Dagje Knokke – januari 2024

Omdat het donderdag stralend winterweer was besloot ik onverwacht een dagje naar Knokke te gaan.

Mijn eerste halte was CC Scharpoord waar nog tot 21 januari twee gratis expo’s lopen.
Bij “Horizon 8300 – Casino Knokke-Heist: een nieuw elan” kan je de maquette gaan bekijken van het nieuwe casino met foto’s en wat meer duiding. Via een internationale architectuurwedstrijd, waar 26 teams aan deelnamen, won het gezamenlijke ontwerp van het Spaanse Barozzi Velga, het Belgische Tab Architects en het Franse Mosbach Paysagistes. Het project van 95 miljoen euro wordt uitgerust met een restaurant, sky- en wijnbar, nachtclub, kunsthal en eventruimtes. De werken zullen nog dit jaar starten en acht jaar duren. Het gedeelte aan de zeedijk met een enorme raampartij doet nog wel denken aan het originele ontwerp van Leon Stynen uit 1929. Nieuw is dat het groen zal doorlopen tot op de zeedijk en dat vooral ovale vormen zullen domineren. Bovengronds blijft het huidige volume behouden, maar ondergronds zal er een serieuze uitbreiding komen.

Naar aanleiding van het 50-jarig bestaan van Heemkring Cnocke kan je bij “Venster op het verleden. Cnocke is hier” teruggaan in de tijd. Deze expo is verdeeld in vier boeiende  thema’s: “Van Zeeweg tot Lippenslaan”, ”Verdwenen Hotels”, “Cottage- en Villabouw in het Zoute” en “Decor voor Kunstschilders”.
Vooral de verdwenen hotels en het decor voor kunstschilders sprak mij aan.
Van Rysselberghe en Verwee stonden aan de wieg van de schilderskolonie in Knokke. In 1894 verhuisde zelfs Camille Pissarro met zijn familie van Parijs naar het kuststadje en schilderde er 13 werkjes. Ook o.a. Anna Boch, waarvan ik in de zomer de tentoonstelling in het Mu.ZEE in Oostende heb gezien, schilderde in Knokke.
In 1940 waren er in Knokke 173 hotels, nu zijn er geen 30 meer! De oude foto’s riepen nostalgische gevoelens op. Hotel La Reserve ziet er tegenwoordig heel anders uit en in Hotel Astoria verbleven we vroeger vaak.

Daarna besloot ik van het mooie weer te genieten en een wandeling rond het Zegemeer te maken. Brasserie Rubens was mijn volgende halte want het was inmiddels lunchtijd. Ondertussen was het al lichtjes aan het bewolken en daarom besloot ik snel af te rekenen en nog wat op het strand en de dijk te gaan wandelen. Men was de kerstversiering aan het afbreken maar ik kwam toch nog wat leuke dingen tegen. Knokke treft momenteel heel wat maatregelen om de dijk en de stad te beschermen tegen de stijging van de zeespiegel (waarover in een volgend stukje meer).

Hebben jullie genoten van het mooie weer vorige week of verkiezen jullie de sneeuw van vandaag?

Mijn beste wensen voor 2024!

Stadsbezoek Aalst en Valerius De Saedeleer

Op maandagnamiddag volg ik de cursus “kunst beleven” waarbij er dit jaar ook vijf uitstappen op het programma staan. De eerste excursie bracht ons naar Aalst en Valerius De Saedeleer. We begonnen met een korte introductie bij de Dienst Toerisme, waar vijf bekende Aalstenaars naast elkaar staan.

Priester Adolf Daens (Aalst 1839 – Aalst 1907) stond als politiek en sociaal geëngageerd priester mee aan de basis van de christen-democratische volkspartij. Hij kwam in aanvaring met de katholieke partij, de conservatieven, hoge geestelijken en zelfs met koning Leopold II.

Dirk Martens (Aalst 1446 – Aalst 1534) was een Vlaamse drukker en uitgever die in 1473 het eerste boek drukte in België. Hij staat zo mee aan de wieg van de moderne kennisverspreiding.

Louis Paul Boon (Aalst 19120- Erembodegem 1979) was één van de belangrijkste Nederlandstalige auteurs uit de 20^e eeuw en vooral bekend van “De Kapellekensbaan”. Daarnaast was hij ook kunstschilder.

Valerius De Saedeleer (Aalst 1867 – Leupegem 1941) maakte als landschapsschilder deel uit van de eerste groep van de Latemse School. In het Stedelijk Museum leerden we meer over hem.

Kamiel Sergant (Aalst 1935 – Herdersem 2021) werd driemaal verkozen tot Prins Carnaval (1963, 1966 en 1968) en kreeg daarom in 1969 de eretitel van “Keizer”.

Het Belfort

Daarna trokken we de stad in en kregen we wat meer uitleg over een aantal gebouwen. Op de Grote Markt staat het mooie Belfort dat eigenlijk uit 3 delen bestaat: het schepenhuis (waarin werd vergaderd), de belforttoren (waarin de stadskeuren werden bewaard) en het gebiedshuisje (om de bevolking te informeren). Voor het gebouw staat het beeld van de beroemde Aalstenaar Dirk Martens.
We liepen langs het stadhuis verder naar de Sint-Martinuskerk die grondig wordt gerenoveerd. De werken startten in 2003 en zullen pas worden afgerond in 2027.

We vervolgden onze route naar het Stedelijk Museum van Aalst, ’t Gasthuys genoemd. Dit is gevestigd in het Oud-Hospitaal (vandaar de naam) en gewijd aan de stad en zijn bekende bewoners. Wij kwamen voor Valerius De Saedeleer en hier vind je de grootste collectie van hem. Samen met Albert Servaes, George Minne en Gustave Van de Woestyne behoorde hij tot de eerste groep van de Latemse School. Ze zetten zich af tegen het impressionisme en worden ook wel de mystiekers of symbolisten genoemd.

Later op de avond had ik nog afgesproken in brasserie Dirk Martens om een hapje te gaan eten. Het was mijn eerste kennismaking met Aalst en deze stad is mij erg goed bevallen! Zijn jullie al eens in Aalst geweest en heb je tips voor mijn volgende bezoek aan de stad?

Gelezen: Start je eigen kunstcollectie met Sofie Van de Velde – Expeditie kunst

Ondertussen is “Stukken van Mensen”, een televisieprogramma op Play4, terug! Het is de Vlaamse versie van de Britse format “Four Rooms” waar iemand een (kunst)object voor een zo hoog mogelijke prijs probeert te verkopen aan één van de vier tophandelaars/experten. Zo leerde ik Sofie Van de Velde kennen en vond haar onmiddellijk een interessante dame wiens boek ik graag wilde lezen.

Ze vertelt hoe ze opgroeide in het kunstmilieu, haar ouders hadden een galerie in Antwerpen. Op jonge leeftijd kwam ze al in contact met verschillende nationale en internationale kunstenaars. Toch koos ze voor een totaal andere studierichting en een totaal ander werkterrein. Ze was zelfs een tijdje spijbelambtenaar bij de stad Antwerpen, maar uiteindelijk opende ze haar eigen kunstgalerie. Het bloed kruipt immers waar het niet gaan kan!

In het boek neemt ze je mee in de wereld van de verschillende soorten kunstgaleries, de veilinghuizen en de kunstbeurzen en krijg je heel wat nuttige tips om deze te bezoeken.
Zo stelt ze dat je zeker geen schroom moet hebben om een galerie binnen te stappen want slechts een heel beperkt aantal mensen koopt er effectief iets.
Als je naar een kunstbeurs gaat is het interessant en boeiend om je in te schrijven voor randevenementen (denk hierbij aan presentaties of artisttalks).

Sofie gaat dieper in op de relatie/de samenwerking van een galerie en een kunstenaar. Uiteraard passeren veel kunstenaars en kunstwerken de revue. Daarnaast belicht ze ook de verschillende vormen van kunst (ook fotografie/videokunst en edities/multiples komen aan bod). We lezen ook hoe een dag van haar, een galeriste, er kan uitzien.
Ik vond het een erg interessant boek dat de kunstwereld – achter de kunstenaars en de kunstwerken zelf – wat meer belicht.

Pressoria – zintuiglijke reis naar het hart van de champagne

Vorige maand gingen we enkele dagen naar de Champagnestreek. We bezochten er het belevingsmuseum Pressoria dat op 2 juli 2021 haar deuren opende in het voormalige pershuis van Maison Pommery. Als je de champagnekelder van Pommery in Reims hebt bezocht, dan herken je hier dezelfde bouwstijl. Pressoria is gelegen in het kleine dorpje Aÿ-Champagne op slechts 5 kilometer van Epernay en behoort tot de Grand Cru geklasseerde wijnhellingen die opgenomen zijn op de Unesco Werelderfgoedlijst.

Dit is zeker geen gewoon of stoffig museum, hier beleef je de champagne echt met al je zintuigen. Je kan de bubbels zien, horen, ruiken, voelen en uiteraard proeven! De drie grote peilers waar het om draait zijn: de natuur, de wijnbouwer en de champagne.

Het bezoek begint met de bodem; een wortelstelsel van licht volgt je als je door de ruimte loopt. Ook de invloed van de seizoenen, de ontwikkeling en onderhoud van de wijnranken en de verschillende druivenrassen komen uitgebreid aan bod.

In de oude perszaal staat nog een grote houten pers. Mooie halve kuipen vormen plaatsen waar je naar films kan kijken of interactief met champagne kan bezig zijn.

In een andere zaal bevind je je tussen de champagnebubbels. Dit was best impressionant, maar het was niet echt duidelijk wat je hier exact moest doen en ook andere bezoekers hadden geen enkel idee. In de laatste ruimte kan je aan de glazen bollen die op de tafels geplaatst zijn, ruiken hoe de verschillende druivenrassen evolueren.

Uiteindelijk kom je in de degustatiebar waar je twee champagnes mag proeven. Het is een mooie en sfeervolle ruimte met een panoramisch terras waar je uitkijkt op de wijngaarden en waar het heerlijk vertoeven was.

Een bezoek aan dit belevingscentrum kan je op je eigen tempo doen en duurt 60 à 90 minuten (zonder de degustatie). Bij de dingen die je interessant vindt, vertoef je wat langer dan bij de dingen die je minder liggen. Je kan steeds kiezen tussen informatie in het frans of het engels. De verschillende installaties nemen je op een interactieve manier mee naar de wereld van de wijnrank tot de champagne.

Een bezoek met degustatie kost 18 euro. Wij vonden dit een echte aanrader! Pressoria geeft je vooral een unieke en originele onderdompeling in de champagnewereld, van bodem tot bubbel!

11, bld. Pierre Cheval, 51160 Aÿ-Champagne

Mijn week in vogelvlucht

Vorige week zondag vertrokken we voor drie dagen naar de Champagnestreek. We hadden stralend weer en hebben genoten van de lekkere champagne! Vroeger logeerden we vaak in Reims, maar de laatste jaren opteren we voor Epernay omdat daar enerzijds leuke champagneterrassen te vinden zijn (en we dan te voet ipv met de auto naar het hotel kunnen terugkeren 😊) en het anderzijds dichter bij leuke authentieke dorpjes ligt.
Bij de Venoge ontdekten we het nieuw standbeeld van Louis XV. Het werd gemaakt door Juan Carlos Carillo als eerbetoon aan Louis XV voor zijn decreet van 1728. Hierdoor mochten enkel champagnewijnen verzonden en gecommercialiseerd worden in flessen. Hun heerlijke champagnesorbet zorgde ook voor een beetje verkoeling tijdens de warme dag. Bij Collard-Picard genoten we van een aperoplankje en het gezellige terras en de lekkere rosé champagne van Leclerc Briant waren de ontdekking voor mij op de Avenue de Champagne. Uiteraard passeerden we langs de mooie tuin van het stadhuis, wat zonder twijfel één van mijn lievelingsplekken is in Epernay.

Iedere keer dat we naar de champagnestreek gaan, wil ik ook iets nieuws ontdekken. Deze keer bezochten we Pressoria in Aÿ-Champagne waar je een unieke en originele onderdompeling in de champagnewereld krijgt. Het is zeker geen gewoon of stoffig museum. Al je zintuigen worden er aan het werk gezet; je zal er de bubbels zien, horen, ruiken, voelen en uiteraard proeven!

Vrijdag trok ik naar Antwerpen want het Paleis op de Meir staat te koop! Deze zomerexpo leek me heel interessant en loopt nog tot 3 september. Het was een echte aanrader, net zoals de lunch bij de nieuwe zaak Daily Dose op het Zuid.

Zaterdag had ik met blogster Hilde afgesproken in Mechelen. We zouden het groot begijnhof bezoeken en lunchen bij Het Anker. Dit is een gebied in Mechelen dat voor mij totaal onbekend was maar erg verrassend!

Het was een leuke week met interessante bezoeken waar ik in latere blogposts zeker nog zal op terugkomen.

Op reis naar Cyprus (1)

Nog nooit in mijn leven had ik deelgenomen aan een groepsreis, maar toch had ik besloten om met Femma naar Cyprus te gaan. Acht dagen lang het eiland rondreizen met 17 andere vrouwen, ik was benieuwd… Wel vond ik het erg fijn dat we steeds in hetzelfde hotel verbleven, want regelmatig van hotel veranderen zou ik niet zien zitten.

Cyprus was een eiland dat ik eigenlijk niet kende. Uiteraard wist ik dat het gelegen was in het oosten van de Middellandse zee en dat de hoofdstad Nicosia was. Cyprus situeert zich 70 km onder Turkije en 100 km ten westen van Syrië (waar ik wel van schrok).
Tot zijn onafhankelijkheid in 1960 was het land een Britse kolonie en daarom rijden de auto’s nog steeds links op de wegen waarlangs vaak witte en roze oleanders bloeien, zo mooi!

Tussen Limassol en Pafos  vind je het mooiste stukje kust in Cyprus. Drie grote kalksteenrotsen rijzen op uit de zee: Petra tou Romiou, bij ons beter gekend als de Rots van Aphrodite. Volgens de Griekse mythologie is Aphrodite de godin van de liefde, de schoonheid en de vruchtbaarheid. Over haar geboorte doen verschillende verhalen de ronde. Volgens Hesiodus zou ze uit het zeeschuim zijn opgestaan nadat Kronus zijn vader Uranus had verslagen en zijn genitaliën in zee had gegooid. Een lokaal verhaal dat de ronde doet, is dat je na ieder baantje dat je rond de rotsen zwemt, je een jaar jonger zou worden.

rots van Aphrodite

Op Cyprus vind je op verschillende plaatsen de Johannesbroodboom die 15 à 20 meter hoog kan worden. Heel opmerkelijk zijn de grote peulen die 20 cm lang en 3 cm dik zijn. Daarin zitten donkerbruine zaden of caroben. Deze worden meestal geroosterd en gemalen. Het is een superfood met een licht karamelachtige smaak, een goede vervanger voor cacao.
Het gewicht van de zaden is constant 0.2 gram en daarom werd het vroeger als gewicht gebruikt bij het wegen van edelstenen. Het woord “karaat” zou afgeleid zijn van het Oudgriekse “keration” (vrucht van de johannesbroodboom).

Een andere leuke uitstap was het bezoek aan een fruitplantage waar we konden proeven van zelfgemaakte citroenlimonade, sinaasappelen, mandarijnen en pompelmoezen. Ze waren lekker zoet en sappig, zo vind je ze bij ons niet! Nadien kregen we een zakje om citrusvruchten te plukken.

Uiteraard is er ook heel wat te vertellen over de geschiedenis van het eiland waar veel cultuur te spotten is, maar daarover meer in een volgend blogje.

BODIES, The Science Within – Handelsbeurs Antwerpen

De tentoonstelling “Bodies, the science within” zou spectaculair zijn, een indrukwekkende reis door het menselijk lichaam. Ik was dus benieuwd…

De expositie leert ons hoe het menselijk lichaam functioneert. Grote infopanelen leveren informatie over de verschillende lichaamsstelsels en zijn vergezeld van grote tekeningen. Er worden ook anatomische preparaten van het menselijk lichaam tentoongesteld. Op sommige panelen staan leuke weetjes vermeld. Zo ontdekte ik o.a. het volgende:

• de rechterlong is groter dan de linker omdat er voldoende ruimte moet zijn voor het hart
• een mens is ’s morgens gewoonlijk 1 cm groter dan in de namiddag
• in ons leven verorberen we 50 ton voedsel en 50.000 liter drank

Om heel eerlijk te zijn had ik meer van deze expo verwacht. Het grootste deel van de tijd werd in beslag genomen met het lezen van de teksten op de infopanelen. Deze waren allemaal uitsluitend in het Engels. De korte teksten bij de anatomische preparaten van het menselijk lichaam waren in vier verschillende talen, maar niet in het Nederlands of Frans (gelukkig wel in het Engels). Ik snap wel dat dit een internationale tentoonstelling is, maar een beetje adaptatie aan de plaats van het gebeuren had ik wel geapprecieerd.

De expo loopt nog tot en met 24 september en de inkom bedraagt 15,11 euro. Als je “Bodies, the science within” bezoekt, kan je ook de prachtige Antwerpse Handelsbeurs bewonderen!

10 Reishacks voor een ontspannen reis

In deze blog wil ik een aantal reishacks met jullie delen. Waarschijnlijk kennen jullie er wel een aantal van, maar hopelijk kan ik er toch nog enkele nieuwe aanreiken.

1. Vergelijk de prijzen want vaak zijn er serieuze verschillen (website van hotel, Booking.com,…)
2. Maak een kopie van belangrijke (reis)documenten en bewaar deze in de kluis op je kamer. Stel dat je je identiteitskaart verliest, dan is een kopie geen geldig document, maar het is wel makkelijk dat je al je gegevens bij de hand hebt – of als je je bankkaart verliest en je moet naar Card Stop bellen.
3. Neem een verdeelstekker mee want in een hotelkamer zijn er vaak niet voldoende stopcontacten voorzien.
4. Steek altijd 1 set reservekleding in je handbagage.
5. Indien je enkel met handbagage reist, is er een beperking voor vloeistoffen. Bars zijn dan handig (shampoo, conditioner, body, deo, scrub, …)
6. Vaak neem ik flacons mee die zouden kunnen lekken (shampoo, conditioner,…). Ik knip een stukje plasticfolie uit, draai de dop los, folie erover en de dop weer op de fles. Zo is lekken uitgesloten!
7. Koop geen dure miniverpakkingen, maar vul zelf kleine flesjes of potjes die je kan kopen bij Kruidvat of Hema.
8. Indien je bij de luchthaven parkeert, maak dan een foto van je parkeerplaats zodat je na je vakantie je wagen makkelijk terugvindt.
9. In de meeste hotels moet je je sleutelkaart in een bakje aan de deur steken om elektriciteit op de kamer te hebben. Als je de kamer verlaat, neem je je sleutel mee en kan niets opladen (tandenborstel, pc, telefoon). Bovendien kan de kamer overdag zo warm worden omdat de airco niet werkt. Gebruik een plastic (klanten)kaart om in het bakje te steken, maar doe wel de lichten uit en zet het televisietoestel uit als je de kamer verlaat
10. Zijn je schoenen nat, vul ze dan met krantenpapier. Dit slorpt het vocht en ook een beetje de geur op. Om vuile schoenen mee naar huis te nemen en de rest van je koffer niet vuil te maken, trek je het douchekapje erover dat je in de badkamer vindt.

Hebben jullie nog andere reistips?