10 MODETRENDS VOOR HERFST/WINTER

Een vorige keer had ik het reeds over de kleuren voor de herfst en de winter en vandaag zet ik de meest opvallende trends hieronder op een rijtje:

1. mouwen als eyecatcher (breed, speciale accenten)
2. silhouetten in één kleur
3. glamoureuze stoffen: fluweel, nepbont, leder, …
4. prints: vooral ruiten, strepen, bloemen en luipaard
5. veel jeans
6. nog wel slimfit broeken, maar meer broeken met hogere taille en wijdere pijpen
7. office wear
8. cosy knits
9. doorkijk/ visnet
10. naast de kleuren van Pantone ook veel zilver en wit

Wat ik vooral wil benadrukken is dat je deze modetrends best niet slaafs volgt, maar de dingen eruit kiest die echt bij jou passen.

Restaurant L’Histoire in Boechout

Voor de 89ste verjaardag van mijn moeder gingen we eten bij L’Histoire in Boechout. Het restaurant heeft een ruime parking en een groot terras. Helaas liet het weer het niet toe om daarvan te genieten, maar binnen is het ook erg gezellig. We werden hartelijk ontvangen in de herenhoeve uit 1885 die eigentijds werd gerestaureerd. Tot voor kort behoorde de zaak toe aan de eigenaars van Brasserie Condacum uit Kontich.

Bij de cava werden er olijfjes op tafel gezet en we konden kiezen tussen lekker wit of donkerbruin brood met tzatziki. Als amuse kregen we een champignonsoepje. Voor zo een grote zaak is de kaart niet heel uitgebreid, maar daar heb ik geen enkel probleem mee. Ik verwacht dan wel dat het heel vers en lekker bereid is en dat was ook zo!

Mijn keuze viel op een babykreeftje gegrild op de Green Egg met gegrilde limoen en salieboter (29 euro). Er werd gevraagd of ik er frietjes bij wenste, maar ik verkoos om het met een stukje brood te eten. Het was mooi gepresenteerd en bovendien erg lekker! Mijn moeder nam ook een babykreeftje, maar zij ging voor Belle-vue (29 euro).

De dochters opteerden voor een steak tartare (22,50 euro) en een filet pure (33 euro). Ze hadden de keuze uit verschillende slaatjes en er werden uiteraard frietjes bij geserveerd. Deze vleesgerechten waren beiden lekker, maar ik vond de presentatie ervan eigenlijk wat te minimalistisch (enkel de steak tartare of de filet pure op een groot bord).

Bij de koffie kwamen er nog lekkere koekjes en marshmallows op tafel!
Het was niet de eerste keer dat we bij L’Histoire kwamen en ook deze keer is het ons weer erg goed bevallen.

Een pareltje art nouveau in Reims: Villa Demoiselle

Bij een bezoek aan Reims, moet je naast de champagnehuizen zeker de prachtige Villa Demoiselle gaan bekijken. Ze brengt de wereld van de champagne en die van de kunst samen (ze behoort tot het Domein Vranken-Pommery).
Na ons bezoek aan de champagnekelder van Pommery, staken we met onze gids de straat over naar Villa Demoiselle.

In 1890 gaf Henry Vasnier, commercieel directeur onder Louise Pommery, de opdracht een villa te bouwen tegenover het champagnehuis. De bouw vond plaats tussen 1904 en 1908 volgens de plannen van architect Louis Sorel. Zijn revolutionair concept voor die tijd, een metalen kader en een structuur van beton, zou de villa tijdens de twee wereldoorlogen overeind houden. Spijtig genoeg stierf Vasnier een jaar voordat de villa af was. Zijn opvolger bij Pommery, Louis Cochet, doopte ze tot “Villa Cochet” en woonde er tot 1936. Daarna werd ze gebruikt als vakantiekolonie voor kinderen van het Pommery personeel. Vervolgens stond de villa ongeveer 30 jaar leeg en verkommerde volledig. Ze werd zelfs bijna gesloopt, maar dat werd nipt verhinderd. De stad Reims nam ze van 1999 in bescherming en wachtte op een redder…
De Belg Paul-François Vranken en zijn echtgenote Nathalie kochten de villa in 2004 en herdoopten ze tot  “Villa Demoiselle”, naar hun eerste champagnemerk. Demoiselle is bovendien een libelsoort die je vaak ziet in de art nouveau. De allerbeste ambachtslieden werden ingehuurd om de villa aan de hand van beeldmateriaal te restaureren naar haar oorspronkelijke staat. Deze werkzaamheden namen bijna vijf jaar in beslag.

 

Henry Vasnier, de opdrachtgever van de villa, was een echte kunstliefhebber. Na zijn dood heeft hij zijn kunstcollectie nagelaten aan de stad Reims. Het Museum voor Schone Kunsten onderhoudt nu een wisselwerking met Villa Demoiselle. Nadat de kunstwerken één jaar in de villa hebben gestaan, gaan ze terug naar het museum en verhuizen er andere naar de villa.
Momenteel kan je de eetkamer bewonderen waaraan Emile Gallé 2 ½ jaar gewerkt heeft. De tafel is versierd met namen van planten en champignons en op de poten zijn artisjokken gebeeldhouwd. Na het overlijden van Vasnier belandde ze bij zijn nicht, maar uiteindelijk werd ze verkocht en reisde de hele wereld rond. Tien jaar geleden is ze ontdekt bij een rijke Japanner. De stad Reims heeft ze terug gekocht voor 180.000 euro, dankzij de kring van mecenassen waaronder dhr. Vranken. Binnenkort gaat deze eetkamer terug naar het museum.

Er zijn nog vier originele elementen in de villa: de mozaïekvloer op het gelijkvloers, de trap, enkele houten planken van het parket en één meubelstuk.
De luster in de hall is ook spectaculair. Deze is 10 meter hoog, weegt 300 kilogram en hangt over drie verdiepingen.

De prachtige villa, die bijna 110 jaar oud is, heeft haar glans teruggekregen dankzij mijnheer en mevrouw Vranken! Bovendien laten ze iedereen die dat wenst meegenieten van dit pareltje art nouveau. De bovenste verdieping kan niet bezichtigd worden omdat daar hun echte privévertrekken zijn ondergebracht.

FEELING FORWARD: “WAT IS STIJL ?” – LENE KEMPS

Vorige week donderdag startte het maandblad Feeling met een nieuw concept: “Feeling Forward”. We werden ontvangen met een glaasje bubbels en heerlijke hapjes! Hoofdredactrice An Brouckmans legde ons het concept uit. Het doel is om de lezers te inspireren, te verwennen en te verbinden. Iedere maand nodigen ze een spreker uit voor een lezing/workshop op een mooie locatie.

De eerste sessie vond plaats in de prachtige Bourlaschouwburg in Antwerpen en Lene Kemps mocht de spits afbijten. Ze is senior fashion writer en was vroeger nog hoofdredactrice bij Feeling. Het thema van de avond was: “Wat is Stijl?” en daar moest ik uiteraard naartoe!

Lene verduidelijkte het verschil tussen mode en stijl: mode hangt in de winkels en bij stijl zal de kledij de persoonlijkheid van iemand benadrukken.
Om stijlvol te zijn heb je ook geen enorme kleerkast nodig. Project 333 illustreert dit: met 33 kledingstukken en accessoires 3 maanden rondkomen, m.a.w. het capsuleconcept.

Een individuele stijl ontwikkelen doe je niet op één twee drie. Lene beklemtoonde dat alles start bij enerzijds het weten welke kleuren je goed staan en anderzijds een goed zicht hebben op je figuur. Ze raadde aan om bij twijfel een beroep te doen op een kleur- en stijlconsulente (dank je Lene 😊) Van daaruit kan je dan starten. Stijl is bovendien iets dat evolueert.

Stijl is het beeld van iemand dat in je hoofd zit, de signatuur van die persoon. Soms kan dat gaan om een kleur of een accessoire die die persoon bijna altijd draagt (denk aan Jackie Kennedy en haar zonnebril). Daarom is het ook zo belangrijk dat je kleding en je accessoires bij jou en je persoonlijkheid passen. Stijlloze mensen hebben kleding aan. Bij mensen met stijl gaan de kleding en de persoon versmelten.

Stijlvol gaat heel vaak gepaard met eenvoud, met dingen weglaten. Om stijlvol te zijn is het belangrijk te weten wie je bent en te beseffen dat het een werk in wording is. Aan de hand van foto’s van vrouwelijke stijliconen illustreerde Lene dit alles en met haar kennis en ervaring was zij hiervoor de ideale spreker. Ze sloot af met de woorden: “durf, experimenteer, blijf jezelf en don’t worry!”

Na de lezing kon je nog napraten met Lene en een aantal mensen van Feeling.
Bij het naar huis gaan, kregen we allemaal nog een leuke goodiebag mee.
Ik vond het een erg geslaagde avond die zijn geld zeker waard was!
Volgende maanden zijn Goedele Leyssen, Ianka Fleerackers en Pascale Naessens aan de beurt!

 

Heerlijk lachen met “BRASSCHAATSE HUISVROUWEN” !

Vrijdag gingen we naar de première van “Brasschaatse Huisvrouwen” in Theater Elcerlyc in Antwerpen.

Het theaterstuk gaat over vijf welgestelde vriendinnen uit Brasschaat. Maandelijks organiseert één van hen een etentje met een centrale gast. Uiteraard worden geld nog moeite gespaard om de strafste “gast” uit te nodigen die liever nog dan een BV een internationale celebrity is!
De vijf vriendinnen worden vertolkt door gastvrouw van dienst Katrien Debecker (die we nog kennen als June uit Familie), Kadèr Gürbüz (bekend van o.a. Flikken), de Nederlandse Martine Dejager (voor mij een totaal onbekende), Leen Dendievel (Kaat uit Thuis) en Myriam Bronzwaar (eveneens bekend uit Thuis). De butler van dienst is Guillaume Devos. De mystery guest is niemand minder dan Ronn Moss of de vroegere “Ridge Forrester” uit “The Bold and the Beautiful”.
Ik dacht eigenlijk dat het verschil tussen de acteerprestaties van de acteurs van de Lage Landen en de wereldbefaamde Ronn Moss ontzettend groot zou zijn, maar onze eigen acteurs moesten zeker niet onderdoen voor de Amerikaan!

Uiteraard werd er heel wat Engels gesproken tijdens de voorstelling, maar dat werd op een heel leuke manier opgelost voor zij die dit niet zouden begrijpen. De actrices wezen elkaar tijdens het stuk op de vertaalbalk die zich boven de scène bevond, zodat het publiek dit zeker van bij het begin doorhad.

Het theaterstuk puilde uit van de grappige, stereotype personages. In het rijke Brasschaat leven heel wat vermogende Nederlanders, zo ook de volslanke Renske (Dejager) die over een dijk van een zangstem blijkt te beschikken. Een rijke Russin mocht ook niet ontbreken: Dendievel geeft gestalte aan de brute, kordate Svetlana Petrova, die haar eigen vodka meebrengt. De grootste drinker bleek echter de aan Chardonnay verslaafde blondine van het gezelschap, die vertolkt werd door Bronzwaar.

We hadden de auto geparkeerd op de Oudevaartplaats en waren zo vlakbij het theater.
Tijdens de pauze stond aan de uitgang van de zaal een kar waar je ijsjes kon verkrijgen (echte nostalgie!). Om iets te drinken diende je wel jetons te kopen via een apparaat dat enkel maar biljetten accepteerde.
De foto’s zijn gemaakt door Caroline (die van mij waren niet gelukt 🙂 )

Het was een heerlijk ontspannend stuk waarin de intriges elkaar in sneltempo opvolgden. Deze komedie, waarmee wij ontzettend veel gelachen hebben, bezorgde ons een erg leuke avond!

 

 

Kumpir: Turkse fastfood

Laatst trok ik met dochterlief en een vriendin van haar naar Antwerpen. We zouden gevulde aardappelen gaan eten bij Kumpir Eethuis, een Turkse zaak in de Hoogstraat in Antwerpen.
Ik vond het raar om aardappelen te eten in een Turks eethuisje; aardappelen zijn voor mij immers typisch Belgisch!

Kumpir Eethuis is een basic ingericht restaurant, heel netjes en met een erg vriendelijke bediening. De ramen tot op de grond stonden volledig open en zo had je ondanks het feit dat het er vrij klein was toch geen benepen gevoel. Rond één uur zat de zaak helemaal vol! Wat me opviel was het uiteenlopende publiek: van jongelui tot gepensioneerden.

“Kumpir” is een Turks fastfoodgerecht. Het is een extra grote aardappel die in de oven wordt gepoft, vervolgens wordt hij in twee gesneden, gevuld met boter en kaas en ingrediënten van jouw keuze. Dit kan zowel met vlees, vis als vegetarisch. Op de kaart staan ontzettend veel verschillende mogelijkheden. De vriendin en ik gingen voor room en spinazie terwijl de dochter opteerde voor gewokte groenten (volgens mij uit blik). Naast de aardappel lag ook nog een klein vers slaatje. Ik lust heel graag slaatjes, maar voor mij hoefde dat er eigenlijk niet bij.

De porties zijn enorm groot en voor ongeveer 10 euro heb je je buikje rond gegeten (drank inbegrepen). Ik ben blij dat ik weer iets nieuws ontdekt heb, maar verkies in deze prijscategorie toch een “hautedog” bij Würst!

Klassieke geneeskunde of aromatherapie?

Een aantal jaren geleden volgde ik enkele opleidingen rond aromatherapie. Gisteren gaf ik hierover een workshop aan een aantal geïnteresseerde dames. Met de herfst op komst vind ik het leuk om de mensen een aantal tips te geven om die vervelende aandoeningen – zoals verkoudheden, verstopte neus, keelpijn,… – op een natuurlijke wijze aan te pakken.

Aromatherapie maakt gebruik van etherische oliën, die je enerzijds preventief kan inzetten, maar anderzijds ook kan gebruiken om te genezen. Vroeger deed je een beroep op de klassieke geneeskunde of was je een alternatieveling en koos je voor één van de alternatieve therapieën, waaronder aromatherapie. Vandaag de dag zijn we gelukkig al wat verstandiger geworden en beseffen dat we die twee ook perfect naast elkaar kunnen gebruiken!

Voor sommige klachten doe ik een beroep op de gewone geneesmiddelen, maar voor herfst- en winterkwaaltjes gebruik ik etherische oliën. Bij een verkoudheid kan je een Dafalgan nemen tegen de koorts, een zuigtablet tegen de keelpijn, een neusspray tegen een verstopte neus en een hoestsiroop om die enge hoest te onderdrukken. Toch is er niets dat de eigenlijke oorzaak – met name het virus – aanpakt. In de aromatherapie is het uitgangspunt het bestrijden van dat virus. Er bestaan heel wat antivirale oliën en Niaouli is zeker één van de favorieten hiervoor. Bij een correct gebruik zal je je na een dag al een heel pak beter voelen.
Anderzijds grijpen veel mensen bij hoofdpijn naar etherische olie (vb. pepermunt of lavendel), maar dat werkt bij mij niet. Hiervoor neem ik dan wel een Dafalgan.

Wat ik bij een workshop de mensen steeds op het hart druk, is dat ze zich strikt moeten houden aan de doseringen. Etherische oliën zijn fantastische, maar ook heel sterke producten en bij ondoordacht gebruik of verkeerde dosering kan ernstige toxiciteit ontstaan.

Maken jullie gebruik van de klassieke geneeskunde of opteren jullie eerder
voor een complementaire therapie?