het Fletcher Hotel De Wageningsche Berg leek me ideaal om een nachtje te logeren. Het is gelegen in een natuurrijke omgeving, ver weg van de straat en het verkeer. Bovendien heeft het een mooi terras dat uitkijkt op de Nederrijn, heerlijk om in de late namiddag nog wat te vertoeven met het prachtige weer.

Ik was al lang van plan om naar de bloesems in Haspengouw te gaan, maar het was er nog nooit van gekomen. Toen de mogelijkheid zich voordeed om op zaterdag deel te nemen aan de bloesemsafari op de Betuwe twijfelde ik geen moment. We zouden een mooi beeld krijgen van de bloesempracht en van wat de streek verder nog te bieden heeft. Ook hierover lees je meer in mijn volgende blog.

Het waren twee prachtige dagen. Ik maakte kennis met een – voor mij nieuwe – mooie regio in Nederland en leerde een aantal leuke mensen kennen. Ook het zonnige weer droeg natuurlijk bij aan het aangename weekend.

Hebben jullie de fruitbloesems in België of Nederland al eens bezocht?

Gezien: The Chapel

Een film die ik absoluut wilde zien was de Belgische prent van Dominique Deruddere “The Chapel”. Het is een psychologisch drama dat zich afspeelt in de wereld van de klassieke muziek, meer bepaald in het kader van de wereldvermaarde Koningin Elisabethwedstrijd. Dit concours werd opgericht in 1937 door Koningin Elisabeth van België, echtgenote van Albert I. Het is een internationale jaarlijkse wedstrijd voor jonge musici die ook uitgebreid op televisie aan bod komt. Afwisselend strijden piano, viool en zang voor de winst en sinds 2017 staat de wedstrijd ook om de vier jaar open voor cello.

In de film speelt Taeke Nicolaï de hoofdrol van de 23-jarige Belgische pianiste Jennifer Rogers. Ze woont samen met haar moeder in New York en volgt er een opleiding aan de befaamde Juilliard School. Haar docente vindt haar een groot talent en uiteindelijk kan ze deelnemen aan de prestigieuze Koningin Elisabethwedstrijd. Dit is vooral een droom van haar moeder, nog meer dan van Jennifer zelf. Voor de wedstrijd keert ze terug naar België waar ze enige tijd verblijft in een gastgezin. Vervolgens volgen we de twaalf kandidaten zeven dagen in The Chapel in Waterloo. Hier bereiden ze zich voor op de wedstrijd volledig afgesneden van de buitenwereld, zelfs hun smartphone hebben ze moeten afgeven. Twee vragen dringen zich op: kan Jennifer de wedstrijd winnen en een nog prangendere vraag is: wat is het jeugdtrauma waarmee ze zo worstelt?

Ruth Becquart speelt haar moeder en Kevin Janssens zet de vaderrol op een schitterende manier neer al komt hij niet zo vaak in beeld. Ook fijn dat de film begint met beelden van een aantal gewezen winnaars. Daarnaast werden een aantal scènes in Bozar opgenomen, waar de wedstrijd ook effectief plaatsvindt. Ik ben niet zo vertrouwd met klassieke muziek maar vond het wel fijn om wat meer te weten te komen over de Koningin Elisabethwedstrijd, al weet je natuurlijk niet echt zeker wat realiteit en wat fictie is.

96 minuten – IMDb 7.1/10

Balmain Moisturizing Styling Cream voor pluizig haar!

Er zijn zo van die producten die je niet meer wil missen en Balmain Moisturizing Styling Cream is er voor mij zo eentje. Ook al heb ik mijn haar goed geföhnd, bij regenachtig of mistig weer, begint het onmiddellijk te pluizen. Verschillende producten die beloofden dit tegen te gaan, passeerden hier al de revue. Spijtig genoeg zonder resultaat…

Een dik jaar geleden adviseerde mijn kapster me de Balmain Moisturizing Styling Cream. Ik was sceptisch maar wilde het wel proberen. Zij gebruikte het in het kapsalon op mijn haar en het leek te werken. De vraag was natuurlijk: als ik mijn haar zelf föhnde, zou het dan ook echt werken? Ik ben immers niet zo handig als zij 🙂 maar ik kan hier wel positief op antwoorden!

Balmain Moisturizing Styling Cream is een witte voedende stylingcrème die heerlijk ruikt. De verzorgende formule met Argan elexir en zijdeproteïnen beschermt het haar tegen schadelijke invloeden (o.a. de hitte van de haardroger) en voorkomt pluizig haar. Daarnaast wordt het haar gehydrateerd en geeft het volume en glans. 

Het is heel makkelijk in gebruik. Gewoon een kleine hoeveelheid aanbrengen en verspreiden over de lengtes van het haar. Je kan het gebruiken zowel op nat als op droog haar. Ik gebruik het telkens ik uit de douche kom. Als je je haar vervolgens gaat föhnen, kan er een soort mist/damp vrijkomen.

De witte stijlvolle tube met zwarte letters bevat 150 ml product en kost 37 euro. Dit is niet goedkoop, maar je doet er wel heel lang mee. Ik ben blij dat ik eindelijk een product heb gevonden dat het pluizen van mijn haar tegengaat!

De Zeven Zussen van Lucinda Riley – serie & podcast

Deze boekenreeks was internationaal al jaren een immens succes toen ik uiteindelijk besloot er ook aan te beginnen. Ondertussen heb ik het zevende deel bijna uit en wacht vol spanning op het laatste verhaal!

De Zeven Zussen zijn geschreven door Lucinda Riley die op 11 juni 2021 op 56-jarige leeftijd overleed aan kanker. Deel 1 verscheen in 2017, maar het achtste en laatste boek van de reeks heeft ze helaas niet kunnen afmaken. Gelukkig stonden de belangrijkste lijnen al op papier en had ze de nodige aantekeningen achtergelaten zodat haar oudste zoon Harry Whittaker het verhaal kon voltooien dat verschijnt op 11 mei 2023.

De Zeven Zussen werden allemaal als baby door Pa Salt geadopteerd. Ze zijn afkomstig uit verschillende werelddelen en hebben diverse achtergronden. Hij vernoemde ze naar het Zevengesternte of de Plejaden, een groep sterren en tevens ook een mythe. De zes zussen genoten van een onbezorgde kindertijd en jeugd in een prachtig landhuis aan het meer van Genève. Na de plotselinge dood van hun vader krijgen de zes allemaal een brief met een geheimzinnige verwijzing naar hun afkomst.

De eerste zes boeken gaan over de zoektocht van telkens één van de zusjes D’Aplièse naar hun verleden, naar wie ze werkelijk zijn. De serie is geweldig opgebouwd met afwisseling tussen heden en verleden. De fictie wordt geplaatst tegen interessante historische achtergronden uit verschillende landen en culturen.
In boek zeven gaan de zes zussen op zoek naar de zevende zus die ze nooit gekend hebben en in deel acht zal het mysterie rond Pa Salt ontsluierd worden. Wie is hij, waarom adopteerde hij hen en hoe zit het met zijn plotse dood?

Sinds 23 maart is er nu ook elke donderdag, zeven weken lang, De Zeven Zussen Podcast te beluisteren. Merel Wildschut, van blog De Groene Meisjes, neemt je mee in de wereld van De Zeven Zussen. Het initiatief gaat uit van Xander Uitgevers en is te beluisteren via Spotify.